Pojawianie się na osiedlach dzieł sztuki to nie wynalazek naszych czasów. W latach obowiązywania doktryny socrealizmu rzeźby i płaskorzeźby zdobiły budynki i przestrzenie publiczne, niosąc stosowne propagandowe przesłania i po prostu zdobiąc mieszkalne okolice. Gdy w latach 70tych XX wieku polskie miasta zaczęły zapełniać kolejne podobne do siebie kompleksy dużych bloków, wśród artystów narodził się pomysł, aby te monotonne przestrzenie mieszkalne uatrakcyjnić za pomocą dzieł sztuki. Nie wiadomo ile takich rzeźb z czasów PRL-u znajduje się na osiedlach, bo brak takowej dokumentacji. Rzeźby powstające na osiedlach czasów Polski Ludowej przez lata popadały w ruinę - nie doceniano ich wartości artystycznych ani walorów społecznych. Nadal są jednak wystawą sztuki pod gołym niebem, oswajają geometryczne bryły bloków i w jakimś tam stopniu zdobią okolicę. Pośród tych dzieł znajdują się prace abstrakcyjne i realistyczne, z metalu, betonu i różnych rodzajów kamienia. Często są bezimienne, a ich autorzy są anonimowi lub nieznani. I choć z czasem te dzieła sztuki są zapomniane, zniszczone i zdewastowane to po dzisiejsze czasy są symbolem mieszkańców blokowisk w całej Polsce.
Wyruszmy wspólnie w sentymentalną podróż- w podróż z czasów PRL-u.
Spotkajmy się tuż obok rzeźby ślimaki
Razem doceńmy to co pozostało z plenerowych rzeźb tamtych czasów.
W tej atmosferze i plenerowych warunkach nie zabraknie również czasu na tradycyjną wymianę przedmiotów podróżnych i woodcoinów.
Serdecznie zapraszam.