Straszyki, stawonogi z sześcioma odnóżami oraz jedenasto segmentowym odwłokiem, starają się być żywymi liśćmi poprzez swój kamuflaż, w sytuacjach stresowych potrafią bujać się na wietrze jak liście, patyki czy też gałązki. Niektóre posiadają kolorowe skrzydła które umożliwiają im lot. A w serii żywe liście postaram się przedstawić wam kilka gatunków tych stawonogów.
Epidares Nolimetangere czyli straszyk „nie dotykaj mnie!”, odkryty w roku 1842, występuje na wyspie Borneo w Malezji. Straszyk ten głównie występuje w barwach brązowych z odrobiną czerwieni na dosyć sporych kolcach które mają imitować kolce znajdujące się na roślinach czy też chropowatą korę, jednak zdarzają się rzadsze odmiany tego straszyka przyjmujące brązowo-zielone barwy. Nie posiadają skrzydeł. Straszyki te są jednymi z mniejszych, samice osiągają od 4cm do 5cm długości ciała, natomiast samce tylko 3cm lub 4cm długości ciała. Straszyki te rozmnażają się poprzez kopulację oraz partenogenezę. Młode tuż po wykluciu mierzą 12mm. Epidares Nolimetangere najchętniej przyjmują liście dębu, jeżyny oraz maliny.
Źródło: magazyn terrarystyczny
O keszu:
Pojemnik typu PET wraz z logbookiem, zamocowany na drzewie za pomocą trytytki