#22 - Kotlina Turoszowska pieszo lub rowerem
Pomysł na założenie skrytek w Kotlinie Turoszowskiej narodził się podczas przygotowywania Pierwszego Pieszego Rajdu Kotliny Turoszowskiej w Bogatyni.
I Rajd Kotliny Turoszowskiej odbył się 30 czerwca 2019 roku o dystansie 60 km.
Chęć udziału w Rajdzie zadeklarowało 203 uczestników.
Na starcie pojawiło się 187 uczestników a do mety dotarło 151 startujących.
W Pierwszym Pieszym Rajdzie Kotliny Turoszowskiej udział wzieli uczestnicy z krajów: Polski, Czech, Słowacji oraz Niemiec.
Po 6 godzinach i 18 minutach pierwszy uczestnik rajdu dotarł na metę.
Trasa Rajdu prowadziła przez trzy kraje: Polska, Czechy, Niemcy.
II Rajd Kotliny Turoszowskiej odbył się 19 czerwca 2021 roku o dystansie 61 km.
Chęć udziału w Rajdzie zadeklarowało 207 uczestników.
Na starcie pojawiło się 173 uczestników a do mety dotarło 123 startujących.
Po 9 godzinach i 20 minutach pierwszy uczestnik rajdu dotarł na metę.
Tym razem trasa rajdu odbyła się tylko w Polsce.
III Rajd Kotliny Turoszowskiej odbył się 18 czerwca 2022 roku o dystansie 62 km.
Chęć udziału w Rajdzie zadeklarowało 230 uczestników.
Na starcie pojawiło się 193 uczestników a do mety dotarło 164 startujących.
Trasa Rajdu prowadziła ściezkami po polskiej jak i czeskiej stronie.
IV Rajd Kotliny Turoszowskiej odbył się 17 czerwca 2023 roku o dystansie 62,5 km.
Chęć udziału w Rajdzie zadeklarowało 235 uczestników.
Na starcie pojawiło się 191 uczestników a do mety dotarło 162 startujących.
Trasa Rajdu prowadziła ścieżkami po polskiej jak i czeskiej stronie gdzie było 1 800 m przewyższeń.
Najstarszy uczestnik rajdu miał 76 lat i pochodzi z Gdańska.
W rajdzie udział wzieła Dorota Szparaga, która przeszła samotnie Via Alpina Red Trail - 2 650 km.
INFORMACJA O KOTLINIE TUROSZOWSKIEJ:
Kotlina Turoszowska znajduje się w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia oraz w przygranicznym obszarze Republiki Czeskiej na terenie gmin Hradek nad Nisou oraz Chrastava
Bo będzie okazja zdobyć suweniry np:
Oprócz znajdowania keszy będzie możliwość poznania historii Kotliny Turoszowskiej dawnej i obecnej.
TRASA PĘTLI KOTLINY TUROSZOWSKIEJ:
Pętla Kotliny Turoszowskiej zaczyna się na placu przy Dworcu Historii w Bogatyni i będzie przebiegać ścieżką Śladami Przeszłości do Opolna Zdrój. Następnie ścieżką przemytników dotrzemy do drogi asfaltowe (Bogatynia – Sieniawka), którą kierujemy się do Kopaczowa. Następnym miejscem jest Styk Trzech Granic gdzie znajdujemy szlak zielony, którym podążamy wzdłuż Nysy Łużyckiej do Trzcińca Górnego, tu znajdują się ruiny Zamku Ronów. Drogą polną kierujemy się do Działoszyna, a drogą asfaltową idziemy przez Posadę, Bratków, Krzewinę aż dochodzimy do Lutogniewic. W Lutogniewicach kierujemy się na pas graniczny drogą szutrową dochodzimy do drogi asfaltowej (Działoszyn – Wyszków), którą kierujemy się do Wyszkowa. Następnie zwałowiskiem zewnętrznym zwanym hałdą dochodzimy do Bogatyni.
OPIS Z KSIĄŻKI POLSKIE GÓRNE ŁUŻYCE - Waldemar Bena
KOPACZÓW
"Przygraniczna wieś łańcuchowa w Kotlinie Turoszowskiej zapisana w 1287 r. jako "Ulrici villa". Pierwotnie Kopaczów znajdował się w "państwie Grabstejn". W 1381 r. północna (górnołużycka) część wsi, zwana przed 1945 r. Oberullersdorfem, przeszła pod władzę Bibersteinów z Frydlandu. Jako że w wyniku podziału Kopaczowa kościół znalazł się po stronie frydlanckiej prawa patronackie nad świątynią przysługiwały Bibersteinom lub ich zarządcom. W 1467 r. wieś spaliły czeskie wojska Feliksa ze Skały i Benesza z Kolowratu.
Przez wiele dziesięcioleci wasalami Bibersteinów oraz Raedernów byli Gersdorfowie. Po 1651 r. często zmieniali się posiadacze Kopaczowa, wśród których byli także żytawscy mieszczanie. W XVIII stuleciu siedzieli tutaj Kyawowie. W 1773 r. hrabia Jan Jerzy Fryderyk von Einsiedel, właściciel państwa stanowego Zawidów z siedzibą w Radomierzycach, wykupił Kopaczów z rąk Zofii von Rodewitz (z domu von Kyaw). W 1849 r. znaczna część wsi została sprzedana Fryderykowi Hendrykowi Beringowi.
W przeszłości wiele kłopotów przysparzała władzom saskim i czeskim nadzwyczaj zawiła granica państwowa pod Kopaczowem i Oldrichovem. Granica ta stanowiła odbicie skomplikowanych stosunków własnościowych, które datowały się czasów średniowiecza. Liczne enklawy i kliny na tym terenie zlikwidowano na podstawie umowy sasko-czeskiej z 1848 r. 76 domów z 376 mieszkańcami, którzy byli dotąd poddanymi króla Saksonii, znalazło się po stronie czeskiej. Z kolei 34 czeskiej posesje i 248 mieszkańców przyłączono do Saksonii. Ponieważ "nowi Sasi" byli katolikami, zaś "nowi Czesi" w Oldrichovie, należeli do kościoła protestanckiego, ustalono, że zmiana obywatelstwa nie spowoduje wykluczenia z dawnych parafii. Także dzieci mogły chodzić do swoich starych szkół. Do I wojny światowej granica państwa biegnąca przez Kopaczów i Oldrichov była iluzoryczna. Mieszkańcy obydwu miejscowości mogli przekraczać granicę w dowolnym miejscu. Pewne uciążliwości pojawiły się wraz z ustanowieniem państwa czechosłowackiego w1919 r. Dzieląca obydwie miejscowości droga stała się "neutralna ulicą". Po 1919 r. wielce karkołomnym zadaniem było prowadzenia auta po uliczkach Kopaczowa i Oldrichova. Otóż w Saksonii obowiązywał ruch prawostronny, podczas gdy w Czechach samochody mogły jeździć wyłącznie po lewej stronie. Na szczęście w owych czasach ruch samochodowy był bez porównania mniejszy, niżeli dziś.
We wsi znajduje się zabytkowy kościół św.Józefa Oblubieńca. W 1382 r. erygowano miejscową parafię. Sama budowa pochodzi z XVI w., lecz późniejszym czasie poddano ją rozmaitym przeróbkom. Nawa kościoła przykryta jest płaskim drewnianym stropem. We wnętrzu znajduje się również barokowy ołtarz z XVIII stulecia. Kopaczów może poszczycić się wieloma domami przysłupowymi z XIX w.
W 1847 r. miejscowość liczyła 1024 mieszkańców, w październiku 1947 r. - 214 (203 Polaków, 10 Czechów i 1 Niemiec). "
ŹRÓDŁO:
Tablice informacyjne na trasie ułożonych keszy "Kotlina Turoszowska pieszo lub rowerem"
Książka "BOGATYNIA I OKOLICE ZARYSY DZIEJÓW" - Marian Iwanek i Elżbieta Orłowska
Książka "Polskie Górne Łużyce" - Waldemar Ben
Książka "Królewska Dolina Górnołużyckiej Ścieżki Działoszyn" – Ryszard Zawadzki
Książka "Im Zittauer Zipfel"
FUNDACJA RAJD KOTLINY TUROSZOWSKIEJ