Het verhaal

Het was het jaar 1419 toen Jan Barendszoon de bijnaam “de Korte” kreeg. Als veerman, waarbij hij de mensen en hun vee de Striene overhielp zetten op zijn platte schuit, had de eigenschap om per per persoon wel 4 korten te vragen per overvaart, waardoor zijn salaris per maand vele stuivers bevatte. Voor die tijd een ware rijkdom, maar volgens de bewoners van Middelsluis, waar Jan woonde, was dat toch echt teveel geld voor zijn diensten.

Maar de mensen waren maar wat blij dat hij hen hielp bij de overtocht over de Striene, aangezien in die tijd bijna niemand nog kon zwemmen en Jan er altijd voor zorgde dat ze veilig de overkant bereikten. Zodoende betaalden ze dit hoge bedrag voor de overtocht.

Ondanks al dat geld was Jan de Korte zo gierig als het maar kon. Zijn platte schuit werd alleen gerepareerd als het echt moest en een extra likje verf kon er niet van af.

En toen kwam die storm in november 1421. De wind raasde over het land en de golven beukten tegen de dijken. Rondom Middelsluis was het een geweld van jewelste. En waar de inwoners bang voor waren gebeurde ook, een dijk brak door en het land liep hier onder water. Gelukkig niet meters hoog maar genoeg water om de inwoners angst aan te jagen. De meeste probeerden hun bezittingen nog op de zolder te leggen zodat ze droog zouden blijven en gingen toen zelf op hun dak zitten in afwachting op wat er zou gaan gebeuren.

Jan de Korte had zijn platte schuit toevallig voor een reparatie naast zijn huis liggen en kon daarom al varend en speurend langs de buurhuizen gaan om daar de mensen die op hun daken zaten te redden.

Maar wat de mensen niet wisten was dat hij bij iedere huis waar hij de bewoners van gered had een markering op het dak of gevel zette in de vorm van.

Hierdoor wist hij in welk huis er geen bewoners meer waren en kon hij later terugkeren om te kijken of hij wat van hun bezittingen kon meenemen. Hij had ten slotte een dienst verleend, dus wilde wel betaald worden daarvoor. De huizen zonder markering liet hij met rust, aangezien hij als de dood was om daar verdronken bewoners tegen te komen, die hem in zijn dromen zouden komen achtervolgen. Een beetje bijgelovig was hij wel.

Alles wat hij mee heeft genomen uit de huizen heeft hij op verschillende plekken verstopt. Maar helaas bij de laatste verstopplek is hijzelf uitgegleden op zijn platte schuit en ging hij dwars door het opstaande randje heen, wat inmiddels zo rot was geworden dat het meteen brak toen hij het aanraakte. Aangezien hijzelf ook niet kon zwemmen, heeft hij het niet kunnen navertellen.

En nu na vele jaren worden er opeens in de Hoeksche Waard allemaal schildjes gevonden. Zouden deze plekken allemaal schatten bevatten van de inwoners van Middelsluis? Bekent zijn al de plekken  “Nat” en “Drassig”, beiden bijna onbereikbaar in een drassig en nat landschap. Hoeveel zullen er nog gaan volgen?

En kan jij de schat van Middelsluis hier terug vinden??