Landschap in de prehistorie

Ruim 10.000 jaar geleden, aan het einde van de laatste ijstijd, stond de zeespiegel tientallen meters lager dan nu. Toen het ijs zich naar het noorden had teruggetrokken, bleef een zandige poolwoestijn achter. Dit zand woei door de wind op tot duinen en dekzandruggen, waardoor het landschap rond het Kotterbos veel weg moet hebben gehad van de Hoge Veluwe. Door de lagere delen van dit landschap stroomden verschillende beekjes en rivieren.

Na de laatste ijstijd werd het warmer en steeg de zeespiegel. Rond 3500 voor Christus, tijdens de nieuwe steentijd (het Neolithicum), drong de zee steeds dieper het land binnen. Daardoor veranderde het landschap rond het Kotterbos in een moerasgebied waar de zee invloed op had. Er waren verschillende kreekjes in het gebied. Langs de kreken lagen oeverwallen waarop mensen konden leven. Deze oeverwallen werden gevormd door de getijdewerking en vielen vaak alleen in de lente en zomer droog. In deze periode leek het landschap het meest op een natuurgebied in Zeeuws-Vlaanderen: het Verdronken land van Saeftinghe.

Bodemschatten

Bij de werkzaamheden die in 2012 in het Kotterbos plaatsvonden, is door archeologen onderzoek gedaan naar de kreekjes in het moerasgebiegd. Het waren vrij kleine kreken, die waarschijnlijk bij een iets verder gelegen riviertje hoorden. Ze zijn op verschillende dieptes aangetroffen en ze zijn dus in verschillende periodes ontstaan. Langs de oude kreken zijn vondsten gedaan uit het Neolithicum. Er zijn stukjes vuursteen gevonden, die door de mens gebruikt zijn als gereedschap. Ook zijn er scherven gevonden van potten, die met de hand zijn gemaakt. Het lijkt er op dat het aardewerk uit de Swifterbantcultuur komt. Deze cultuur duurt van 5300 - 3400 voor Christus en is een periode aan het begin van het Neolithicum. De cultuur wordt zo genoemd, omdat er voor het eerst resten uit die tijd zijn gevonden op de riverduinen in de ondergrond bij Swifterbant, zo'n 30km hiervandaan.

Tijdens het archeologisch onderzoek in het Kotterbos zijn ook veel houten palen gevonden. Op veel palen zijn duidelijk menselijke sporen te zien. De houten palen lagen op sommige plekken evenwijdig aan elkaar, soms met een laag palen er dwars bovenop. Volgens een eerste datering stammen de palen uit de Romeinse tijd. Bij het blootleggen van al dat hout kwam de gedachte op dat die palen misschien als knuppelpad of veenweg waren neergelegd, zodat de mensen in de Romeinse tijd door het veenmoeras konden lopen. Dergelijke paden vind je ook terug op andere plaatsen in Nederland en in het buitenland terug. Toch denken ze nu dat het geen knuppelpad geweest is, maar eerder de lading van een schip dat over het Flevomeer heeft gevaren. Op het hout lag ook nog een stukje van een Romeinse dakpan. Het schip heeft misschien dus nog wel meer vervoerd dan alleen houten palen.

Bereikbaarheid

Let op: Het laatste stuk naar de cache is verboden voor fietsers!