Zapraszam na mojego geoarta, w którym każda nazwa skrytki jest związana ze światem gryzoni. 

Kapibara

Kapibara jest największym z żyjących gryzoni. Długość jej ciała dochodzi do 130 cm, ogon jest szczątkowy, wysokość w kłębie to 40 -50 cm, masa ciała waha się w granicach 40 -65 kg. Jest to zwierzę o krępej budowie ciała, dużej głowie o tępo zakończonym pysku i małych uszach. Oczy, uszy i nozdrza znajdują się na wierzchu głowy, co stanowi przystosowanie do zanurzania się pod wodą. Przednie kończyny zakończone są 4 palcami, tylne są trójpalczaste. Palce łączy krótka błona pławna. Ciało porośnięte jest rzadką, szorstką sierścią o barwie jasnobrązowej na wierzchu i żółtawej na brzuchu. Samce mają  na pysku gruczoły zapachowe, z których w okresie godowym wydziela się żółtawa ciecz pachnąca piżmem.

Występowanie

Kapibara żyje w wilgotnych lasach równikowych i lasach monsunowych oraz na otwartych terenach podmokłych w Ameryce Południowej od Panamy po północno -wschodnią Argentynę. Jest szeroko rozprzestrzeniona i liczna w niektórych częściach swego zasięgu. Bywa także hodowana na fermach.

Tryb życia

Życie kapibary jest ściśle związane z wodą i chociaż może się od niej oddalać na odległość 1 km to osiedla się ona zawsze na brzegach rzek. Unika gęstego i ciemnego lasu. Może być aktywna zarówno w dzień, jak i w nocy. Zaatakowana przez drapieżnika (np. jaguara) szuka schronienia pod powierzchnią wody, gdzie może pozostać zanurzona do 5 minut. Dobrze pływa i nurkuje, ale biega dosyć niezgrabnie. Nie kopie nor. Żyje w grupach rodzinnych składających się na ogół z jednego samca i kilku samic z młodymi. W czasie suszy może tworzyć tymczasowe stada liczące  do 100 osobników. Jest to zwierzę łagodne i płochliwe.

Odżywianie

Kapibara jest zwierzęciem wyłącznie roślinożernym. Żeruje gromadnie, nieraz pozostając zanurzona po brzuch w wodzie. Zjada rośliny zielne -lądowe, wodne i błotne. Może wyrządzać szkody na plantacjach roślin uprawnych.

Aby podjąć kesza nie musisz wchodzić na pobliskie torowisko!!

MIŁEGO KESZOWANIA