Bijzonder aan de wijk Lunetten is dat het verleden er nog zichtbaar is. Dit in tegenstelling tot vele eerdere en latere wijken. Bewoners en de gemeentelijke landschapsarchitect hebben er destijds bij de ontwikkeling van de wijk met succes voor gepleit.
Het meest bekend zijn de Lunetten, de forten aan de Waterlinieweg. Deze 19e eeuwse forten maken deel uit van de Stelling van Utrecht, die weer onderdeel is van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. De linie is een samenhangend systeem van forten, laag gelegen gebieden, watergangen, sluizen en andere waterkundige werken. Zo ook het Inundatiekanaal.
Waar we nu staan, is nog iets van het oude open weidelandschap met daarin het kanaal te ervaren.
bron van linksboven met klok rond: Gemeentearchief Utrecht, fotograaf, [68138], Fotodienst GAU, fotograaf [118371], Gemeentearchief Utrecht, fotograaf [68141] / collectie Het Utrechts Archief
Via het inundatiekanaal werd water het gebied ingevoerd. Bij oorlogsdreiging opende men de sluizen en kwam het gebied rondom de stad Utrecht onder water: het gebied was geïnundeerd. Het water kwam tot kniehoogte, zodat de vijandelijke troepen met hun paarden en kanonnen vastliepen in de modder.
Op de afbeelding van de Stelling van Utrecht zie je hoe strategisch de forten gesitueerd zijn. Zij beschermden belangrijke (vaar- en spoor)wegen en zorgden ervoor dat de inundatiesluizen niet in handen van de vijand zouden vallen.
De topografische kaart van 1863 illustreert het open landschap van vroeger. Toen liep het inundatiekanaal als een kaarsrechte lijn door het landschap. Nu buigt het bij de A12 af naar een verzamelpunt waar het water onder de A12 in Laagraven stroomt. In vroeger tijden was de stroomrichting andersom: het water werd vanuit het zuiden richting de forten aangevoerd.
Anno nu is het kanaal een mooi onderdeel van het wijkgroen, waarlangs je kunt wandelen en fietsen, er in kunt vissen, zelfs zwemmen, er op roeien en schaatsen!
