WYBITNI POLSCY SPORTOWCY
JANUSZ KUSOCIŃSKI
Janusz Tadeusz Kusociński, pseud. Kusy (ur. 15 stycznia 1907 w Warszawie, zm. 21 czerwca 1940 w Palmirach) – polski lekkoatleta, złoty medalista olimpijski z Los Angeles w biegu na 10 000 m, srebrny medalista pierwszych mistrzostw Europy na dystansie 5000 m. Wielokrotny mistrz oraz rekordzista Polski w biegach średnich i długich.
Sport zaczął amatorsko uprawiać od 1925 roku. Początkowo jako piłkarz, a później biegacz w Robotniczym Klubie Sportowym Sarmata w Warszawie. Jego kariera biegacza rozpoczęła się zupełnie przypadkowo, kiedy na zawodach zorganizowanych z okazji święta robotniczego zabrakło jednego zawodnika do sztafety. Zaproponowano udział Kusocińskiemu, a ten wyraził zgodę i jego drużyna wygrała. Jako zawodnik bieganie rozpoczął w Sarmacie w 1926 w biegach na (800 i 1500 m). Był wielokrotnym mistrzem i rekordzistą Polski w biegach średnich i długodystansowych.
Jego największym osiągnięciem sportowym było zdobycie złotego medalu na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku, gdzie w biegu na 10 000 metrów pokonał czołówkę światowych biegaczy, m.in. Finów Lauriego Virtanena i Volmari Iso-Hollo. Dwa lata później zdobył srebrny medal w Turynie podczas ME w biegu na 5000 metrów. W 1931 został wybrany laureatem „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku.
Jako kapral z cenzusem ochotniczo zgłosił się w kampanii wrześniowej do wojska i został wcielony do kompanii karabinów maszynowych II batalionu 360 Pułku Piechoty. Walczył w obronie stolicy, dwukrotnie ranny m.in. 25 września w obronie Fortu Czerniaków przy ulicy Powsińskiej. 28 września 1939 został odznaczony Krzyżem Walecznych. W czasie okupacji pracował jako kelner w barze „Pod kogutem” przy ul. Jasnej, zwanej Gospodą Sportowców. Zaangażował się wówczas w działalność niepodległościową. Gościom lokalu, w którym pracował dostarczał tajną podziemną prasę. Wśród sportowców zamierzał zorganizować komórkę Związku Walki Zbrojnej.
Był członkiem podziemnej Organizacji Wojskowej „Wilki” (pseudonim Prawdzic). Po jej dekonspiracji 26 marca 1940 został aresztowany przez Gestapo w bramie domu przy ul. Noakowskiego 16, w którym mieszkał. Uwięziony początkowo w więzieniu mokotowskim, następnie w siedzibie Gestapo przy al. Szucha 25. W czasie przesłuchań był torturowany w celu wymuszenia zeznań. W dniach 20–21 czerwca 1940 roku został wywieziony z Pawiaka transportem do Palmir pod Warszawą. Został rozstrzelany przez Niemców w pobliżu Palmir, w Puszczy Kampinoskiej, w ramach akcji AB, mającej na celu eksterminację polskiej inteligencji.
źródła: wikipedia.pl
-----
O keszu: Skrytka nie znajduje się na wskazanych współrzędnych. Aby ją zlokalizować należy rozwiązać prostą "zagadkę". W razie problemów na miejscu zajrzyj do spoilera. Kesz to jeden z odcinków serii "wybitni polscy sportowcy". Miłych poszukiwań.