|
"Handley Page" Halifax Mk.II
Op de avond van 14 februari 1943 kwam om 20.20 uur de Handley Page Halifax Mk.II, (W7880, DY-J) van het 102 (Ceylon) Squadron neer bij de Lorbaan te Veulen. Het toestel was terecht gekomen in een weiland bij de boerderij van de familie Lodewijk Groetelaars. De dodelijke lading van de zware bommenwerper bevond zich nog aan boord. De Halifax, opgestegen van de basis Pocklington in Yorkshire, maakte deel uit van een formatie van 243 Stirlings, Halifaxes en Wellingtons die op weg was naar de Duitse stad Keulen.
De Britse bommenwerpers werden op weg naar hun doel aangevallen door nachtjagers van de eerste Gruppe van Nachtjagdgeschwa-der1 (I./NJG 1) dat vanaf het vliegveld Venlo opereerde.
De Halifax W7880 werd aangevallen door de Messerschmitt Bf-110C van Oberleutnant Manfred Meurer en zijn Bordfunker Gerhard Scheibe van 3./NJG 1.
Geleid door Oberleutnant Walter Knickmeier in het gevechtsleidingcentrum te Veulen, was dit de twaalfde overwinning van Meurer. Hij zou die nacht nog twee Britse bommenwerpers neerschieten. Van de meevliegende Halifaxes van 102 Squadron zouden er drie bij deze aanval niet terugkeren op de thuisbasis.
Handley Page Halifax Mk.II 102 Squadron op het vliegveld Pocklington.
Een triest lot voor de bemanning
Ten tijde van de inslag op een weiland van landbouwer Groetelaars stelde Leonardus Janssen, hoofdagent van de gemeentelijke politie, samen met twee leden van de luchtbeschermingsdienst, vast dat in en rond het wrak vier verkoolde lichamen te zien waren. Daags daarop werd door hen nog een vijfde slachtoffer aangetroffen. Die dag werd ook de bewaking van het wrak door Duitse militairen van het vliegveld Venlo overgenomen van de politie en Marechaussee van Venlo. Tijdens het ruimen van het wrak werden nog twee doden geborgen. Uiteindelijk bleek dat de gehele bemanning van de W7880 bij de crash om het leven kwam.
De bemanning bestond uit:
*** Piloot Flight Sergeant James Leslie Hartshorn
*** Navigator/bommenrichter Sergeant Harold Alma Cheasman
*** Schutter Warrant Officer II George Farah, Canadees
*** Schutter Sergeant Albert Owen Gilbert
*** Radio-operator/schutter Warrant Officer Alfred Norman Conner, Canadees
*** Waarnemer/bommenrichter Sergeant Frederick William Cox
*** Boordwerktuigkundige Sergeant Joseph William Kilyon
Door toedoen van de Duitsers werden ze op het kerkhof van Venlo begraven (graven rij XX.214 en 215, rij XXI.216 t/m 231 en rij XXII.232 t/m 234, 21 vliegers met sneuveldatum 14 februari 1943). Na de oorlog, eind 1947, werden zij, met uitzondering van de Canadees Farah die op het Canadese oorlogskerkhof van Groesbeek (graf X.H.12) kwam, begraven op de Jonkerbos begraafplaats te Nijmegen. Hartshorn werd op de oorlogsbegraafplaats Jonkerbos te Nijmegen herbegraven (collectief graf 8.I.6-9 met Gilbert, Cox en Kilyon; Cheasman in graf 8.I.4; Conner in 8.I.5).
Bij het wrak werden nog niet ontbrande staaf- en fosforbrandbommen aangetroffen. Eén staafbrandbom was door het dak van de boerderij van Smets geslagen en werd door de bewoner brandend in de kinderkamer gevonden. Met zand wist hij een beginnende brand te blussen. Daarnaast vond hoofdagent Jansen nog twee bomkraters in een perceel rogge van Peter J. Tissen, op ongeveer een kilometer afstand van het gevallen vliegtuig.
Bron: Vliegtuigcrashes en noodlandingen 1940-1945 Gemeente Venray (Auteur: Ruud Wildekamp)
"Lest we forget"
'1940 -1945'
"Opdat wij niet vergeten"
Geplaatst met toestemming van de Gemeente Venray en medewerking van de Werkgroep Vliegtuigcrashes en Noodlandingen WO II Gemeente Venray
|