De coördinaten bovenaan de listing geven de plek aan waar de goedheiligman elk jaar weer aankomt in Wageningen. Daar is verder niets te vinden; De cache zal na 3 maanden gearchiveerd worden, want dan is Sinterklaas al weer lang en breed naar zijn vaderland teruggekeerd.
interklaas is in alle staten: het Grote Boek met de namen van alle Nederlandse kinderen die dit jaar een cadeautje van de Sint zouden krijgen, is weg! Nergens te vinden!
|
En voor wie niet weet wat er in het Grote Boek van Sinterklaas staat: dat zijn alle namen en verlanglijstjes van alle zoete kindertjes in Nederland. Alleen Sinterklaas mag het Grote Boek openen omdat wat er in staat toch best wel een beetje privacy gevoelig is. Het is een Groot, Rood boek met een gouden kruis erop. Alleen de goedheiligman zelf weet precies wat er allemaal in het Grote Boek staat. Ook heeft het Grote Boek een soort geheime naam die alleen Sinterklaas weet. Het is zelfs zó geheim dat het niet eens een ISBN nummer heeft! Maar nu genoeg hierover.
|
 |
16 november was Sinterklaas het land binnen gekomen, en daarna doorgereisd naar Wageningen waar hij de nacht op zijn stoomboot --welke in de haven van Wageningen lag-- heeft doorgebracht in zijn privé hut. Zoals gebruikelijk was St.Nicolaas de volgende ochtend bezig geweest om het Grote Boek bij te werken. Meestal bleef Sinterklaas dan in zijn hut, zodat hij niet gestoord zou worden. Maar soms zat hij --net als deze ochtend-- gezellig in de gezamenlijke 'huiskamer' waar de Pieten na een nacht hard werken even kunnen relaxen.
|
|
Ze kunnen daar dan lekker even een filmpje kijken, een kruiswoordpuzzeltje maken, of gewoon een spelletje dammen of schaken. Ook had Sintele-Zij al een week eerder een stapel boeken aan laten rukken uit de lokale bibliotheek zodat er ook naar hartelust gelezen kon worden. Het was daar dan ook gezellig rommelig met speculaaskoekkruimels, lege chocolade-bekers, stapels boeken en spelborden. |
Toen Sinterklaas die ochtend klaar was, klapte hij het Grote Boek dicht en liet het op de tafel liggen.
De volgende ochtend bleek dat het Grote Boek weg was!
Dat bijwerken van het Grote Boek deed Sinterklaas altijd met een mooi rood HB potloodje en een speciale vlekvrije gum. En soms sleep de goedheiligman het 
puntje even weer wat scherper met zijn gouden puntjesslijper met stalen mesje. Het gum was om de namen weg te gummen van kinderen die niet meer in hem geloofden. Dat laatste gebeurde overigens de laatste tijd helaas maar al te vaak. Ook gumde hij de namen weg van kinderen die geen kinderen meer waren. Op de leeggekomen plekjes kwamen dan de namen van nieuwe kinderen die wél in hem geloofden. En ook noteerde hij bij elk kind wat er dit jaar op hun verlanglijstje stond, en of ze afgelopen jaar zoet waren geweest. Best wel een klus.
En omdat St.Nicolaas --ondanks herhaald aandringen van de digipiet-- nog steeds niets moest hebben van computers, internet en zeker niet de cloud is er dus ook geen back-up.
Een regelrechte ramp. Want alhoewel het geheugen van de oude man nog steeds prima in orde is, moet hij zo nu en dan wel controleren of alles wel klopt.
Waar is het Grote Boek??
Alle aanwezige Pieten zijn bijeengeroepen en ondervraagd, maar géén van deze Pieten kon er iets over zeggen. Overal werd er gezocht maar helaas. Sinterklaas had nog maar één conclusie: het Grote Boek was gestolen! Maar wie zou dat hebben gedaan en waarom??
 |
Ten einde raad belde St.Nicolaas dan maar met  en werd meteen met de politie doorverbonden. Helaas bleek het de Goedheiligman al ras dat het Grote Boek niet op tijd terug zou zijn wegens de onderbezetting van de politie. Wat nu?? Verdrietig en hoofdschuddend verdween Sinterklaas naar zijn kamer, gadegeslagen door de machteloze Pieten. |
| ‘s Avonds werd er op de deur van de Sint z’n kamer geklopt. Hij slofte somber naar de deur en deed open. Voor de deur stond Sintele-Zij. Sintele-Zij was niet aanwezig geweest bij de zoekactie naar het Grote Boek omdat ze even extern was. En had nu pas gehoord dat het Grote Boek weg was. Er was haar meteen een lichtje opgegaan. Ze vertelde haar partner dat hij niet ongerust hoefde te zijn en dat ze dacht dat ze het boek wel op tijd terug zou kunnen krijgen. Wel moest ze daarvoor wat dingen gaan onderzoeken. |
 |
Niet nodig om te zeggen dat de Goedheiligman haar zijn zegen gaf. Sintele-Zij ging snel aan de slag. En inderdaad slaagde ze er in om het boek te traceren. Als jullie willen weten waar het boek is, dan nodig ik jullie uit om zelf ook op zoek te gaan. Alle informatie die je nodig hebt kun je vinden in de listing van deze geocache.
En als je het gevonden hebt, schrijf dan je naam bij op één van de bladzijden. Overigens is het vanwege de verwachte grote belangstelling wel raadzaam om eerst even te reserveren.