Het was oktober 2016 toen Ingrid -na lang gewacht te hebben- een knus huisje toegewezen kreeg. Al gauw bleek dat ze het maar getroffen had: én een gezellig huisje én fijne buren!
Een maand of 10 later zat ze op een avond op de bank te swipen op Tinder. Ineens viel haar oog op Otto en ze swipete hem de goede kant op. Hij deed hetzelfde bij haar en niet veel later hadden ze een date.
Die date pakte dondersgoed uit en al gauw waren Otto en Ingrid onafscheidelijk. Otto trok bij Ingrid in en zo viel ook hij met zijn kont in de gezelligheid.
Voor het huis bij buurvrouw Trijn was er altijd wel wat te beleven. Onder het genot van een kop koffie of een borrel werd lief en leed gedeeld. Van leeftijdsverschil was -ondanks het leeftijdsverschil- geen sprake. De band was hecht. Heel hecht... (we zullen haar blijven bezoeken, hoor!)
Het gezin van Otto en Ingrid werd groter. Naast de drie hondjes die Ingrid al had, kwam er een vierde hondje bij. De relatie werd ook serieuzer. Er werd getrouwd en met het oog op de toekomst besloten Otto en Ingrid wat groter te gaan wonen. Niet veel later kochten ze een woning. Wél met een beetje weemoed. Want alhoewel het prachtige vooruitzichten waren, zouden ze het huisje aan de Westerparallelstraat wel gaan missen. En niet alleen het huisje, óók de buurvrouw.
Wij zijn "Otto en Ingrid", en we besloten een cache te plaatsen. Op de plek waar we zoveel plezier gehad hebben: dat kleine huisje waar alles begon. Mét die lieve buurvrouw.
De buurvrouw is op de hoogte. Zit ze buiten? Doe haar de groetjes van ons!