Skip to content

C&NV 47 # Hamburg, het keerpunt Mystery Cache

Hidden : 12/2/2019
Difficulty:
1.5 out of 5
Terrain:
2.5 out of 5

Size: Size:   small (small)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:


Vliegtuigcrashes & Noodlandingen 1940-1945
in de Gemeente Venray

Versie: 1.0 dd: 17-10-2019
 

LET OP! OP BOVENSTAANDE COÖRDINATEN IS NIETS TE VINDEN, GA HIER DAN OOK NIET ZOEKEN!


Algemeen:
Deze cache maakt deel uit van een Geoart. De GeoArt bestaat uit 49 caches. De mysteries zijn veelal eenvoudig op te lossen. Bij de cache "00 # Vliegtuigcrashes & Noodlandingen Venray" CG8E9MF krijg je belangrijke informatie om de GeoArt met succes te kunnen volbrengen.

 

# 47 Hamburg, het keerpunt

Het bombardement op Hamburg, ook wel Operation Gomorrha genoemd, was het bombardement dat de Britten in de Tweede Wereldoorlog, op 24 juli 1943, uitvoerden op de Duitse stad Hamburg. Het offensief van 'Bomber' Harris duurde tot 3 augustus. In totaal vlogen 2353 zware bommenwerpers over de stad.

De geallieerde luchtmachten waren inmiddels zo sterk geworden dat ze een lang gekoesterd geheim durfden prijs te geven. Het geheim dat ‘Window’ werd genoemd. Window bestond uit strookjes papier met een opgedampte tinverbinding die waren gesneden op een kwart van de golflengte van de Duitse radars. Daardoor gaf één zo’n strookje een maximale reflectie. Door de strookjes bij honderdduizenden of miljoenen uit te werpen, kwamen er zoveel reflecties op de radar dat vliegtuigen niet meer zichtbaar waren. Het Duitse afweersysteem, bijna volledig gebaseerd op radar, was in één klap blind geworden. De jachtvliegtuigen werden verkeerd aangestuurd en wachtten doelloos op instructies vanaf de grond. Bijna ongehinderd konden de Britten en de Amerikanen Hamburg bombarderen. In vier nachten en drie dagen werd bijna 10.000 ton bommen op de stad gegooid. Het is nooit duidelijk geworden hoeveel doden er vielen, maar schattingen kwamen uit op 42.000. Zowel aan Britse als aan Duitse zijde was het effect van de strookjes bekend. Tot de nacht van 24 op 25 juni 1943 durfde niemand het te gebruiken. Nadien werd Window of Düppel, zoals de Duitsers het noemden, ingezet bij elke luchtaanval. Tot aan het einde van de oorlog ging de strategische bomcampagne tegen de Duitse bevolkingscentra door.


Window, deze staniolstrips waren in staat alle Duitse  radarsystemen lam te leggen.


De Duitsers reageerden op het storen van hun radars door het opheffen van de regionale gevechtsleidingposten om deze landelijk te reorganiseren. Daar waar de leiding van de Nachtjagd eerst in Zeist zetelde, werd deze nu overgebracht naar Schaarsbergen bij Arnhem. De regionale gevechtsleiders bleven informatie over naderende bommenwerpers verzamelen, maar zonden deze nu door naar Schaarsbergen. Daar, in de enorme bunker Diogenes, werd op een enorme glazen kaart een beeld gevormd van het luchtverkeer boven ons land. Gevechtsleidingofficieren beslisten daarop welke tegenmaatregelen genomen dienden te worden. De koers van de bommenwerpers kon worden bepaald door de wolken Window te plotten en door volgvliegtuigen en Beleuchter in te zetten. Deze laatste markeerden de formatie met lichtfakkels.


Het uitstoten van een wolk ‘Window’ door een Lancaster.

Belangrijkste tegenmaatregel was het plaatsen van een nieuwe radar met een veel lagere frequentie in de nachtjagers. Deze konden nu de stroom bommenwerpers binnendringen en zelfstandig hun slachtoffers uitzoeken, zonder tussenkomst van een grondstation. Tot de inzet van Britse nachtjagers die met de bommenwerpers meevlogen, kon dit vrij ongestoord gebeuren. Daarna werd de jager zelf ook jachtwild.

De regionale Auswertung in Veulen verloor in de nieuwe organisatie ook haar functie. Deze werd overgenomen door een Flugüberwachungs-kommando dat werd gevestigd in het Franciscaner Minderbroederklooster te Venray. Hier werd de informatie, verkregen van de radars van Bazi bij De Rips, gecombineerd met die van twee Y-peilers en de visuele waarnemingsposten (Flugwachen) in oostelijk Noord-Brabant en Noord-Limburg. Dit en andere regionale luchtbeelden werden in Diogenes gecombineerd tot een landelijk luchtbeeld, waarmee ook de dagjagers konden worden aangestuurd.

De tactische luchtoorlog

Met de landingen in Normandië kwam een nieuw type luchtoorlog naar het vasteland van Europa. De tactische luchtoorlog. Door de genie (Airfield Construction Groups) direct achter het front vliegvelden aan te laten leggen of bestaande te verbeteren, kon de RAF directe luchtsteun of Close Air Support met eenmotorige jachtbommenwerpers leveren aan de strijdende troepen. Een dag na de landingen op de Franse kust nam de RAF al de eerste vliegstrip in gebruik.

Om effectief op te kunnen treden, werd het Britse Fighter Command gesplitst in Air Defence Great Britain (ADGB) voor de verdediging van en vluchten vanaf het Verenigd Koninkrijk en de 2nd Tactical Air Force (2 TAF) voor de steun aan grondtroepen op het vasteland. Binnen 2 TAF opereerden vier groepen of Groups. Bij de Amerikanen werd luchtsteun verzorgd door squadrons middelzware bommenwerpers en tactische luchtsteun door jachtbommenwerpers van de 9th AAF; deze was onderverdeeld in Tactical Air Commands (TAC). Het IX TAC was toegevoegd aan de First Army in het noorden (met o.a. de 7th Armored Division die bij Overloon zou opereren) voor de omgeving Venray en die direct grenzend daaraan. Deze tactische luchtmachten beperkten zich over het algemeen tot steun aan het leger waarbij ze waren ingedeeld. Slechts zelden werd steun verleend aan aangrenzende eenheden.


De Typhoon Ib was de ruggengraat van de Britse tactische squadrons.

Naarmate het front dichterbij kwam, werden de Britse jachtbommenwerpers steeds vaker gezien. Met grote regelmaat werden treinen aangevallen om de locomotief uit te schakelen. Bij deze manier om het Duitse transportsysteem te ontwrichten, waren geregeld burgerdoden te betreuren.

Op de vliegvelden in ons land werden in juli en augustus 1944 grote luchtaanvallen uitgevoerd. Door de hierbij ontstane schade waren deze vliegvelden nog maar beperkt inzetbaar. De Duitsers werden steeds nerveuzer en brachten de vliegvelden in Brabant in staat van verdediging. Op 3 september 1944 werden de velden opnieuw gebombardeerd. Dit keer was de schade dusdanig en waren de geallieerden zo dicht genaderd, dat de Luftwaffe de velden opgaf. Op 5 september werden de vliegvelden verlaten en de vliegtuigen geëvacueerd. Daaronder waren ook de Messerschmitt Me 262 en de Arado Ar 234, de eerste straalvliegtuigen in ons land, gestationeerd op vliegveld Volkel. Daarna werden de hangars en andere gebouwen opgeblazen en vertrokken de Duitsers.


De Messerschmitt Me 262A, het eerste operationele straalvliegtuig ter wereld,
was enkele dagen op Volkel gestationeerd.


Twaalf dagen later begon de grootste luchtlandingsoperatie uit de geschiedenis. Op 17 september 1944 landden tussen Eindhoven en Arnhem Amerikaanse en Britse parachutisten en talloze zweefvliegtuigen. Operation Market Garden was begonnen.
 
Voorafgaand aan de landingen waren alle bekende luchtafweerstellingen op de routes naar de landingsplaatsen bestookt met scherfbommen. Daarbij vielen ook burgerslachtoffers. De verliezen aan de langzame C-47 en Dakota-transportvliegtuigen waren echter beperkt. De Duitse generaal Student, die het allemaal vanuit zijn hoofdkwartier in Vught had zien gebeuren, begreep dat aanvullingen en bevoorradingsvluchten voor de para’s nodig zouden zijn. Direct liet hij aanvullend luchtafweer langs de route plaatsen. Luchtafweer dat in de daaropvolgende dagen een zware tol heeft geëist van de transportvloot.  

Het was de bedoeling dat de para’s de bruggen in de route van de Belgische grens naar Arnhem zouden innemen en dat het Britse 30th Army Corps langs deze route zou optrekken, links en rechts gedekt door het 12th en het 8th Corps. De eerste dag van de opmars verzorgde de 83rd Group de luchtsteun voor het 30th Corps. In een strak schema werden 550 vluchten uitgevoerd en drie Duitse blokkades opgeruimd. Daarna kwam de 83rd Group niet meer in actie. De luchtsteun en luchtverdediging boven het operatiegebied Arnhem waren toebedeeld aan de ADGB vanaf het Britse eiland! Dit droeg ook bij aan het mislukken van de Slag om Arnhem.

De rest van 1944 werd hevig gevochten bij Overloon, bij Venray, bij Meijel, bij Blerick en in Zeeland. Daarbij bleek luchtsteun van de 83rd Group onontbeerlijk. Alleen tijdens de Amerikaanse fase van de Slag om Overloon kreeg de Amerikaanse 7th Armored Division luchtsteun van de Amerikaanse XIX TAC, onderdeel van de Amerikaanse 9th AAF en zagen we geen Spitfires of Typhoons boven het front, maar Thunderbolts en Lightnings.


Een P-38 Lightning draait in voor een aanval bij Westerbeek in de Peel.

Terwijl de Slag om Arnhem ten einde liep, had Bomber Command een deel van de focus verlegd van het bombarderen van steden naar het bombarderen van synthetische oliefabrieken in Duitsland. Hier werd een groot deel van de brandstof, waarop de Duitse oorlogsmachine liep, geproduceerd. Door het wegvallen van deze productie zou vooral de Luftwaffe worden getroffen. Met enkele onderbrekingen, waarin de dijken van Walcheren en de kustbatterijen langs de Schelde werden gebombardeerd, waren o.a. de oliefabrieken van Sterkrade, Scholven-Buer, Homberg en Bottrop geregeld aan de beurt, deze bombardementen gingen tot het einde van de oorlog door. De doelen werden gevonden met behulp van de nieuwe elektronische navigatiemiddelen Gee, Oboe of H2S. Het gevolg van het brandstofgebrek was dat het Ardennenoffensief vastliep, omdat geen geallieerde brandstofvoorraden konden worden veroverd.

Wat de Luftwaffe betreft, was eind 1944 de vliegtuigbrandstof zo krap, dat vrijwel alleen eenmotorige gevechtsvliegtuigen konden worden ingezet. Voor Bodenplatte, de grote aanval van 1 januari 1945, was wekenlang gespaard om voldoende hoogoctaan benzine op voorraad te hebben om deze aanval te kunnen uitvoeren. Bij deze aanval op de vliegvelden in België en het zuiden van ons land verloren de geallieerden veel vliegtuigen. Binnen enkele weken konden deze weer worden aangevuld. De verliezen van de Duitsers waren echter dusdanig groot, dat de Luftwaffe niet meer in staat was tot een grootschalig optreden.

De bombardementen op Duitsland en de bezette gebieden gingen echter onverminderd voort. Eind 1944 waren daar nog andere doelen bijgekomen: de afvuurplaatsen van de V-1 en V-2 wapens in Frankrijk, Nederland en Duitsland. Zowel in Londen, als in Antwerpen en Luik hadden deze veel schade aangericht, maar vooral de onzekerheid waar ze zouden inslaan, maakten de V-1 en V-2 tot ware terreurwapens.


Soms lukte het een V-1 van zijn koers af te brengen door het met een vleugeltip aan te tikken.

Half februari 1945 bemoeide de Britse politiek zich met de doelkeuzes van Bomber Command. Er werden zware aanvallen op dichtbevolkte gebieden gevraagd om de Duitsers tot overgave te dwingen. Maar ook, omdat de Russen daarom hadden gevraagd. Leipzig, Chemnitz, Dessau en Dresden werden genoemd, allen gelegen in het oosten van Duitsland. Doelen die naar verwachting door de Russen zouden worden veroverd. De Amerikanen gingen met deze doelkeuze akkoord en zouden hun aandeel bij daglicht leveren. Deze beslissing betekende de dood voor grote aantallen bewoners en vluchtelingen in de genoemde steden.

Het afwerpen van voedsel voor de hongerende bevolking in West-Nederland waren de humanitaire missies die de Britten en Amerikanen tussen 29 april en 7 mei 1945 vlogen. Heel toepasselijk werden deze ‘Operation Manna’ genoemd. De laatste operaties van Bomber Command, uitgevoerd onder de aanduiding ‘Operation Exodus’, waren de repatriëringen van de talloze krijgsgevangenen die door de geallieerden waren bevrijd. Daarmee was voor de geallieerden de oorlog voorbij en begon de periode van de bezetting van Duitsland en enkele jaren later de Koude Oorlog.
 

Bron: Vliegtuigcrashes en noodlandingen 1940-1945 Gemeente Venray (Auteur: Ruud Wildekamp)
 

De cache ligt op:
N 51 3(B – A).(D – F)(G – B)(C + H)
E 005 5(D – E).(E – H)(B + H)(A + C)

A: Wat was de codenaam voor het Britse bombardement op de stad Hamburg?
B: Op welke datum werd dit bombardement uitgevoerd?
C: Hoeveel zware bommenwerpers vlogen in totaal over de stad?
D: De Duitsers noemden het Düppel, wat was de Britse benaming?
E: Wat was de naam van de bunker in Schaarsbergen van waaruit de ‘Nachtjagd’ werd aangestuurd?
F: Waar in Venray werd het Flugüberwachungs-kommando gevestigd (2 woorden)?
G: Wat is de Engelse benaming voor ‘directe luchtsteun’?
H: Wat is de benaming van het eerste operationele straalvliegtuig ter wereld?

Elk antwoord stapeltellen tot 1 cijfer (A = 1, B = 2, etc.)

Vergeet de eventueel aanwezige bonusinformatie niet te noteren!


De gemeente Venray hecht er waarde aan om wandel- en MTB/ATB routes
te scheiden. Houdt er echter wel rekening mee, dat u op uw route
MTB's / ATB's kunt tegen komen. Gun elkaar de ruimte.


Geplaatst met toestemming van de Gemeente Venray en
medewerking van de
Werkgroep Vliegtuigcrashes en Noodlandingen WO II Gemeente Venray

   

 

Additional Hints (Decrypt)

Fgbzcwr!

Decryption Key

A|B|C|D|E|F|G|H|I|J|K|L|M
-------------------------
N|O|P|Q|R|S|T|U|V|W|X|Y|Z

(letter above equals below, and vice versa)