Główny Szlak Beskidzki imienia Kazimierza Sosnowskiego (GSB) to szlak turystyczny znakowany kolorem czerwonym biegnący od Ustronia w Beskidzie Śląskim do Wołosatego w Bieszczadach.
Najdłuższy szlak w polskich górach, liczy około 496 km, przebiega przez Beskid Śląski, Beskid Żywiecki, Gorce, Beskid Sądecki, Beskid Niski oraz Bieszczady. Biegnąc najwyższymi partiami polskich Beskidów, umożliwia dotarcie na: Stożek, Baranią Górę, Babią Górę, Policę, Turbacz, Lubań, Przehybę, Radziejową, Jaworzynę Krynicką, Rotundę, Cergową, Chryszczatą, Smerek i Halicz, a także do miejscowości, takich jak: Ustroń, Węgierska Górka, Jordanów, Rabka-Zdrój, Krościenko nad Dunajcem, Rytro, Krynica-Zdrój, Iwonicz-Zdrój, Rymanów-Zdrój, Komańcza, Cisna, Ustrzyki Górne i in.
Główny Szlak Beskidzki został wytyczony w okresie międzywojennym. Przebieg części zachodniej (Ustroń – Krynica) został zaprojektowany przez Kazimierza Sosnowskiego i ukończony w 1929 roku. Wschodnia część, według projektu Mieczysława Orłowicza, została ukończona w 1935 i prowadziła aż do Czarnohory, która znajdowała się wówczas w granicach Polski. W latach 1935–1939 nosił imię Józefa Piłsudskiego.
Mapa szlaku wraz z profilem wysokości dostępna jest również w serwisie Mapa Turystyczna.
Część szlaku biegnąca na Baranią Górę (1220m n.p.m) z Węgierskiej Górki rozpoczyna się na wysokości 413m n.p.m. i ciągnie się przez 13,5 km. Jej przejście zajmuje około 5 h. Po przebyciu około 6 km szlak biegnie praktycznie w całości po terenach słabo zalesionych, więc wycieczka dostarcza wspaniałych wrażeń widokowych.
Skrytka typu PET, zawiera logbook, ale trzeba ze sobą zabrać coś do pisania! Po zalogowaniu proszę o przywrócenie właściwego maskowania.