[NL]
Hoe te Loggen:
Om deze cache te mogen loggen zien we graag een foto van iets met je geocaching naam er op, waar ook een van de vele geulen in het gebied in beeld te zien is. De foto moet worden toegevoegd aan je log.
Houd er wel rekening mee dat het gebied alleen tussen zonsopkomst en zonsondergang te betreden is.
Het verdronken land van Saeftinghe is met zijn 36 km² het grootste brakwaterschor van Europa.
Over:
Saeftinghe is een prachtig natuurgebied, dat leeft op het ritme van het getij. Het water van de Westerschelde stroomt bij elke vloed het gebied binnen, en bij eb zakt het water weer. Dankzij de geulen stroomt het gebied dan ook twee keer per dag vol en leeg, met een hoogte verschil tot wel 4.8 meter. Het water in het gebied is brak, omdat het zoete water in de Westerschelde wordt gemengd met het zoute water van de Noordzee.
In de slikken en de schorren is het een ideale leefomgeving voor de vele vogels die er nesten. Tienduizenden vogels komen hier voedsel zoeken, broeden, rusten en overwinteren.
Geschiedenis:
Vanaf de 12e eeuw werd het gebied regelmatig bedreigd door overstromingen, maar in de 13e eeuw werd het gebied ingepolderd onder beheer van abdij ter Doest, die in Zeeland meerdere gebieden ingepolderd heeft ,en bekend was van onder andere de wol handel.
Er volgde een periode van vruchtbaar polderland tot de Allerheiligenvloed van 1570 het gebied bijna volledig onder water zette. Voor de vloed waren er in de heerlijkheid Saeftinghe vier dorpjes verrezen : Saeftinghe, Sint-Laureins,Casuwele en Namen. Na de vloed was alleen Saeftinghe nog boven water, en de toren van Namen, waarvan de klokken naar het nabij gelegen Grauw werden verhuist.
In 1584, tijdens de tachtig jarige oorlog, staken de Nederlanders, om Antwerpen te beschermen tegen de Spanjaarden, de laatste dijken door, waardoor ook Saeftinghe onder water verdween.
In de 17e eeuw begon men met het opnieuw bedijken, en in 1907 was de Hertogin Hedwigepolder het laatste stuk ingepolderd gebied.Deze polder wordt weer onder water gezet als natuurcompensatie, een beslissing die tot de dag van vandaag bevochten wordt.
In 1975 kreeg Het Verdronken land van Saeftinghe de status van natuurmonument, en werd het beheer overgedragen aan stichting Het Zeeuwsche landschap.In de jaren tachtig verscheen het gebied in de lijst van "Important Bird Areas" van BirdLife International.Op 18 juli 1995 werd beslist dat het gebied valt onder de Conventie van Ramsar, en werd het gebied Special Protection Area (SPA) op basis van de EU-Vogelrichtlijn.In 2005 valt alles samen onder de richtlijn "Natura2000 gebied Westerschelde & Saefthinghe"
Bezoeken:
Het gebied heeft door de jaren heen al vele bezoekers getrokken, en is zeker in de zomer een populaire attractie. Er zijn meerder opties om het gebied te bezoeken.
Met een gids op pad is een veilige manier om het gebied te verkennen, en zij hebben ook een verregaande kennis van het gebied.Ook het bezoekerscentrum aan de dijk is de moeite waard,en kan goed dienen als beginpunt van een bezoek.
U kunt ook zelf een beperkt deel(300 ha) van het gebied in. Er zijn twee wandelroutes uitgezet, namelijk de "plankierroute" en de "ruige laarzenroute". Deze routes beginnen op de cache coordinaten. De korte wandelroutes zijn met hoog en laag tij te bewandelen, tussen zonsopkomst en zonsondergang, en zijn gratis. Let wel, dat bij springtij de routes niet begaanbaar zijn.N 51° 19.684' E 4° 8.900'
Waarschuwing getijden:
Het water in Saeftinghe komt verrassend snel op. Dat komt doordat bij de ‘ingang’, in de grote geulen, de platen behoorlijk hoog zijn en er hoge drempels zijn ontstaan langs de Westerschelde. Vooral de grote geulen Hondegat en IJskelder schieten in anderhalf tot twee uur ‘vol’. Terwijl de vloed volop in gang is, loopt het water in de ebstromen nog steeds af. Pas als de drempels worden overschreden, merkt men dat het water op komst is. Ineens komt er een vloedgolf van soms enkele tientallen centimeters hoog aan. Van het ene op het andere moment staat men dan tot kniehoog in het water. De stroomsnelheden zijn daarbij niet gering en zo'n geul is al spoedig niet meer te passeren. Dieper in het gebied, in de kleinere geulen, is een stijgsnelheid van meer dan een meter in een half uur heel normaal tijdens een gewoon tij. Hierdoor kan men in korte tijd geïsoleerd raken van de wal. Een bezoek aan Saeftinghe moet daarom nauwkeurig gepland worden.
Bron
[EN]
Logging this cache:
To be able to log this cache we would like you to add a foto to your log, which displays your Geocaching username and one of the many "Trenches" in the area.
Please take into account that the area is only accessible between sunrise and sundown
Het verdronken land van Saeftinghe (The drowned lands of Saefthinghe) is with it's 36 km² the largest brackish water swamp in Europe.
About:
Saeftinghe is a lovely piece of nature, that thrives on the rhythm of the tide. Water from the Westerschelde flows into the area every high tide, and at low tide it leaves again. Thanks to the large moats the area floods and drains twice a day, with height differences up to 4.8 meters. The water in the area is brackish because the freshwater from the Westerschelde mixes with the salt water from the North sea.
The area is a perfect nesting ground for the many types of birds that reside there. Tens of thousands of birds come here to find food, breed , rest and hibernate.
History:
In the 12th century the area was under perpetual threat of floods, but in the 13th century it was poldered by the Ter Doest Abbey, that poldered multiple areas in Zeeland at that time,and where also known for their woll trade.
Then followed a period of fertile agricultural usage until the All Saints Flood of 1570 that nearly completely flooded the area. Before the flood four little villages existed in the "heerlijkheid Saeftinghe" : Saeftinghe, Sint-Laureins,Casuwele and Namen. After the flood only Saeftinghe and the tower of Namen where still above water. It's bells where moved to the nearby village of Grauw.
In 1584, during the Eighty Year War , The dutch broke the last dyckes to prevent the Spanish troops from reaching Antwerp, which caused Saefthinge to also dissapear beneath the water.
In the 17th century they started to build dykes again, and in 1907 the Hertogin Hedwigepolder was the last part of the area that was reclaimed from the water.This "polder" will be flooded again in the nearby future as part of a nature compensation agreement with Belgium, a descision that is being fought to this day.
In 1975 "Het Verdronken land van Saeftinghe" was given the status of Nature Monument, and maintenance was passed to a foundation : stichting Het Zeeuwsche landschap.In the eighties the area appeared on the list of Important Bird Areas By BirdLife International.On the 18th of July 1995 it was decided to put the area under the Convention of Ramsar and the area became a Special Protection Area (SPA) based upon EU bird directives.In 2005 everything was put together in the directive "Natura2000 gebied Westerschelde & Saefthinghe"
Visit:
The area has had many vistitors over the years, and is certainly in summer a popular attraction. There are a few options for visiting the area.
With a guide is probably the safest way to visit the area, and they also posses extensive knowledge of the area and wildlife. The visitors centre at the dyke is probably a good starting point for a visit.
You can also visit a limited part (300 ha) of the area on your own , There are two short walking routes in the area, called the "plankierroute" and the "ruige laarzenroute".These routes start at the cache coordinates. These short routes are available on both high and low tides, except when there is a flash tide. You can walk here between sunrise and sundown, and it's free.
Tidal warning:
Water levels in Saeftinghe rise at a surprising speed. This is namely due to the large sand bars that form a barrier at the mouths of the major creeks. Particularly in the larger 'Hondegat' and 'Ijskelder' creeks (roughly translated as Dogshole and Icebasement creeks), water can stream in and fill the creeks in just 2 hours. While the high tide is approaching, water can still be filtering out of Saeftinghe. It is only when high tide breaks the sand bar threshold that the water really starts to pour into the creeks and you notice the tide coming up. Out of nowhere, a flood wave of several inches can come your way and, from one moment to the next, water can reach knee height - an unpleasant and dangerous surprise! The current can be very strong, even at knee height, and you may find yourself unable to cross the marsh. Deep in Saeftinghe, in the smaller creeks, a rise of 1m in just 30 minutes is very normal. This is what makes Saeftinghe dangerous, because it is possible to become isolated and cut off from the land in a very short period of time. This means that it is of the utmost importance to plan your visit carefully.
Bron
Virtual Rewards 2.0 - 2019/2020
This Virtual Cache is part of a limited release of Virtuals created between June 4, 2019 and June 4, 2020. Only 4,000 cache owners were given the opportunity to hide a Virtual Cache. Learn more about Virtual Rewards 2.0 on the Geocaching Blog.