Historia. Kościół p.w. Świętego Marcina z 1727 r. Zbudowany z wykorzystaniem materiału ze starszej świątyni z przeł. XV i XVI w. Prezbiterium pochodzi z przeł. XV i XVI w. Przebudowany i rozbudowany w 1 poł. XVIII w. – dobudowa wieży.
Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią i kapliczką na osi, krytą kopułką gontową z rzeźbami późnobarokowymi wewnątrz. Wieża u podstawy czworoboczna, przechodząca w ośmioboczną, konstrukcji słupowej. Zwieńczona baniastym, blaszanym hełmem barokowym z latarnią. Kruchta z boku nawy. Dach jednokalenicowy, kryty gontem z wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną barokowym, blaszanym hełmem baniastym z latarnią. Wewnątrz pozorne sklepienie kolebkowe wsparte na bocznych słupach. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach z późnobarokowym parapetem o dekoracji ornamentalnej i prospekcie rokokowym z 2 poł. XVIII w. z instrumentem z 2 poł. XX w. Belka tęczowa wygięta, wsparta na kolumnach z krucyfiksem gotyckim z k. XV w. Polichromia na stropie, przedstawiająca gwiazdy na niebie i figuralna na ścianach z k. XIX w. Ołtarz główny późnobarokowy z 1 poł. XVIII w. Ołtarze boczne: późnobarokowy z XVIII w. i ludowo – rokokowy z p. XIX w. Ambona późnobarokowa z 2 poł. XVIII w. Konfesjonały i ławy późnobarokowe z 2. poł. XVIII w. Chrzcielnica kamienna, renesansowa z XVII w. Obraz Ostatnia Wieczerza z 1539 r., obecnie w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie. Dzwonnica murowana typu arkadowego.
Skrytka: Mały pojemnik zawiera tylko logbook, zabierz coś do pisania.