Historia. Kościół p.w. Matki Bożej Gromnicznej z p. XVI w. Remontowany w 1585 r. Murowaną kaplicę dobudowano w k. XVIII w. W 1922 r. rozebrano wieżę pochodzącą z XVII w. Restaurowany gruntownie w latach 1955 – 56 – odbudowa ścian i krucht, nowe pokrycie dachu.
Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany w stylu późnogotyckim. Ściany obite gontem. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią i murowaną, późnobarokową kaplicą z k. XVIII w. Kruchty od frontu i z boku nawy. Dach jednokalenicowy, kryty gontem z wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczona barokowym hełmem gontowym z latarnią. Wewnątrz stropy płaskie, a w nawie z zaskrzynieniami. Chór muzyczny o falistej linii parapetu z XVIII w. i organami z 1889 r., autorstwa Jana Grocholskiego. Belka tęczowa profilowana. Zachowane trzy portale i okna późnogotyckie, zamknięte łukiem w tzw. ośli grzbiet. Częściowo zachowana polichromia z okresu XVI – XVII w. Przedstawienie Adama i Ewy. Większość malowideł figuralnych pochodzi z 1643 r., prawdopodobnie autorstwa – Łukasz Wadowski. Reszta o charakterze dekoracyjnym z 1872 r., autorstwa – Antoni Paszyński. Wyposażenia późnogotyckie i rokokowe przeniesione do nowego kościoła. Ambona późnobarokowa z XVIII w. Kamienna chrzcielnica gotycka. Świątynia otoczona ogrodzeniem drewnianym z daszkiem gontowym.
Także warto zobaczyć. Murowany kościół z 1953 r.
Skrytka: Pojemnik zawiera tylko logbook, zabierz coś do pisania.