Deze serie traditionals 'Geluidsdragers' loopt door de Wellerwaard en is te combineren met de multicache Xylofoon, die in de andere richting loopt. Parkeer je aan de westkant, dan doe je eerst de traditionals en kun je op de terugweg de multi doen. Begin je aan de oostkant, dan volg je de multi en kan je op de terugweg de serie traditionals doen. Maar net van welke kant je komt en waar je zin in hebt. Let op: het is niet toegestaan deze cache op de fiets te doen.
Grammofoonplaat
LP's, singles en "platen". Bij die woorden weet iedereen die voor, pak hem beet, halverwege de negentiger jaren geboren is, dat het om grammofoonplaten gaat. Inmiddels is hij allang ingehaald door CD en MP3, maar als geluidsdrager was deze immens populair. Zwarte vinylschijven waarin groeven waren aangebracht die de geluidsinformatie bevatten. Plaatste men de plaat op een draaitafel die hem op een vastgestelde snelheid rond liet draaien, dan kon de naald die er dan op gezet werd de trillingen bij het aflezen van de minuscule groeven weer hoorbaar maken.
De draaisnelheid van de plaat was oorspronkelijk 78 toeren per minuut. Daarna waren tot het achterhaald raken van het medium de 33 toeren langspeelplaat en de 45 toeren singles de standaard.
Bekend was de grammofoonplaat vooral als medium voor muziek op de radio en het in eigen bezit hebben van singles, langspeelplaten met het werk van muziekartiesten of de zogenaamde verzamelalbums met actuele populaire muziek. Die laatste waren regelmatig verkrijgbaar als dubbel-lp: twee platen in één hoes voor nog langer luistergenot.
Gekocht werd de grammofoonplaat doorgaans in de "platenzaak". Herinnert u zich het door de bakken heen scheumen bij de vrije platenzaak nog?
Oh ja, niet te hard stampen tijdens het afspelen, want dan kan de grammofoonnaald verspringen of zelfs beschadigd raken!