Aftellen tot de kerst in het Kuinderbos
Dit jaar is er wederom een adventserie in het Kuinderbos.Van 1 tot en met 24 december zal er elke dag een nieuwe Geocache te vinden zijn...... De adventserie bestaat uit 24 gewone caches + een bonuscache.
Zoals er een einde komt aan de kersttijd, zo komt er ook een einde aan deze adventserie. Tot 1 april 2019 zijn de 25 caches te vinden.
De adventserie is samen met boswachter Harco Bergman tot stand gekomen. U bent te gast bij Staatsbosbeheer en wandelt door een bos dat u deelt met andere bezoekers. Daarom gelden er de volgende regels:
- vrij wandelen op wegen en paden,
   bij de cache is het toegestaan om het pad te verlaten.
- toegang tussen zonsopkomst en zonsondergang.
- toegang op eigen risico.
- honden toegestaan mits aangelijnd.
- geen gemotoriseerd verkeer.
- geen afval wegwerpen maar neem het mee, bij de parkeerplaatsen staan afvalbakken.
Houd u aan de regels waardoor iedereen tot 1 april kan genieten van deze adventskalender.
 -0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-
Wolven in de kerstnacht - Een spannend Zweeds kerstverhaal over hongerige wolven (1/24)
Het gebeurde in Zweden, in het gedeelte dat zo dicht bij de koude Noordpool ligt, dat de winter er wel drie maal zo lang duurt als hier. Het is een boze, ijzige winternacht en alles ligt onder een dikke sneeuwlaag verborgen. De dagen zijn kort en omstreeks het midden van de winter zo kort, dat het haast geen dag meer genoemd kan worden. Voor het goed en wel licht is geworden, komt de avond al weer. Er zijn allerlei gevaren: felle vrieskou en sneeuwstormen... en wolven soms. Maar de mensen die daar in 't hoge Noorden wonen zijn aan al deze dingen wel gewend en ze weten niet anders of de winter hoort zo.
De hoge, rotsige bergen... de grote stille dennenbossen... hoofdwegen en landweggetjes... steden en boerendorpjes... alles dik onder de sneeuw. Dan moet je met sleden of ski's naar school, naar de kerk, naar de stad om te winkelen of op bezoek bij familie.
Een Zweedse boer spant zijn paard voor de slee om zo'n tocht naar de stad te maken. Hij gaat dingen kopen voor Kerstmis, want in zijn eigen dorpje zijn geen winkels waar je zoiets kunt kopen. Zijn vrouw staat bij hem en helpt met het inspannen van het paard. Het paardje trappelt van ongeduld; het heeft de frisse buitenlucht geroken en het hinnikt van plezier. "Waar wil je de boodschappen in doen?" vraagt zijn vrouw. De man krabt zich eens achter de oren, terwijl hij zijn gezicht vol rimpels trekt. "Drommels, dat zou ik bijna vergeten. Goed dat je het zegt moeder. De kist van verleden jaar hebben we niet meer. Wat kan ik dan wel gebruiken? "