Część 1 – Stworzenie
Noc była burzliwa. Rzęsiste krople deszczu łomotały w stare, drewniane okiennice. Wśród błyskawic i huku piorunów Lord Owner rozmyślał o samotności. Zdawał sobie sprawę, że wśród ludu uchodził za dziwactwo. Niektórzy nawet się go obawiali, uznając za niebezpiecznego. Wszystko za sprawą niedorzecznej manii Lorda, Przyjemność sprawiały mu długie, zawiłe wyprawy, podczas których zapuszczał się w najdalsze, najciemniejsze zakątki poznanego ludzkości świata. Albo błądził w mroku, oświetlony jedynie ulicznymi latarniami, po zalanych deszczem ulicach miasta, albo penetrował głębiny borów, przedzierając się przez cierniową gęstwinę. Zawsze czegoś szukał. Węszył. Tropił.
Jednakże tej ponurej nocy wszystko miało się zmienić. W umyśle Lorda zrodził się szaleńczy pomysł. Owładnęło nim pragnienie stworzenia życia, które dzieliłoby z nim bezmiar obsesji. Miało wysycić pustkę, ale być dostatecznie małych rozmiarów, by móc czaić się lepiej. Szybciej szukać. Dokładniej przeczesywać. I tak w zatęchłym, obskurnym pokoju na poddaszu, Lord tchnął iskrę żywota w bezduszne masy. Stało się. W nastroju grozy powstało Monstrum o pustych, czarnych niczym otchłań oczach i karlim, pobladłym ciele. Mimo iż w Jego żyłach nie płynęła krew, bezimienny Twór był doskonały. W czasie wypraw, w najmroczniejszych zaułkach wydobywał to wszystko, co Lord Owner wcześniej przeoczył. Przed Nim, wszystkie poszukiwane skrzynie stały otworem, nawet wtedy, gdy Lorda dopadała ulotna ślepota. Uzupełniali się. Twórca i Stworzenie, w niezachwianej harmonii. Jednak ich współegzystencja, miała wkrótce runąć. Wnętrze Tworu wypełnił uśpiony dotąd cień.
Część 2 – Cień
Twór odciął się od Lorda Ownera. Minęły wspaniałe czasy, gdy pozdrawiali się, tylko sobie znanym, zagadkowym: TFTC. Stworzenie nie okazywało też poniesionych przy poszukiwaniach klęskach, nie oznajmiało mistycznych DNF’ów. Co gorsza łgało, gdyż zgłaszało Lordowi Ownerowi sukces w poszukiwaniach skrzyń, których nigdy nie odnalazło. Monstum było nienasycone. Nudziły je proste, banalne, niewymagające skrzynie, które ktoś już kiedyś odnalazł. Chciało być pierwsze. Zawsze. Za wszelką cenę na najwyższym stopniu podium. Gdy ponosiło porażkę i nie wygrywało wyścigu po sekretne „3 litery”, dokonywało bezwymiennej kradzieży drewnianych krążków złożonych w skrzyniach, moczyło zawarte w nich księgi, tępiło pióra pisarskie, pozostawiało w skrzyniach cuchnące odpady. Makabra. Postępowanie Tworu pogrążyło Lorda w smutku. Mimo ich zażyłej relacji, Lord wiedział że musi uczynkom stworzonego przezeń życia położyć kres.
Część 3 – PoSchowanie
Rozpacz. Lorda Ownera przepełniała rozpacz. Darzył on przecież Monstrum niepojętym, ojcowskim wręcz uczuciem. Zrobił to jednak z konieczności, z rozsądku. Wśród przeszywającego wycia wygłodniałych wilków, w blasku księżyca, gdy czerń ogarnęła cały horyzont, Lord pojmał swoje Stworzenie. Uprowadził, lecz nie mógł pozbawić życia tego, co go nim obdarzył. Zadbał jednak, aby Byt który stworzył, już nigdy nie ujrzał światła dnia. Udał się więc tam, gdzie wzrok ludzki nie sięga i dokonał poschowania. Dziś miejsce w którym Twór został pochowany spowiła gęsta mgła tajemnicy.
Czy odważysz się je poznać?
Śmiały czytelniku, udaj się nad rzeki nurt by poznać wskazówki ukrycia, które pozostawił dla Ciebie Lord Owner.
„Kto marudził w logach będzie,
niech spadnie na niego klątwa PoSchowanego,
a wszystkie skrzynie jego,
niech bezimienne Monstum nawiedzi”