Znamy na świecie miejsca i obiekty spektakularne. O ich walorach – przyrodniczych, historycznych, czy też architektonicznych; nikogo nie trzeba przekonywać. Są jednak i takie, których wyjątkowość i piękno jest ukryte, nie narzucające się, dyskretne, a jednak również niezwykle wartościowe. Wystarczy bowiem tylko jedno słowo – Łuków – i już każdy miłośnik paleontologii wie, o co chodzi. Gmina słynie ze świetnie zachowanych muszli amonitów mieniących się cudnymi barwami, których pozazdrościć im może nawet sama tęcza!
Zapraszamy zatem wszystkich – bez wyjątków, na spacer do „Krainy Amonita”. To właśnie tu zapomniane wydarzenia i fakty sprzed ponad 160 mln lat spisane zostały w warstwach jurajskich iłów. Drogę wskażą Wam i uatrakcyjnią skrytki rozlokowane w kształcie spirali (GeoArt), a także liczne ciekawostki z prehistorii – „starszej siostry” historii Gminy Łuków, zawarte w opisach poszczególnych keszy. Ruszajcie! Poznawajcie! Zdobywajcie!
Życzymy powodzenia i miłej zabawy!
Za zdobycie 55 keszy z serii otrzymacie od Urzędu Gminy Łuków pamiątkowego drewniaka!
Piszcie na adres: kuc@lukow.ug.gov.pl
We know many places and spectacular objects in the world. No one needs to be persuaded about their qualities - natural, historical or architectural. But there are also those places whose uniqueness and beauty is hidden, not intrusive, discreet, but also extremely valuable. Suffice to say one word - Łuków - and every lover of paleontology knows what is going on. The commune is famous for its well-preserved shells of ammonites that sparkle with such marvelous colors that even the rainbow itself can envy them! Therefore, we invite everyone - without exception, for a walk to “The Land of Ammonite". It is here where forgotten events and facts from over 160 million years ago have been written in layers of Jurassic clays. Caches placed in the shape of a spiral (GeoArt) will guide you and make the journey more attractive. Numerous curiosities/trivia from prehistory - the "elder sister" of the history of the Łuków commune, included in the descriptions of each cache arealso worth reading. Get going! Discover! Find!
If you manage to find 55 caches of the series, you will receive a commemorative wooden geocoin!
Write an emailt to: kuc@lukow.ug.gov.pl
MISJA 50: ŁUKOWSKIE GEOSKARBY – Quenstedtoceras
„Klasyka z Łukowa” – tak najprościej opisać można rodzaj pewnego amonita, dominującego (ponad 90%) wśród tych znajdowanych od lat w krach łukowskich. To Quenstedtoceras. Ta dość karkołomna nazwa nadana została na cześć niemieckiego paleontologa Friedricha Augusta von Quenstedta (1809 – 1889), którego prace i badania przyczyniły się do poznania wielu gatunków zwierząt kopalnych. Sam amonit – Quenstedtoceras, zaliczany jest do form borealnych (północnych, zimnolubnych), spotykanych jednak także w jurze na południu do obszaru śródziemnomorskiego. Jego charakterystyczna muszla z dość wysokim ostatnim skrętem, jest nieco bocznie spłaszczona i pokryta żebrami.
Aby poznać koordynaty finału odpowiedz na proste pytanie i podstaw odpowiednią cyfrę do wzoru: N 51° 55.A18' E 22° 27.23A'
Nazwa amonita dominującego w Łukowie pochodzi od
-
nazwiska uczonego A=0
-
miejscowości w Niemczech, gdzie występują podobne amonity A=4
-
łacińskiego przymiotnika oznaczającego „kopalny” A=9
BIBLIOGRAFIA:
-
BIEDA F., 1966: Paleozoologia. Część ogólna zwierzęta bezkręgowe. Tom I, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa.
-
LEHMANN U., HILLMER G., 1987: Bezkręgowce kopalne. Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa.
-
WORONCOWA-MARCINOWSKA T., 2017: Kry łukowskie – skarb z północy. Historia geologiczna. Materiały promocyjne (folder), Muzeum Geologiczne, Państwowy Instytut Geologiczny-Państwowy Instytutu Badawczy w Warszawie. Wykonano na zlecenie Gminy Łuków.
-
ZATOŃ M., 2011: Skarb z północy. Rocznik Muzeum Ewolucji Instytutu Paleobiologii PAN, Nr 3, str. 2–9, Warszawa.
ZATOŃ M., 2015: Środkowojurajskie skamieniałości z Łukowa. Ewolucja Nr 5, Biuletyn Muzeum Ewolucji Instytutu Paleobiologii PAN, Warszawa.
OPIS RYCIN:
Ryc. 1. Friedricha Augusta von Quenstedta (źródło: https://en.wikipedia.org)
Ryc. 2. Łukowski Quenstedtoceras sp. z chalkopirytem (źródło: https://commons.wikimedia.org)
Ryc. 3. Muszle samicy i samca Quenstedtoceras carinatum z Łukowa (źródło: ZATOŃ M., 2015)