In het mooie dorpje hallum, kunt u op dit punt genieten van het prachtige uitzicht over de hallumervaart. . Water in Hallum. In de terpentijd was naar het oosten toe een uitgestrekt hoogveengebied. Dit kon tijdens overstromingen en hevige regelval veel water bergen. In de latere Middeleeuwen echter werd dit veen afgegraven (turf), waterberging was toen niet meer mogelijk. Het riviertje de Ie was toen nog niet één rivier van Leeuwarden tot Dokkum, want tussen Burdaard en Bartlehiem (zeer waarschijnlijk hoogste gedeelte van het veen) was geen verbinding. Het noorden van onze gemeente voerde zijn overtollig water af via Jannum bij het zgn. Smidshuis in de Ie. Het zuiden van de gemeente waterde af via de Koefeart en de Hijumerfeart op de Ie. Mogelijk ook langs Aldeleie via de Leistersyl in de Middelzee. Het trekschip. Er waren meerdere trekschepen in de vaart. Een trekschip van een snikke met in plaats van een mast een paal voor het trektouw. Er was een mogelijkheid om binnen te zitten; dit was echter een bedompte ruimte dankzij de rokende passagiers (kosten roef 35 ct, ruim 25 ct). Boven op de kajuit kon vracht meegenomen worden. Er moest gevaren worden met 2 personen. Eén roerganger/schipper en één paardenknecht (jager). Bovendien moesten ze: "3 schepen hebben, steeds zindelijk onderhouden, voorzien van roeven met daarin behorende matrassen en drie sterke en geschikte paarden" aldus één artikel van de 36, welke zijn opgemaakt te Leeuwarden en Ferwert, resp. 9 april en 28 maart 1827 en nog eens getekend (geapprobeerd) door de Gedeputeerde Staten 28 februari 1828.