Land in wording
In het kleigebied van het Groningerland liggen dorpen waarvan met zekerheid kan worden gezegd dat ze duizend jaar geleden ook al bestonden. Van Roodeschool, Oosteinde en Oudeschip kan met zekerheid worden gezegd dat die dorpen veel jonger zijn. Want dit gebied is pas later aan het zeewater veilig gesteld.De Hefswal (Hef betekent Zee) en de Hooilandseweg liggen met circa 2 m boven NAP relatief hoog. De strook is een rug in de voormalige kwelder. Het oudste levensteken van Roodeschool dateert van 1556. In dat jaar wordt een stuk land verkocht dat aan de Hoeyweg van Oosternijland naar de Nije Greed ligt. Dit stuk land grenst in het westen aan de “Gemene Wech” van Uithuistermeeden. We mogen aannemen dat dit de latere Hooilandseweg is. Dezelfde akte vermeldt dat de aanzwettende landerijen ook reeds eigenaren hebben. Het land was dus verdeeld en in gebruik. Wij weten niet of er toen al mensen woonden.
Het Groningerland komt in 1568 in oorlog met Spanje. De oorlog duurt in ons gebied geen 80 jaar. De oorlog is in 1594 afgelopen. Het is een zware tijd voor Stad en Ommeland. Jammer genoeg wordt in die jaren geen aandacht geschonken aan de bedijkingen.
Nadat de Spaanse overheerser het gebied in 1594 definitief verlaten heft, komt de bedijking van de gronden achter de noorderdijken ter sprake in Gedeputeerde Staten van Groningen. Het komt echter niet verder dan een gesprek en het duurt tot 1626, als de eigenerfden uit de kerspels Bierum en Pieterburen hun belang van indijking naar voren brengen in het Provinciehuis. De Staten benoemen meteen een commissie die het plan moet uitzoeken en landmeter Johan Sems wordt naar buitendijks gestuurd om het één en ander in kaart te brengen. In 1631 komt de kaart gereed. Deze kaart, ingetekend op perkament, is bewaard gebleven.
Op de oudste schets van Roodeschool heeft Sems de Hooilandseweg ingetekend met aan beide zijden huisjes. Aan de oostzijde ligt “De Dobbe” (aan de oostkant van de Laanweg). En ook ten noorden van de Greedeweg ligt een dobbe: “De Griede Dobbe”. Een dobbe is een kolk gebruikt als drenkplaats voor vee. Op de kaart is aangegeven dat de buitendijkse gronden verdeeld waren over de dorpen Uithuizermeeden, ‘t Zandt, Godlinze, Spijk en Bierum.
De indijkingsplannen blijven telkens onuitgevoerd en de belanghebbenden zijn het wachten in 1641 zo zat dat zij zelf beginnen met het leggen van zomerkaden. Tussen 1651 en 1655 gaan de dorpen over tot de aanleg van een kadijk met een hoogte van 5 à 6 voet, een benedenbreedte van 38 voet en een bovenbreedte van 2 voet. (voet = ca. 30 centimeter). Over het algemeen biedt de kadijk voldoende veiligheid maar tegen uitzonderlijke omstandigheden is de kadijk niet bestand.
Bevolkingsgroei
In de loop van de 17e neemt de bevolking sterk toe. In 1672 benoemen de collatoren van de kerk van Uithuizermeeden vijf personen in een commissie om een plaats uit te zoeken voor een kerkhof en om vast te stellen waar een schoolmeesterswoning kon worden gebouwd. Het duurt even, maar in 1684 wordt Pieter Harms tot eerste schoolmeester benoemd van Buitendijks, terwijl het huis en de school nog moeten worden gebouwd. De calvinistische kerk is het er vooral om te doen dat de kinderen leren lezen en schrijven om zelf de bijbel te kunnen lezen.
In 1675 wordt te Buitendijks een korenmolen gebouwd op de Dobswal naast de Dobbe aan de huidige Laanweg. Zo begint langzamerhand een dorp te ontstaan met een school, maar een kerk ontbreekt nog. De grote overstroming van 1686 maakt dat de kerk er niet snel komt.
Watervloeden
In de nacht van 12 op 13 november 1686 wordt het Waddengebied getroffen door de Sint Maartensvloed. De gevolgen zijn rampzalig en vooral in het buitendijkse gebied. In ons gebied zijn er 313 levens te betreuren en er komen 294 paarden en 857 koeien om. Bovendien worden 95 huizen verwoest. Ons gebied wordt zeer zwaar getroffen. Maar met vereende krachten wordt de schade in de provincie hersteld. Echter men laat het allerbelangrijkste achterwege: de verzwaring van de zeedijk.
In de nacht van 25 op 26 december 1717 wordt het gebied weer getroffen door een watersnood. In de Kerstvloed komen 208 mensen om het leven in ons gebied. 193 paarden en 722 koeien verdrinken en 58 huizen worden verwoest en dan te bedenken dat Roodeschool in 1840 72 woningen en 360 inwoners telt.
Direct na de watersnood begint men met het verzwaren van de zeedijk.
De cache mag alleen tussen zonsopgang en zonsondergang gevonden worden in verband met regels van het terrein.
