De Zuiderzee - Biesvelden
De Zuiderzee ontstond in vroege middeleeuwen als gevolg van een serie overstromingen, waarbij steeds meer land verdween dat het oorspronkelijke binnenmeer – het Aelmere – van de Noordzee en de latere Waddenzee gescheiden had gehouden. Uiteindelijk ontstond een rechtstreekse verbinding met de Noordzee en werd het binnenmeer een binnenzee. De oorspronkelijke oppervlakte was circa 5.900 km². Met de voltooiing van de Afsluitdijk in 1932 werd de Zuiderzee gesplitst in twee afzonderlijke wateren. Voor de komst van de Afsluitdijk lag Genemuiden aan de Zuiderzee.
Bij Genemuiden werden in de zestiende eeuw al biezen geoogst om matten van te maken. Het stadje ontwikkelde zich in de achttiende eeuw tot een centrum van mattenvlechterij. Het biezenareaal besloeg toen ongeveer 150 ha. Vanaf 1846 werden veel biezen aangeplant door Genemuiden en vanaf 1884 deed Kampen dat ook. Rond 1900 was het areaal in het Zuiderzeegebied toegenomen tot ca. 500 ha. De biezen die hier geteeld werden waren van hoge kwaliteit en werden op grote schaal geëxporteerd naar omliggende landen. Behalve de IJsseldelta aan de Zuiderzee was de Hollandse Delta met de Oude Maas en de Biesbosch een belangrijk productiecentrum.
Anno 2012 is nog een klein aantal professionele biezentelers actief in Nederland, met circa 30 ha. aan biezenvelden bij Genemuiden en 20 ha. langs de Oude Maas. Nieuwe velden zijn aangelegd bij Dronten en Makkum.