Istoty z głębin
„Wydaje mi się, ze dominującym kolorem była szara zieleń, chociaż miały białe brzuchy. Były lśniące i oślizłe, ale na plecach, wzdłóż grzbietu, miały łuski. Ich sylwetki były raczej humanoidalne, jednak głowy były podobne do rybich, a na twarzy miały wyłupiaste, nigdy nie zamykające się oczy. (...) W ich niskich, rechoczących głosach... były wszystkie cienie emocji, jakich brakowało ich łypiącym twarzom."
H.P. Lovecraft "Widmo nad Insmouth"
To ohydne dzieci Ojca Dagona i Matki Hydry, ukryte w bezmiarze głębin morskich, gdzie pędzą bliskie nieśmiertelności życie pełne chłodnego uroku i niesamowitego okrucieństwa. Sługi Cthulhu, które nawet dziś gromadzą się i odprawiają w święta ceremonie ku czci swego pana. Ich główne kolonie to okolice jednej z wysp Polinezji, a jedno z opisanych przez Lovecrafta zamieszkanych przez nie miejsc leży u brzegów Massachusetts. Niektóre z tych istot utrzymają kontakty z ludźmi i, w zamian za ludzkie ofiary i obietnice parzenia się z ludźmi, obdarowują nadmorskie społeczności obfitością ryb oraz złotem. Spłodzone w ten plugawy sposób hybrydy zamieszkują przeważnie zapadłe, nadmorskie wioski. Z początku przypominając ludzkie dziecko z czasem robią się coraz bardziej szpetne, by w końcu po całkowitej przemianie odejść w głębiny oceanu do swego ludu. Opisując owe potwory Lovecraft najprawdopodobniej inspirował się mitologią sumeryjską.
"Istota wyłoniła się majestatycznie z mrocznych odmętów. Ogromne, niczym Polifem i odrażające, istne monstrum z najgorszego nocnego koszmaru podpłynęło żwawo do Monolitu, objęło go gigantycznymi, pokrytymi łuską ramionami, pochyliło ohydny łeb, po czym wydało kilka miarowych dźwięków."
H.P. Lovecraft "Dagon"
Kesz to pojemnik po tabletkach. Proszę ostrożnie odkładać.