Deze serie caches handelt over Philips van Montmorency, graaf van Horne. Hij was één van de drie nationale helden uit de 16de eeuw (samen met Lamoraal van Egmont en Willem van Oranje). De executie van hem en Lamoraal van Egmont betekende het begin van de tachtigjarige oorlog.
Loop deze reeks, 6 traditional in ongeveer 4 km, op nummer om een beeld van Philips' leven te krijgen.
Onderaan vind je een verkorte vertaling in het Weerts.
Wie was hij, hoe kwam hij aan zijn naam en wat was zijn rol in Weert en aan het Spaanse hof?
Het vervolg op graaf van Horne 1, 2 en 3
Na een goede samenwerking met koning Philips II, ging het toch langzaamaan minder goed samen. Koning Philips betaalde slecht, reorganiseerde het bestuur en vroeg nog maar zelden om advies aan graaf Philips. Tot 1561 bleef Philips in Spanje, waar hij lid van de Raad van State was. Philips van Montmorency verloor het graafschap Gelre (en dus veel inkomsten) en door zijn verblijf in Spanje had hij veel schulden.
Hij leende van zijn Weerter onderdanen geld om zijn terugreis en het huwelijk van zijn zus Maria te kunnen betalen. Op de Markt werd een groot Middeleeuws steekspel gehouden waar het er heftig aan toe ging.
In 1562 diende graaf Philips van Horne een verzoek in bij de Duitse keizer om munten te laten slaan. Hier in de (voormalige) Molenstraat werd dit pand aangekocht waar muntmeester Jan van Lommel een volledige serie sloeg: goudgulden, daalder, halve daalder, kwart daalder en sprenger. De munten bleken te weinig edelmaal te bevatten en werden in 1566 verboden.
Paardenmarkt
In 1563 verleende graaf van Horne vergunning aan de Weertenaren om drie keer per jaar paardenmarkt te houden. Deze traditie vindt, nu nog steeds, één keer per jaar plaats, in maart. Deze plek kun je bezoeken op: N 51°15.378 E 005°42.397
Kuuëning Philips betaaldje slecht, reorganisieërdje het besteur en vroog nog mer zeldje om advies aan graaf Philips. Oze Philips bedachtj dus ânger menere om aan gêldj te kome: In 1562 kocht hae dit pândj, woeë hae 'n kómplieëte serie mûnte leet slaon. De mûnte bleke te weinig edelmetaal te bevatte en waerdje in 1566 verbooje. Vanaaf 1563 mochte Wieërtenare dri-j kieër per jaor 'nne paersmêrrentj haoje. Dieës traditie vingtj noow nog stieëds plaats in mieërt (eîne kieër per jaor).
