Stroffelstiennen ien Multi-cache
-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size: 
(micro)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
In de Tweede Wereldoorlog zijn vier Joodse gezinnen uit Drachten afgevoerd naar concentratiekampen, om daar te worden vergast. Er is een actie op touw gezet om de vijftien leden van de omgekomen gezinnen op een bijzondere manier te herdenken, namelijk door het plaatsen van zogenoemde Stroffelstiennen. In Drachten zijn vier van zulke plekken. We hebben bij elk van deze plekken een korte multi gemaakt. Deze cache leidt u naar De Stationsweg.
Stroffelstiennen– Stolpersteine in de oorspronkelijke naam – zijn stenen waar je over ‘struikelt’ met je hoofd en je hart. Ze worden gemaakt door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig om de Joodse oorlogsslachtoffers te herdenken, en te voorkomen dat ze worden vergeten. Sinds 1994 zijn in 18 Europese landen in meer dan 1.000 plaatsen ruim 50.000 van dergelijke struikelstenen geplaatst. Eind 2014 lagen er in 115 Nederlandse steden en dorpen Stolpersteine. In Friesland zijn ze onder meer te vinden in Harlingen (45 stenen) en in Sneek (25).
Een Stroffelstien is voorzien van een bronzen plaat, waarin per slachtoffer de naam, het geboortejaar, de overlijdensdatum en het concentratiekamp wordt gegraveerd. Het is de bedoeling dat de stenen in het trottoir komen te liggen voor de woningen van waaruit de Joodse gezinnen zijn gedeporteerd.
In het Jodendom is het heel belangrijk dat een naam bewaard blijft. Op die manier blijf je als het ware voortbestaan. Het mooie van een struikelsteen is dat je letterlijk bij het verleden stilstaat en dat je je er uit respect voor buigt.
Hier aan De Stationsweg woonden Mozes Turksma , Betje Turksma-Benninga en Dora Turksma.
Het volgende verhaal is van Roel Oostra, voormalig direkteur van het Drachtster theater De Lawei het verscheen in de Pluskrant van 1989:
Nooit vergeten
Op aanraden en met hulp van wijlen Roelof Vermeulen besloot ik onder te duiken, een in die fase van de bezettingsjaren (1942) zeer ongewisse onderneming. Niemand mocht het weten, ook mijn ouders niet, maar de avond voor ik ging besloot ik de Turksma's gedag te zeggen. Vader Mozes was al via Westerbork naar het oosten gedeporteerd. Doortje kende ik via dansschool Vergonet, geloof ik.
Nooit zal ik het afscheidsbezoek vergeten. De straatverlichting mocht al niet meer branden, de huizen waren allemaal verduisterd en in het donker belde ik op de Stationsweg bij huize Turksma aan. Geen reactie. langer bellen. Geen reactie. Weer bellen. Toen, na een poosje, ging het kleine raampje in de voordeur op een kiertje open en zag ik het bleke gezicht van moeder Betje. Toen ik binnen was bleek hoe Doortje en haar moeder waren geschrokken. Want wie belde er na achten nog bij hen aan...? Ik vertelde hen de reden van mijn komst en opperde dat het voor hen misschien ook wel verstandig zou zijn om.....
Maar mevrouw Turksma onderbrak mij en zei dat ze andere mensen niet in gevaar wilde brengen, dat het wel wat mee zou vallen, dat ze van haar man bericht had gekregen dat hij vanuit Westerbork naar het Oosten gestuurd zou worden om daar te werken...en als ze goed zouden werken ze ook wel goed behandeld zouden worden:"Dat leauwe jo dochs ek wol, Roel??"
Ik wenste hen het beste en zij deden het mij. Vlak voordat ik wegging haalde mevrouw Turksma nog een zakje met een vijftal gevulde koeken uit de kast en gaf die mij mee.
De geschiedenis is verder bekend. Na de oorlog wist ik dat de Turksma's Drachten nooit terug zouden zien
Vader Mozes kwam via een Joods werkkamp in Westerbork terecht. Op 31 augustus 1942 werd hij op transport gesteld naar Auschwitz. Direct na aankomst werd hij op 3 september 1942 vermoord. Hij was 57 jaar. ( Hij was dus waarschijnlijk al dood toen Roel Oostra afscheid nam)
Moeder Betje werd op 11 maart 1943 naar Westerbork gedeporteerd. Op 11 mei 1943 werd zij op transport gesteld naar Sobibor. Direct na aankomst werd zij hier op 14 mei vermoord. Ze was toen 58 jaar oud.
Dochter Doortje werd op 12 november 1942 naar Westerbork gedeporteerd. Op 20 november werd zij op transport gesteld naar Auschwitz. Direct na aankomst werd zij op 23 november 1942 vermoord. Zij was toen 21 jaar oud.
De Stationsweg is meestal een drukke weg, pas dus goed op. U kunt parkeren langs de weg. Let wel op de markeringen NP, gelieve hier niet te parkeren. Op zondag en maandag is de tattoo shop gesloten dan kunt u ook hier parkeren.
De cache
1. Wat is de tweede naam van Dora Turksma?
Woordwaarde stapeltellen =A
2. Wat is de naam van de tattoo shop?
Woordwaarde eerste woord stapeltellen =B
3. Wat is de naam van het pand van het Leger des Heils aan de overkant?
Letterwaarde van de op één na laatste letter = C
Eindlocatie:
N53 06.(C+(B/3))(B-2)(A+C)
E006 05.(2*C)(A*B*C*0)B-1
Additional Hints
(Decrypt)
H ubrsg urg gebggbve avrg gr ireyngra. Avrg ibbe rra jbavat.