Enkele opmerkingen vooraf:
1) De cache ligt niet op bovenstaande coördinaten op de cache pagina! Gebruik ook de checker!
2) Je bent welkom op privéterrein om te loggen. Voer het veldwerk echter alleen uit als het hekje van de voortuin open is!
3) Log onopvallend. Het voortbestaan van deze cache hangt van uw discretie af.
4) Zorg voor het juiste gereedschap!
5) Foto's en mooie verhalen zijn van harte welkom, maar als er een hint naar de locatie van de cache in staat wordt je log verwijderd!
6) Reis je via het duingebied van PWN? Hiervoor is duinkaart vereist. Het niet bij je hebben van deze kaart kan tot hoge boetes leiden.
Commandeurs is een woonwijk uit de late jaren ’80 en vroege jaren ’90 van de vorige eeuw. De wijk wordt gekenmerkt door een grote verscheidenheid aan woningen en woningtypes. Zowel appartementen, rijwoningen, seniorenwoningen, twee-onder-één-kap woningen en vrijstaande woningen komen in deze wijk voor. De woningen in de wijk staan per straat allemaal in vrijwel dezelfde rooilijn, slechts kleine verspringingen komen voor. Op enkele locaties zijn geheel gesloten zijgevels aan de openbare ruimte gebouwd.
De meeste bebouwing is opgetrokken in baksteen, waarbij veelal gebruik is gemaakt van twee kleuren steen per bouwblok. In het algemeen is er sprake van forse dakvlakken, bedekt met rode pannen en in de meeste gevallen voorzien van dakramen. De hoogtes variëren van één laag met kap tot drie lagen met kap. Op hoeken van rijwoningen wordt veelal gebruik gemaakt van afwijkende hoogtes of naar voren komende bouwblokken. Bij enkele woningen wordt gebruik gemaakt van plaatmateriaal als gevelbekleding of grote boeiborden. Mede door de relatief jonge leeftijd zijn er in deze wijk weinig niet-originele toevoegingen aan de woningen gedaan.
In de wijk ligt een historisch bebouwingslint, de Oosterstreng. Dit lint bestaat uit een rij van identieke twee-onder-één-kap woningen met schildkap. Deze woningen zijn opgetrokken uit roodbruine baksteen en afgedekt met rode gebakken dakpannen. De deuropeningen aan de voorzijde zijn voorzien van zware houten overstekken. De goot- en daklijst en de daklijst van de erkers zijn eveneens voorzien van een zware houten overstek. De dakvlakken zijn voorzien van dakkapellen in het onderdakvlak. Het houtwerk is geschilderd in landelijke, natuurlijke tinten zoals donkergroen, wit en donkerbruin. Van oorsprong zijn de bouwblokken perfect symmetrisch, echter door latere toevoegingen of afwijkend kleurgebruik is deze symmetrie in enkele gevallen verdwenen.
http://decentrale.regelgeving.overheid.nl/cvdr/images/Heemskerk/i232021.pdf
Deze cache is geplaatst met toestemming van de grondeigenaar, welke bekend is bij de reviewer van deze cache.
Mijn grote dank gaat uit naar Team Pollewop die deze cache getest heeft.
Veel plezier!
Kleur bekennen of er gekleurd op staan?
De Union Postale Universelle (UPU) of wereldpostunie werd opgericht in 1874. In de unie zijn alle landen vertegenwoordigd die beschikken over een georganiseerde postale dienst. Tegenwoordig is de wereldpostunie een onderdeel van de Verenigde Naties. De wereldpostunie UPU heeft vooral het grensoverschrijdende postverkeer geregeld. Bovendien spraken de landen af, dat buitenlandse post bezorgd zou worden aan de geadresseerde. Elk land moet bijhouden hoeveel buitenlandse post bezorgd wordt en jaarlijks vindt op basis van deze cijfers een financiële afwikkeling plaats. Een van de belangrijkste resultaten van de unie was het wegvallen van de noodzakelijkheid om verschillende postzegels op de brief te plakken. Voor de oprichting van de unie was het namelijk vereist dat de brief werd voorzien van een postzegel voor elk land waar de brief door ging. De UPU aanvaardde echter de stempels van de lidstaten voor de gehele internationale route. Nederland werd binnen de Wereldpostunie vertegenwoordigd door het Directoraat-generaal Telecommunicatie en Post van het Ministerie van Economische Zaken.
Een voorbeeld van dergelijke afspraken waren de voorgeschreven UPU-kleuren. Op het UPU-Congres in Rome in 1906 werd een voorschrift aangenomen, waardoor de controle op de frankering van buitenlandse poststukken aanmerkelijk vergemakkelijkt werd. Uniforme kleuren van postzegels werden voortaan met behulp van het UPU-kleurenschema voorgeschreven:
1) een groene postzegel voor drukwerk & prentbriefkaart
2) een rode postzegel voor een briefkaart
3) een blauwe postzegel voor een brief
Hierdoor kon een ter zake deskundige postbode meteen in elk land op straat aan de kleur van de gebruikte postzegel op het buitenlandse poststuk zien of het juist gefrankeerd was. Voorwaarde daarbij was natuurlijk wel dat het poststuk een enkelvoudige frankering moest bezitten. Vanaf 1926 gold het UPU-kleurenschema in ons land. Tot 1953 is dit aanbevolen kleurenschema door veel landen opgevolgd, waaronder Nederland. Toch gaat de invloed van het kleurenschema van de Wereld Post Vereniging in de loop der tijden achteruit in betekenis door de vele tariefswijzigingen, het verschijnen van steeds meer bijzondere gelegenheidspostzegels en steeds meer postzegels worden in kleurendruk uitgevoerd i.p.v. enkelvoudig kleurgebruik.
Op het 13e UPU-Congres in 1952 werd besloten per 1 juli 1953 de kleurconventie af te schaffen. Kleurkeuze en –inzicht van de individuele ontwerper is bepalend geworden. Met andere woorden iedere kleur kan voortaan op een postzegel voor enkelfrankering naar buitenlandse bestemmingen voorkomen. Postzegels verschenen daarna in alle kleuren van de regenboog. Denemarken houdt zich als een van de weinige landen nog zoveel mogelijk aan het kleurenschema. Dat betekent wel dat er bij elke tariefsverhoging de kleuren van frankeerzegels aangepast moeten worden!
Ter ere van de inhuldiging van koningin Beatrix in 1980 verschijnt in 1981 de Beatrixzegel. De postzegels zijn het resultaat van een succesvolle samenwerking tussen kunstenaar Peter Struycken, typograaf Gerard Unger en fotograaf Vincent Mentzel. Van 1957 tot 1962 studeert Peter Struycken (1939) aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Twee jaar na het behalen van zijn diploma gaat hij tot 1976 lesgeven aan de Academie voor Beeldende Kunsten en Kunstnijverheid in Arnhem. In zijn lessen behandelt hij de onderlinge relatie tussen kleur en vorm in zowel twee- als driedimensionale objecten. In 1966 richt Struycken samen met Berend Hendriks de afdeling 'Monumentaal Nieuwe Stijl' op. De laatste decennia heeft Struycken naast zijn vrije werk veel kunstopdrachten in de openbare ruimte uitgevoerd. Struycken onderzoekt de complexiteit, structuur en verandering van plaats en kleur. De computer is hierbij zijn belangrijkste hulpmiddel. Struycken is een broer van acteur Carel Struycken (o.a. Star Trek The Next Generation en Twin Peaks). Kijk vooral dus ook even bij: Commandeurs V - Commander Riker (GC74T22) als je van Star Trek houdt.
In 1981, toen de computertechnologie nog in de kinderschoenen stond, heeft Peter Struycken zijn koninginnepostzegel al ontworpen met behulp van programma’s van de afdeling Patroonherkenning (vakgroep Technische Natuurkunde) van de Technische Hogeschool in Delft.
Een portretfoto van koningin Beatrix van fotograaf Vincent Mentzel wordt gedigitaliseerd en in een groot aantal punten vertaald. Het portret wordt op grijs-zwart-waarden ‘afgetast’ door een computerprogramma. Op bepaalde plaatsen worden punten gezet. Het vierkante portret wordt daarvoor in 16.384 hokjes (128 in breedte én 128 in hoogte) verdeeld. Een ‘grijs-waarden-schaal’ van 0 (wit) tot 255 (zwart) bepaalt bij optelling welke hokjes wél/géén zwarte stip (boven 255) ontvangen. Bij de eerste horizontale regel past bij het 1e hokje bijvoorbeeld de grijswaarde (gw) 40, bij het 2e hokje gw 100, bij het 3e hokje gw120. Het 3e hokje krijgt een stip: 40 + 100 + 120 = 260. De rest (260 – 255 = 5) wordt opgeteld bij het 4e hokje 100 gw, het 5e 80 gw, het 6e 100 gw. Totaal 285: het 6e hokje krijgt een stip. Rest 30 (285 – 255 = 30) wordt bij het 7e hokje opgeteld. Aldus wordt regel voor regel in een meanderpatroon afgewerkt en voorzien van zwarte stippen.
Naderhand worden al deze zwarte stippen een beetje verschoven, ‘geschud’, zodat ze niet regelmatig in horizontale en/of verticale lijnen over het vlak verdeeld liggen. De punten mogen elkaar niet raken. Het portret dient opgebouwd te worden uit zo min mogelijk stippen, zonder de herkenbaarheid aan te tasten. Aldus ontstaat een vaag portret van de vorstin, passend bij de distantie, die hoort bij het tijdloze van het waardepapier dat een postzegel is. Dit algemene beeld met puntenstructuur past uitstekend bij het begrip ‘staatshoofd’.’
Deze afbeelding komt overigens ook redelijk overeen met de foto’s die we van haar kennen in de pers. Struycken gebruikte 16 kleuren/tinten uit het gehele kleurenspectrum, waardoor toch een zo groot mogelijke spreiding, maar ook een samenhang ontstaat. De afbeeldingen bestaan uit de kleurtegenstelling licht – donker.
1980: type 1: de zwarte puntenstructuur bezit een van de twintig lichtgekleurde ondergronden.
1991: type 2: de meeste kleuren waren al gebruikt. Het inversietype was noodzakelijk, waarbij de zwarte punten werden vervangen door één van de twintig reeds gebruikte kleuren tegen een witte achtergrond. De typografie krijgt dezelfde kleur.
2001: type 3: de invoering van de euro vereiste een nieuwe aanpassing, echter weer met dezelfde twintig kleuren. Dit derde postzegeltype met een witte ondergrond onderscheidt zich door verschillend kleurgebruik voor portret entypografie, dus wisselende kleurcombinaties.
