De koude en lange avonden komen er weer aan. Dat betekent de tijd van stampot en goed gevulde soepen.
Deze soepen bevatten Friese streekproducten.
Wij als team nfw5 willen u uitnodigen voor ons event waar wij een aantal soepen willen laten proeven.
Zo kunnen we bijkletsen over onze gezamelijke hobby. Tijdens het event komen er voor de bezoekers ook caches uit. Iedereen is welkom op 18 november van 12.00 - 13.00 uur aan de Molenweg 3 in Surhuisterveen VOL = VOL
Woudbonen
Vanouds worden in ‘De Wâlden’ vele soorten tuinbouwgewassen geteeld, waaronder ook verschillende soorten en rassen van bonen, zoals het ‘Giele Wâldbeantsje’. Het ‘Giele Wâldbeantsje’, is een droogbonenras, en is in ‘De Wâlden’ een begrip. Het ‘Giele Wâldbeantsje’ is een landras en deze wordt in ‘De Wâlden’ sinds mensenheugenis algemeen geteeld. Selectie is bij dit typische streekproduct een doorgaand proces: steeds weer wordt het beste en meest typische uitgangsmateriaal voor de instandhouding van het ras geselecteerd. 2 Het ‘Giele Wâldbeantsje’ is een ras van de bekende Boon (Phaseolus vulgaris), het geslacht waar ook de Spercieboon onder thuis hoort. Het ‘Giele Wâldbeantsje’ is een zogenaamde stamboon, die zonder klimmaterialen kan worden geteeld. Er bestaat van het ‘Giele Wâldbeantsje’ ook klimmende variant, die stokken of touw nodig heeft om langs omhoog te kunnen winden. Deze is echter uiterst zeldzaam. Het ‘Giele Wâldbeantsje’ bloeit met witte bloemen. Deze worden gevolgd door meestal vrij rechte en platronde peulen, die na de vruchtzetting op het veld mogen afrijpen. De bonen van het ‘Giele Wâldbeantsje’ zijn schitterend crèmegeel tot citroengeel gekleurd en op de achtergrond is er een lichte adering zichtbaar. De navel van de boon is blank en omgeven met achtereenvolgens een oranjerode zone en een paarse corona. De gerijpte bonen kunnen als droogbonen worden bewaard en naar behoefte worden geconsumeerd. Smaak en gebruik De ‘Giele Wâldbeantsjes’ worden voor het koken 8 tot 24 uur geweekt (afhankelijk van de ouderdom van de bonen) en zwellen gedurende het weken sterk op. Hierna worden ze gekookt tot ze gaar zijn. De smaak is aangenaam romig en in verhouding tot veel andere bonenrassen bijzonder zoet. Traditioneel worden de ‘Wâldbeantsjes’ gegeten met uitgebakken gerookt spek en spekvet, soms aangevuld met een lepelvol azijn. Tegenwoordig worden er bovendien vaak appelmoes en gebakken uien bij geserveerd.
Dik Trom erwten
Dik Trom groene erwten zijn afkomstig van een ras uit 1960. Deze Friese erwten zijn sinds jaren weer opnieuw verbouwd.
Deze droogbonen zijn perfect geschikt voor in een salade of bonensoep.