Voor de inpoldering van de Noordoostpolder kwamen er zowel bij Lemmer als op Urk grote werkhavens voor de 25 km lange westelijke polderdijk. Een dijk die in het 'kalme' IJsselmeer met een snelheid van 200 m per dag groeide. Op 3 oktober 1939 werd om 14.44 uur het laatste gat in de Westermeerdijk onder sirenengeloei gesloten. Burgemeester Gert Keijzer van Urk en zijn ambtgenoot mr. Marinus Krijger van Lemsterland reikten elkaar, op een over het sluitgat gelegde loopplank, de hand. Van het ene op het andere moment maakte Urk deel uit van het vaste land en was het eiland Urk 'gevallen'.
Op 3 oktober 1989 werd herdacht dat het precies een halve eeuw geleden was dat de dijk tussen Urk en Lemmer werd voltooid. Om 14.44 uur verrichtten burgemeester Sijko Veninga van Urk en loco-burgemeester Wietze de Haan van Lemsterland, onder het toeziend oog van burgemeester Menno Knip van Noordoostpolder, de onthulling van een herinneringsteken, een liggende steen met het opschrift: Hier werd de dijk gesloten op 3 oktober 1939 om 14.44 uur. Een trap van basaltblokken leidde naar de kruin van de dijk waar bij de gedenksteen een houten afzetting en enkele banken geplaatst waren.
Op de herinneringsplek is in september 1996 een literaire steen in de vorm van een granieten tafel onthuld. De trap en de tekst: "Hier werd de dijk gesloten op 3 oktober 1939 om 14.44 uur", die op het tafelblad staat, herinneren aan het gedenkteken van 3 oktober 1989. In de tafel is ook de laatste strofe "het nieuwe land" uit het gedicht "De elf provincies en het nieuwe land" van de in 1970 overleden dichter Ed Hoornik gegraveerd. Op het tafelblad de eerste drie versregels en de vierde regel in de rand.
DE MEEUW, DIE VROEGER OVER WATER VLOOG,
VERWONDERT ZICH: HIER VIEL DE AARDE DROOG
VERGANE SCHEPEN RUSTEN IN MIJN KOREN.
IK BEN NIEUW LAND; IK BEN MAAR PAS GEBOREN.
Bron: http://www.flevolanderfgoed.nl/