Aan de rand van Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug ligt een beetje een aparte dijk. Meestal denk je aan water als een rivier, meer of zee bij een dijk, maar hier is geen water te bekennen. De dijk heet dan ook de Slaperdijk. Hij is aangelegd om het gebied ten noordwesten van deze dijk droog te houden als de Rijndijk tussen Wageningen en Rhenen doorbreekt. Daarnaast is de dijk ook onderdeel van de Grebbelinie. Mocht de Rijndijk tussen Wageningen en Rhenen doorbreken hebben we in Veenendaal natte voeten maar blijft het bos mooi droog. Qua bescherming hebben we er niets aan, maar we vinden het een heerlijk stukje om te lopen.
De cache is verstopt bij het zuidelijke uiteinde van de Slaperdijk. Vanaf de parkeerlokatie is het ongeveer 10 minuten lopen. Bij deze parkeerlokatie is ook een speelweide voor honden en een drietal korte wandelroutes waar de hond los mag lopen. De dijk is toegankelijk voor kinderwagens en rolstoelen maar de laatste meters naar de cache niet.
Voor de nieuwsgierigen onder ons die willen weten waarom er een bordje 'Herman' in de buurt van de cache hangt, wij weten het ook niet. Het viel ons pas op een tijd na het verstoppen van de cache dat er een bordje hangt. Onze gok is dat iemand er een huisdier begraven heeft.
Bij deze bedanken wij Jelle Bais van Staatsbosbeheer voor het verlenen van toestemming voor het plaatsen van deze cache.