Wiadukt kolejowy w Bolesławcu jest to obiekt inżynierii kolejowej nad rzeką Bóbr znajdujący się na terenie miasta Bolesławiec w województwie dolnośląskim. Obiekt w całości wykonany jest z kamienia. Jest jednym z najdłuższych tego typu wiaduktów w Polsce i w całej Europie.
W roku 1845 doprowadzono do Bolesławca kolej. W owym czasie prowadzone były już prace na przedłużeniem linii w stronę Węglińca. Jedną z podstawowych prac jaką należało wykonać była przeprawa przez rzekę Bóbr. Do realizacji wybrano projekt pruskiego architekta Fryderyka Engelhardta Gansela. Pracę nad przeprawą rozpoczęto 18 czerwca 1844 roku. Przy budowie bezpośrednio prace wykonywało ponad 600 osób, a kolejnych 3200 było z budową związanych pośrednio. Budowa trwała dwa lata (budowę ukończono w lipcu 1846). Wśród ważnych dat w historii wiaduktu należy wymienić również rok 1945, kiedy to Niemcy wycofujący się z miasta wysadzili centralne przęsło przeprawy. W szybkim tempie, bo już w 1947 roku ukończono odbudowę i przywrócono pełną przejezdność linii.
W roku 2006 w sierpniu wiadukt został oświetlony. Koszt inwestycji to prawie 180 tys. zł. Oświetla go 58 projektorów kompaktowych, które zamontowane są na wewnętrznych stronach filarów mostu.
W roku 2009 w październiku zostały zakończone prace nad generalnym remontem wiaduktu kolejowego w Bolesławcu. Został wypiaskowany, jego konstrukcja została gruntownie odnowiona i poddana konserwacji. Poza tym wiadukt zyskał nową sieć trakcyjną, układ torowy, a pas kolejowy poszerzono z obu stron. Dzięki tym modernizacjom, obecnie umożliwia on kursowanie pociągów z prędkością 160 km/h.