De Goddeloose Singel (Fries: De Goddeloaze Singel) is een singel ten oosten van het dorp Feanwâlden, dat in de gemeente Dantumadeel ligt. De benaming “Goddeloos “werd voor het eerst zo rond 1850 vermeld en is ontleend aan Ït Goddeloos Tolhûs". De singel is 2,7 km. lang en loopt het Goddeloze tolhuis in het noorden tot de Kuikhorneweg ten zuidoosten van Feanwâlden. Het pad is voor het grootste deel met schelpen verhard. Van noord naar zuid is het in twee delen gesplitst door de brug bij de Bovenweg (de Skilige Piip).
De singel maakt deel uit van het eeuwenoude Kloosterpad uit 1453 In de middeleeuwen werd dit pad als handelsroute gebruikt door monniken. Met enige fantasie is dit de eerste centrale as uit de geschiedenis. De allernieuwste centrale as loopt als een vierbaans autosnelweg steeds ten oosten van de singel.
Aan dit pad zijn een aantal caches geplaatst en dit is hiervan nr 1: de meest zuidelijke. Samen vormen ze een serie. Bij elke cache-beschrijving is iets te lezen over de specifieke plek en een bijbehorend spookverhaal. Samen vormen die stukken tekst één geheel: het verhaal van De Goddeloose Singel.
SPOOKVERHALEN:
Er doen diverse spookverhalen de ronde over zowel de singel, het tolhuis en it Skilige Piipke. Zo zou een overleden misdadiger in zijn graf geen rust kunnen vinden en 's nachts in de gedaante van een zwarte hond ronddwalen op de Goddeloze Singel. Tevens zijn er diverse verhalen in omloop over een bijna overvallen man met geld op zak. Bij alle versies zou hij zich verscholen hebben onder een omgekeerde boot onder het Skilige Piipke en ternauwernood zijn ontkomen. Aan het zuideinde van de singel zou vroeger een kleine poel zijn geweest waar, volgens de sage de duivel zelf argeloze zielen in het water smeet, net zo vaak tot ze niet meer op adem konden komen en verdronken.
LETTENDE OP BOVENSTAANDE VERHALEN IS HET RAADZAAM DIT PAD BIJ DONKER EN ZEKER ZO ROND MIDDERNACHT TE MIJDEN.
Of zoals de Leuwarder Courant van 1 maart 1941 het vermeld:
Bij nacht reist langs dienzelfden weg de dood en komen de witte wiven de dwaallichtjes en heel het lichtschuwe volkje los Dan kan het zijn dat ge plotseling over een sloot wordt gezet omdat een lijkstaatsie u moet passeeren dan kan het zijn dat ge stokstijf stil moet blijven staan tot het eerste zonlicht u weer verlost dan kan het zijn dat ge weggelokt wordt en meegevoerd over slooten over moeras en dat ge uw leven zult eindigen in een modderigen poel ver van eenige menschelijke hulp Loop daarom bij nacht nimmer op het midden van den weg, volg geen flikkerende lichtjes en vooral: wat ge ook tegen komt spreek niets of niemand aan.