(1483-1546). W 1547 roku konwent liczący wówczas tylko czterech członków (wcześniej w jego skład wchodził gwardian, czyli przełożony klasztoru i siedmiu braci) zawarł z radą miejską Świdnicy porozumienie, na mocy którego budynki klasztorne miały przejść w użytkowanie przez radę z chwilą opuszczenia ich przez braci zakonnych. Rada miała w zamian pomagać w utrzymaniu obiektów tak aby nadawały się do zamieszkania. W 1561 roku zmarł ostatni franciszkanin i rada miejska skierowała do cesarza Maksymiliana II (1527-1576) prośbę o przekazanie zabudowań do jej dyspozycji. Otrzymała na to zgodę w roku 1565, z zastrzeżeniem obowiązku opuszczenia zabudowań klasztornych w razie reaktywowania zakonu. Kościół został przekazany protestantom, którzy przeprowadzili w nim prace remontowe (zbudowano empory wewnątrz świątyni, naprawiono organy, zainstalowano nowy zegar na wieży). Pierwsze nabożeństwo ewangelickie odbyło się w nim w 1566 roku.
Podczas kontrreformacji franciszkanie podjęli starania w celu odzyskania kościoła i klasztoru. Powrócili do niego w roku 1628, jednak już w 1632 roku musieli opuścić miasto, gdy pod niego podchodziły wojska protestanckie (sasko-brandenburskie). Ponownie powrócili do Świdnicy w 1635 roku.
W drugiej połowie XVII wieku przeprowadzono prace remontowe. Ponowiono je na początku XVIII wieku. Stan budynków musiał być jednak nie najlepszy, skoro w roku 1748 podczas mszy zawalił się chór szewców i ciężkich obrażeń doznało trzydzieści osób. W trakcie oblężenia Świdnicy przez Austriaków w 1757 roku (okres wojny siedmioletniej) Prusacy przekształcili klasztor i kościół w magazyny. Podczas ostrzału miasta spłonął kościół i klasztor franciszkanów wraz z biblioteką liczącą 6000 tomów. Ocalała tylko część kościoła. Po wojnie siedmioletniej budynki odbudowano w 1766 roku, jednak świdnickie zgromadzenie franciszkanów nie podniosło się już z tych strat w pełni. W roku 1810 przeprowadzono sekularyzację zakonu i po 1813 roku przekształcono budynek klasztoru w siedzibę Sądu Miejskiego, zaś kościół częściowo zburzono (pozostałą część użytkowano jako magazyn soli).
W 1849 roku władze miasta zakupiły całą parcelę, wyburzono wszystkie budynki i na fundamentach zniszczonego kościoła i klasztoru Franciszkanów w latach 1852-1854 wybudowano w tym miejscu gimnazjum ewangelickie.
Absolwentem przedwojennego Gimnazjum był m.in. Manfred Albrecht Freiherr von Richthofen - niemiecki lotnik, największy as myśliwski okresu I wojny światowej, nazywany "Czerwonym Baronem"(1892-1918).
Do 2011 roku w budynku mieściła się Szkoła Podstawowa nr 10, obecnie ma tu swą siedzibę Sekcja Terenowa Pracowników Socjalnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, oraz Społeczna Akademia Nauk w Świdnicy
Skrzynka jest jako multik z powodu bliskości innej (finałowej) skrytki. Aby odnaleźć skrzynkę fizyczną należy policzyć ilość szpiczastych zakończeń w ogrodzeniu wzdłuż budynku nr 7 (ale tylko tych wzdłuż ściany nie poprzecznych, bocznych) i dodać do ostatnich 3 liczb współrzędnych
N 50 50, 609+X
E 016 29, 114+X