Cmentarz założony jest na planie niesymetrycznego wieloboku i ogrodzony metalowym płotem na betonowej podmurówce. Wejście znajduje się od strony północno-wschodniej. Główny element cmentarza stanowi neoklasycystyczna kaplica z dwuspadowym dachem. Na szczycie dachu znajduje się niska wieżyczka na sygnaturkę, kryta namiotowym daszkiem, zwieńczonym krzyżem.
Na cmentarzu znajdują się nagrobki w formie:
– małych, żeliwnych krzyży lotaryńskich z datą „1914”, osadzonych na betonowych, zwężających się ku górze betonowych postumentach,
– żeliwnych krzyży łacińskich z datą „1915”, osadzonych na betonowych postumentach,
– żeliwnych krzyży łacińskich z okrągłą tarczą na skrzyżowaniu ramion, osadzonych na betonowych, zwężających się ku górze postumentach,
– żeliwnych ażurowych krzyży łacińskich, osadzonych na betonowych postumentach.
Na nagrobkach umieszczone są owalne lub okrągłe tabliczki z informacjami o pochowanych. Znaczna część nagrobków jest uszkodzona. Ich obecne rozmieszczenie nie odpowiada pierwotnemu.
Pochowano tu 159 żołnierzy z armii austro-węgierskiej i 19 z armii rosyjskiej, poległych lub zmarłych w okresie I wojny światowej. Znane są nazwiska 153 pochowanych.