Puchacz zwyczajny, puchacz (Bubo bubo) – gatunek dużego, osiadłego ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Był on niegdyś intensywnie tępiony (często kojarzono go ze złem i śmiercią), odławiano go również by służył, jako przynęta przy polowaniu. Obecnie jest ptakiem rzadkim i płochliwym, jednakże jego populacja powoli się odbudowuje, ze względu na objęcie go w wielu krajach (w tym w Polsce) ochroną gatunkową i strefową.
Bardzo duży ptak, wyraźnie większy od orlika grubodziobego, choć mniejszy od orła przedniego. Obie płci są ubarwione jednakowo, ale samice są znacznie większe. Sylwetka masywna, z dużą okrągłą głową, szerokimi zaokrąglonymi skrzydłami i krótkim ogonem. Na okrągłej głowie charakterystyczne "uszy" z piór o długości 8-10 cm, zwykle położone poziomo, a stawiane, gdy ptak jest zaniepokojony lub nawoływany. Szlara słabo zaznaczona, wokół dzioba jasne pióra. Duże, pomarańczowe oczy i biały podbródek. Upierzenie mocno zmienne w zależności od podgatunku, ale zwykle w różnych odcieniach brązu. Na wierzchu ciała pióra z ciemnym wzorem przypominającym korę (rodzaj kamuflażu), a od spodu bardziej żółtawe z ciemnym podłużnym kreskowaniem, szczególnie grube na piersi. Na piersi plamy są intensywniejsze, przypominają kształtem krople. Spód skrzydeł jaśniejszy od reszty upierzenia. Lotki pierwszorzędowe rdzawo- brązowe, ciemno prążkowane, co jest widoczne w locie. Inne podgatunki są ubarwione nieco inaczej, ale najczęściej te północne są ciemniejsze, a te południowe jaśniejsze. Z kolei podgatunek B. bubo sybiricus, zamieszkujący północny skraj tajgi oraz Ural, jest ubarwiony bardzo jasno, niemal biało. Nogi i stopy mocne i opierzone. Młode podobne do dorosłych; po opuszczeniu gniazda mają pióra poprzerastane resztkami puchu, a później ich upierzenie staje się nieco ciemniejsze.
W locie widać jego szerokie i okrągłe skrzydła oraz dużą, zaostrzoną głową. Puchacz jest w stanie obrócić głowę o 270 stopni, co rekompensuje mu dosyć ograniczony, w porównaniu do innych ptaków, kąt widzenia.
Obecnie prawdopodobnie największa sowa świata, (niegdyś na Kubie występowały jeszcze większe sowy z rodzaju Ornimegalonyx). Rozmiarami dorównuje mu jedynie puchacz japoński, którego niektóre źródła uznają za większego od puchacza zwyczajnego, brakuje na to jednak dowodów.
Wrzosowa GeoTrasa Rowerowa (Heather Cycle Route) to trasa rowerowa o długości 45 km biegąca z Przemkowa przez wydmy i wrzosowiska w Borach Dolnośląskich. Trasa prowadzi duktami leśnymi w 90 % bardzo dobrej nawierzchni - głównie drogi PPOŻ. Trasa prowadzi przez trzy obszary chronione: Natura 2000 "Bory Dolnośląskie" i "Wrzosowiska Przemkowskie" oraz użytek ekologiczny "Cietrzewiowe wrzosowisko". Można delektować się pięknymi widokami wrzosowisk i lasu sosnowego oraz wydmy ruchomej (w okolicach Wilkocina). Uważny geocacher będze mógł zobaczyć lub usłyszeć zwierzęta, które tu żyją tj. ptaki, ssaki, gady.. owady.
Trasa składa się z 120 skrytek opisujących zwierzęta "tego obszaru" oraz najciekawsze atrakcje.
Zgodnie z przepisami do LASU nie wolno wjeźdżać samochodami. Samochody można bezpiecznie pozostawić przy skrytce HCR 1 - Początek - w pobliżu szkoły lub w Przemkowie w centrum (ok 300 m)
