Jaskinia Kryspinowska
Jaskinia Kryspinowska ma ok. 225m długości i maksymalnie 5m głębokości. Jest to jedyna w okolicach Krakowa jaskinia w której występują naturalne, stałe podziemne jeziorka. Ale, bez obaw wystepują one na samym dnie jaskini, znacznie poniżej miejsca ukrycia kesza
Jaskinia rozwinięta jest w uławiconych wapieniach wieku górnojurajskiego. Siatka korytarzy tworzy skomplikowaną i urozmaiconą sieć.
Jedno z podziemnych jeziorek
Jaskinia ukształtował tzw. Freatyczny proces krasowy w czasie którego jaskinie powstają przez rozpuszczające działanie wody poniżej zwierciadła wody gruntowej. Strefę tą zwykło się zwać strefą saturacji. Jaskinie podczas powstawania wypełnione są całkowicie wodą, najczęściej stagnując, bądź płynącą bardzo wolno, stąd charakterystyczna forma "gąbczastych" korytarzy.
Uboga szata naciekowa zachowała się jedynie w głębszych i odleglejszych częściach jaskini, u jej wlotu została zniszczona. W ścianach występują wypreparowanie buły krzemienia i ławice odporniejszego wapienia. Dno pokrywają bloki skalne, rumosz i glina. W wodzie podziemnych jeziorek żyje niewielki skorupiak w rodzaju Niphargus (Kiełż), znajdowany wyłącznie w wodach podziemnych
Kiełż Podziemny
Innym ciekawym mieszkańcem jaskini jest spotykany głównie w jaskiniach Jury Krakowsko - Częstochowskiej pająk Meta menardi, czyli po polsku Sieciarz Jaskiniowy, pająk z rodziny „Tetragnathidae”. Pajęczak ten lubuje się właśnie w ciemnych, wilgotnych i chłodnych jaskiniowych korytarzach. Interesującą i mało znaną ciekawostką jest fakt, że gatunek ten, jest najbardziej jadowitym pająkiem w Polsce – jak bardzo? Speleolodzy, którzy mają częstą styczność z Sieciarzem, szczególnie w czasie przeciskania się przez ciasne szczeliny i kominy jaskiniowe mówią o bólu porównywalnym do użądlenia osy lub co gorsze szerszenia. Przy czym w najgorszym razie ugryzienie kończy się sporą opuchlizną. Meta menardi buduje charakterystyczne nici komunikacyjne, dzięki którym może się przemieszczać. Pająk ten ma spowolnione wydatkowanie energii. Przemieszcza się głównie po to, by polować. Charakterystyczne są dla niego sezonowe migracje (głównie w zimie) w głębsze partie zamieszkiwanych jaskiń. Buduje duże, białe kokony w kształcie łzy, zawieszone na nici w pobliżu sieci. Sieciarz jest prawdziwą osobliwością. Dorosłe osobniki charakteryzują się fotofobią. Wybierają ciemne miejsca z racji swoich wrażliwych oczu, które nie zniosłyby jasnego, intensywnego światła. Całkiem inaczej zachowują się jednak młode osobniki. W przeciwieństwie do rodziców, wykazują tzw. fototaksję – poruszanie się w kierunku światła. Ewolucjoniści podejrzewają, że jest to rodzaj adaptacji, która pozwala młodym zasiedlać nowe, korzystniejsze terytoria. .
Sieciarz Jaskiniowy
Jaskinia prawdopodobnie została odkryta podczas wydobycia wapienia w kamieniołomie. Pierwsza wzmianka o jaskini nieznanego autora pochodzi z 1920 roku. Jaskinia posiadała w przeszłości i drugi otwór, obecnie zalany betonem.
Kesz
Współrzędne wskazują otwór wejściowy do jaskini. Kesz schowany jest oczywiście wewnątrz, ok 12 m od wejścia. By go odnaleźć wejdź do środka przez stromy komin (brzmi groźnie, ale spokojnie dasz radę), potem przez opadający korytarz ok 2m w głąb. Trzeba się będzie przecisnąć przez wąską poziomą szczelinę pod niskim stropem (ok 80 cm) za którą znajduje się pierwsza większa komora (ok 1,5 - 1,8m wysokości). UWAGA na GŁOWĘ! Przy końcu komory po prawej stronie, patrząc od wejścia znajduje się przejście do dalszych części jaskini, jest to wąski niski otwór o średnicy ok 50 cm... No cóż... należy się przez niego przecisnąć. Znajduje się za nim kolejna większa komora. To tutaj znajduje się kesz. Jest on schowany pod przeciwległą do otworu wejściowego komory ścianą, za ogromnym, oderwanym od stropu głazem leżącym na środku. UWAGA! W lewej części komory (patrząc od wejścia) znajduje się dość wąska ale głęboki na ok 4m studnia. Ciężko do niej wpaść przez przypadek, ale proszę uważać!!! w prawym zwężającym się krańcu komory majaczy światełko, które dostaje się tu przez wąską szczelinę przy wejściu...
Wewnątrz pojemnika znajdziesz czerwoną pieczątkę. Nie jest ona oczywiście na wymianę!
Brzmi to wszystko może groźnie, ale jeśli tylko nie boisz się pobrudzić to dasz radę! Do podjęcia tego kesza nie jest potrzebny, żaden profesjonalny sprzęt, poza dobrymi butami latarką (najlepiej czołówką, chociaż ja użyłem zwykłej) i ubraniem "brudoodpornym" Sam nigdy nie chodziłem "profesjonalnie" po jaskiniach a tymczasem dałem radę bez problemu założyć tego kesza. W początkowej części jaskini nie można się pogubić, ale jednak chodzimy pod ziemią po śliskich skałach... Licho nie śpi. Wśród grotołazów panuje zasada, że ZAWSZE pod ziemie schodzi się co najmniej parą... To mądra zasada! W środku oczywiście telefony nie mają zasięgu! Jeśli już musisz iść sam(a) to najlepiej zostaw komuś koordynaty miejsca do którego się wybierasz i zadzwoń do niego przed samym wejściem, powiedz, że odezwiesz się ponownie po wyjściu, a jeśli by się tak nie stało, powiedzmy po 45 min... to osoba zabezpieczająca twoją wyprawę będzie wiedziała gdzie jesteś i że coś jest nie tak! Oczywiście także w przypadku zespołowego wejścia tak procedura jest wskazana!
POWODZENIA!