Skip to content

Fort Gerharda Traditional Geocache

This cache is temporarily unavailable.

dadoskawina: # ***** *** #

Uzasadnienie:
https://www.szczecin.uw.gov.pl/systemfiles/articlefiles/17027/(20230412.183619).rozporzadzenie_wz_8_2023.pdf

Jedyna droga prowadząca do fortu została zamknięta do odwołania. Planowane jest uruchomienie połączeń wodnych z lewobrzeżnej części miasta, a w perspektywie wakacji, przygotowanie drogi alternatywnej. Na chwilę obecną brak możliwości dotarcia na współrzędne.

--

[EN]
Our goverment decided to close the only road leading to the fortress. The place is currently unaccessible.

***** ***

More
Hidden : 12/26/2013
Difficulty:
1.5 out of 5
Terrain:
1.5 out of 5

Size: Size:   micro (micro)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:


Szlakiem Twierdzy Świnoujście.

Opis fortu oraz ilustracje pochodzą ze strony http://www.fort-gerharda.pl/dzial_muzeum_111.html.


 

Fort Gerharda - zwany również Fortem Wschodnim, należy do najlepiej zachowanych XIX wiecznych pruskich fortów nadbrzeżnych w Europie. Położony jest na wyspie Wolin,  na prawym brzegu ujścia cieśniny Świny.

 

 

Budowa Fortu rozpoczęła się tuż po wojnie Prusko-Duńskiej w 1848 roku i zakończyła się w roku 1859. Był on przeznaczony do obrony portu przed nieprzyjacielską flotą. Dwukondygnacyjna owalna reduta po 1863 roku otoczona została wraz ze wschodnim fragmentem wałów ziemnych fosą wodną. Od 1881 roku ufortyfikowana bateria nadbrzeżna z zachodnią ławą artyleryjską i wschodnią galerią dla dział oraz kazamatami została dodatkowo wyposażona w dwie kaponiery.

W II poł. XIX w. dwukondygnacyjna reduta, pełniąca rolę bloku koszarowo-bojowego została przebudowana, stając się zapleczem wysokich obwałowań ziemnych, skierowanych grotem w stronę północno-wschodnią.

Zwodzony pomost przez fosę wiódł do głównego wejścia reduty i dalej na dziedziniec fortu. W latach 1870-1881 uwagę obrońców przekierowano bardziej na północ, włączając w obszar fortu jego obecną część zachodnią – dawniej baterię dział polowych. Na zachodniej ławie i na wschodniej galerii artyleryjskiej budowniczowie przewidzieli 11 stanowisk ogniowych dla dział, na których zainstalowano 4 armaty nadbrzeżne Kruppa kalibru 150 mm, oraz 7 armat 210 mm. Fort uzbrojony był również w artylerię polową i później w karabiny maszynowe. Na południowym i północnym odcinku fosy zbudowano 2 schrony strzeleckie połączone podziemnymi tunelami z dziedzińcem fortu. Z kolei na przełomie XIX i XX wieku doprowadzono łączność telegraficzną oraz kolej wąskotorową.

Fortyfikacja ta początkowo obsadzona była przez piechurów i artylerzystów w sile batalionu ok. 300 ludzi. Po I wojnie światowej obiekt przeszedł pod zarząd niemieckiej marynarki wojennej, pełniąc jednocześnie rolę pomocniczą aż do końca II wojny światowej. Po wojnie używany przez Rosjan, od 1962 r. przekazany miastu. Od opuszczenia obiektu przez Rosjan przez kilka lat pełnił funkcje magazynów, a później został opuszczony. W 2001 roku został wydzierżawiony przez fascynatów, którzy na jej terenie prowadzą jedną z najciekawszych inicjatyw związanych z tzw. żywą historią. W Forcie rezyduje historyczny komendant Twierdzy Morskiej, a po całym obiekcie oprowadzają przebrani w pruskie mundury studenci.  


Skrytka:

Pojemnik znajduje się poza terenem fortu, po zewnętrznej stronie otaczającej go fosy. Dojście od punktu wskazanego jako parking.
Dodatkowy waypoint wskazuje wejście na teren fortu (zwiedzanie płatne, dostępne w określonych godzinach).

Ze względu na trwającą budowę gazoportu, dojazd (oraz dojście) do fortu możliwy jest wyłącznie ulicą Ku Morzu. Trasa oznaczona jest drogowskazami.

BYOP!



Additional Hints (No hints available.)