Zandheuvel en sterrebos in Oosterhout Pad naar een heuvel van zand, afkomstig uit nabije kolken. Doorgaanse weelde het water in een doorbraakkolk massa's zand en grind op. Die grondmassa's werden daarna uitgepsreid over de akkers en weiden in de buurt. Grote lappen landbouwgrond werden zo omgetoverd tot onvruchtbare woestijntjes.
Om het land weer vruchtbaar te maken, groeven de boeren die overslaggrond soms af. De grond werd dan elders opeeengehoopt. Op deze wijze verrees in Oosterhout een heuvel van zand. Ron 1862 schijnt de zandberg te hebben gefungeerd als vloedheuvel, een wijkplaats in geval van watersnood.
Later, na 1892, werd aan de Oosterhoutse heuvel nog een smaakvolle bestemming gegeven. En wel door de bezitters van het buitengoed Oosterhout Mr. Hendrik Johan Herman, Baron van Boetzelaer en zijn echtgenote Margaretha Laurentia de Beaufort, Zij zorgen ervoor dat de zandberg het hart werd van een luisterrijk sterrebos. Dit bos werd doorsneden door kaarsrechte laantjes die straalsgewijs van de zandheuvel uitgingen. Bovenop de heuvel liet men een theezitje aanbrengen. Als men het Mariapad volgt dan komt men langs de cachelocatie.
Graag terugplaatsen zonder dat de koker boven de grond uitkomt.
