Wzgórze zamkowe "Zamczysko" w Kraśniku
Wzgórze zamkowe przed laty - jeszcze niezarośnięte
Wzgórze zamkowe dzisiaj
 |
OPIS MIEJSCA I SKRYTKI
|
MIEJSCE:
Ruiny zamku Tęczyńskich, Radziwiłłów i Zamoyskich (XIV/XV w.) zwane Zamczyskiem.
Zamczysko, będące siedzibą dawnych właścicieli Kraśnika, zachowało się jako wyniosła góra położona na północ od rynku Kraśnika i oddzielona od niego głębokim wąwozem. Podczas prowadzonych prac archeologicznych znaleziono resztki fundamentów z kamienia oraz fragmenty fos tego rycerskiego zamku. Obiekt od 1962 r. wpisany jest do rejestru zabytków.
Zamek został wzniesiony na przełomie XIV i XV wieku i otoczony kamiennym wysokim murem. Kolejno przechodził przez ręce D.Goraja, Tęczyńskich, Radziwiłłów i Zamoyskich. Zniszczony podczas potopu przez Szwedów został w następnych wiekach rozebrany.
W wyniku archeologicznych badań wykopaliskowych przeprowadzonych przez Katedrę Archeologii UMCS w Lublinie oraz Muzeum Regionalne w Kraśniku oraz analizy dostępnych materiałów ustalono początki zabudowy Zamczyska na przełom XIV/XV wieku i wydzielono trzy fazy użytkowania.
Budowa najstarszego obiektu późnośredniowiecznego (faza I), pochodzącego z końca XIV lub z początku XV wieku, związana była prawdopodobnie z osobą Andrzeja Tęczyńskiego.
W drugiej połowie XV wieku nastąpiła odbudowa zamku przez Jana Rabsztyńskiego (II faza). W fundamentach dworu II fazy użyto ciosów piaskowca, który używany był także przy budowie stojącego nieopodal Kościoła NMP, a w obiekcie fazy I użyto tylko kamienia wapiennego i cegły palcówki oraz ewentualnie drewna. Dwór spalił się na przełomie XV/XVI w.
III faza to prawdopodobnie odbudowa dworu przez Jana Gabriela na początku XVI wieku po zniszczeniach tatarskich z przełomu XV/XVI w. Linia Gabriela to okres świetności zamku, renesansowego wystroju, który odbił się w gotycko-renesansowych kaflach nawiązujących do wzorów małopolskich.
Koniec egzystencji Zamczyska jako siedziby rezydencjonalnej to druga połowa XVI wieku. Do połowy XVII wieku rezydowali w nim dzierżawcy i zarządcy, w tym okresie budynki popadły w ruinę i były rozbierane. Dzisiejszy stan to tylko zachowane fragmenty fos oraz majestatycznie górujące nad okolicą wzgórze zamkowe.
Wykopane podczas prac archeologicznych elementy zamku oraz inne przedmioty można zobaczyć w miejscowym Muzeum Regionalnym.
SKRYTKA:
Skrytka to mały pojemnik z logbookiem, ołówkiem i urządzeniem do jego zastrugania. W pojemniku także kilka upominków dla znalazcy. Okolica mocno zarośnięta - dużo chwastów.