Jaskinia Malinowska / Malinowska Cave Mystery Cache
Jaskinia Malinowska / Malinowska Cave
-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size: 
(small)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
Jaskinia Malinowska
Jaskinia Malinowska jest jaskinią typu osuwiskowego. Powstała w tzw. zlepieńcach z Malinowskiej Skały i piaskowcach górnych warstw godulskich. Otwór wejściowy (2,5 m x 0,6 m) stanowi duża szczelina (głębokości około 10 m) rozwinięta na kierunku NW-SE. Pionowe odcinki szczeliny były zabezpieczone metalowymi drabinami, które zastąpiły ustawiane tu niegdyś ostrewki i drabiny drewniane. Obecnie jednak brak jest co najmniej części drabinek. Jaskinia rozwinięta jest w dwóch ciągach, zbudowanych z wąskich, wysokich szczelin, połączonych wąskimi, krętymi korytarzykami i kominkami. Dno korytarzy w ciągu I pokryte gruzem i żwirem, rzadziej większymi blokami, miejscami błotniste (głębokie kałuże!), w ciągu II – pokryte rumoszem skalnym lub gliną. Największą salą jest tzw. Galeria w ciągu I – długości 13,5 m, szerokości do 1,4 m i wysokości 9,5 m.
Jaskinia jest wilgotna, szczególnie w niektórych partiach ciągu I. W porze roztopów wiosennych i po długotrwałych opadach deszczu w wielu miejscach występuje deszcz podziemny, a za ścianą w Galerii słychać szum wody. Od pierwszych pomiarów w 1950 r. (Kazimierz Kowalski) temperatura w jaskini utrzymuje się w granicach +6 °C. Przewiew powietrza jest wyczuwalny w szczelinie wejściowej. Światło dzienne sięga do dna tejże szczeliny i do wstępnych partii korytarzy poniżej.
Jaskinia jest znana od bardzo dawna. Jak przekazują podania ludowe (nie potwierdzone!), miała służyć już w XV w. husytom (jako kryjówka i miejsce nabożeństw), a w XVI i XVII wieku ewangelikom (wówczas prześladowanym na Śląsku). Na początku XVIII wieku miała być jedną z kryjówek zbójników Ondraszka, a jeszcze w XIX wieku mieli się w niej chronić jacyś rozbójnicy. Według innych podań, jaskinia miała mieć dwie mile długości i ciągnąć się aż do Żywca.
W dawnych przekazach przewija się również informacja, że jedno z wejść jaskini było o wiele niżej, nad potokiem Malinka, a obecnie znany otwór odsłonięty został później, około roku 1860 – 70 (podczas wyrębu lasu nieumiejętnie podcięta jodła wyrwała korzeniami fragment ziemi, odsłaniając otwór). Nigdy nie zostało to jednak potwierdzone: nie odnaleziono innego otworu wejściowego, a wszystkie znane opisy dotyczą tych samych partii jaskini.
Jaskinia pojawiła się w literaturze w 1850 r., w opisie odbytej rok wcześniej podróży Ludwika Zejsznera do źródeł Wisły, jako "jama w piaskowcu właściwie szczelina, o kierunku południowo-wschodnim, 12 kroków długa, 4 szeroka, a znajdująca się 30 kroków głęboko". W 1888 r. Bogumił Hoff podał opis dojścia do jaskini, scharakteryzował ją bardzo ogólnie, koncentrując się raczej na przedstawionych powyżej podaniach ludowych z nią związanych i informacjach o pierwszych penetracjach obiektu. W 1910 r. Wilhelm Friedberg podał szczegółowy opis jaskini, jej szkicowy plan i przekrój rozwinięty. Władysław Milata badał jaskinię w 1933 r. i przedstawił jej uproszczony przekrój rozwinięty. O "jaskini w górze Malinowa na Śląsku Cieszyńskim" pisał szerzej w 1948 r. Alojzy Szupina. Tekst uzupełniały plan i przekrój rozwinięty. Pełny opis inwentarzowy jaskini, wykonany przez Kazimierza Kowalskiego w 1954 r., zaopatrzony w plan z przekrojami poprzecznymi, obejmował 132 m korytarzy. Jaskinia wzmiankowana była następnie w innych pracach, jednak nie zawierały one z reguły nowych danych.
Zejście do jaskini dość trudne, raczej dla zaawansowanych turystów. Na pierwszą półkę skalną prowadzi metalowa drabinka oparta o skałę (nie przymocowana). Dalej zejście bez sprzętu alpinistycznego jest praktycznie niemożliwe. Zwiedzanie głównych partii jaskini – bez trudności. Możliwości pobłądzenia niewielkie. Aktualnie brak informacji o możliwych innych zagrożeniach. Niezbędna latarka i okrycie przeciwdeszczowe. Główny ciąg jest licznie odwiedzany przez turystów.
CACHE
Podejmowanie tej skrytki jest niebezpieczne, może grozić urazami lub śmiercią. Zdecydowanie nie jest ona dla dzieci. Przed wyruszeniem proszę poinformować rodzinę/znajomych o wyjściu!
Skrzynka to plastikowy pojemnik około 1 litr. Skrzynka znajduje się wewnątrz jaskini, na wysokości otworu (pod nim). Jednak żeby ją podjąć należy zejść do najniższego poziomu jaskini i cofnąć się nieco pod otwór tak aby być na jego wysokości.
Aby nie było łatwo skrzynka została zamknięta zamkiem szyfrowym. Do jego otwarcia potrzebne są cztery liczby. Budowa kłódki wymusi ich kolejność. Jako podpowiedz powiem, że trzy liczy z kodu następują kolejno po sobie (tak jak np. 123).
Jaskinia po zejściu na samo dno (pokonanie trzech progów) jest dość łatwa jednak samo wejście wymaga użycia sprzętu. Sprawny wspinacz powinien poradzić sobie bez liny jednak będzie musiał wykazać się dobrymi umiejętnościami wspinaczki. Dodatkowo zimą lub na jesień gdy jaskinia jest śliska polecam linę i odpowiedni osprzęt.
W samej jaskini wymagany kask i oświetlenie (oczywiście zawsze zabieramy zapasowe światło i baterię).
Polecam zwiedzić resztę jaskini.
Dzięki uprzejmości kolegi jura.dolezal dysponujemy opisem w języku czeskim.
Malinowska jeskyne je jeskyne tektonickeho puvodu. Vstupni otvor je ve vysce 1080 m.n.m. Jeskyne vznikla z tzv. slepencu z Malinowske skaly a piskovcu z hornich godulskych vrstev. Vstupni otvor je sterbina o velikosti 2,5m x 0,6m) s hloubka asi 10 m, nachazejici se na NW-SE. Svisle casti jeskyne byly zabezpeceny kovovymi zebriky, ktere nahradily jiz drive pouzivane drevene schudky a zebriky. V soucasne dobe vsak nektere casti chybi (i vstupni) a jeskyne je tak pro bezne turisty nepristupna. Jeskyne tvori dve uzke, ale vysoke hlavni casti spojene uzkymi, krivolakymi chodbami s kominy. Dno prvni komory je pokryte suti a sterkem s vetsimi kamennymi bloky, misty bahnite s hlubokymi louzemi. Druha komora je pokryta skalni suti a jilem. Nejvetsi komora se jmenuje Galerie I - s delkou 13,5 m, sirkou 1,4 m a vyskou 9,5 m. Jeskyne je vlhka, zvlaste v casti I. V dobe jarniho tani a po dlouhych destich na mnoha mistech prsi. V podzemi za zdi v galerii muzete slyset zvuk vody. Od prvnich mereni v roce 1950 (Kazimierz Kowalski) se teplota v jeskyni trvale pohybuje okolo 6 ° C. Pohyb vzduchu je citelny ve vstupnim otvoru. Denni svetlo dopada az do dolni casti vstupni sterbiny i do vstupnich casti nizssich chodeb. Jeskyne je znama jiz dlouhou dobu. Jak se pravi v nepotvrzenych lidovych rcenich, tak jeskyne slouzila jiz v patnactem stoleti husitum jako utociste i nabozenske misto. V sestnactem a sedmnacteho stoleti slouzila jako ukryt evangelistum v dobe pronasledovani ve Slezsku. Na pocatku osmnacteho stoleti se zde ukryval lupic Ondraszek. Jeste v devatenactem stoleti se zde skryvali zlodeji. Podle jinych zdroju, byla jeskyne dve mile dlouha a tahla se az do Zywce. V davnych pisemnosti je take informace, ze jeden ze vstupu jeskyne byl mnohem nize nad potokem Malinka. Soucasny vchod byl objeven az pozdeji kolem roku 1860 - 1870 (v prubehu tezby lesa spatne podrezana jedle vytrhla kus zeme cimz odkryla otvor). Nikdy se vsak potvrdil jiny vstupni otvor. Vsechny zname popisy se tykaji stejnych casti jeskyne. Jeskyne se objevila take v literature. V roce 1850 v popisu cesty Ludwika Zejsznera ke zdrojum Wisly, jako jamy v piskovci orientovanou jiho-vychodne, 12 kroku dlouhou, 4 sirokou, a 30 kroku hlubokou . V roce 1888 popsal velmi obecne Bohumil Hoff pristup k jeskyni. Naopak se zameril se na lidove popisy a s nim spojene informace o prvnich vstupech do jeskyne. V roce 1910 zpracoval William Friedberg podrobny popis jeskyne se skicou mapy a rezu jeskyne. Wladyslaw Milata prozkoumal jeskyni v roce 1933 a zhotovil zjednoduseny rozvinuty rez. O jeskyni tesinskeho Slezska v hore Malina napsal v roce 1948, siroce Alois Szupina. Jeho text je doplnen mapou a rezem jeskyne. Uplny popis jeskyne zpracoval Kazimierz Kowalski roku 1954 s pricnymi rezy zahrnujicimi 132m chodeb. Jeskyne byla nasledne uvedena i v jinych dilech, ale obvykle nezahrnuji nova data. Sestup do jeskyne je pomerne obtizny a je spis pro nadsene turisty. Na prvni rimsu vede kovovy zebrik (neni pripevnen). Dalsi sestup neni prakticky mozny bez horolezeckeho vybaveni. Navsteva hlavnich casti jeskyne je bez problemu a prakticky bez moznosti ztraty orientace. Nejsou znamy zadne informace o dalsich moznych hrozbach. Hlavni prostor jeskyne je casto navstevovan turisty. Zakladem vstupu do jeskyne je baterka, prilba a plastenka.
Nalezeni skryse je nebezpecne, muze mit za nasledek zraneni nebo smrt. Toto rozhodne neni pro deti. Predtim, nez vyrazite, prosim, informujte o svem zameru rodinu nebo pratele. Cache je plastovy kontejner o objemu asi 1 litr. Je umistena uvnitr jeskyne na urovni otvoru (pod nim). Ale aby jste ji nasli musite jit dolu na nejnizsi patro jeskyne a vratit trochu zpet tak, aby jste byli pod otvorem. Aby to nebylo tak lehke je, tak je skrinka uzamcena kodovym zamkek. Pro otevreni zamku potrebujete 4 cisla. Jeho konstrukce zamku si vynuti jejich poradi. Napovedou je, ze tri cisla jdou hned po sobe (napr. 123). Slezeni jeskyne na same dno (pres tri patra) je pomerne jednoduche, ale vchod vyzaduje pouziti lezecke vybavy. Dobry lezec by si mel poradit bez lana, ale bude muset prokazat dobre lezecke dovednosti. Krome toho, na podzim nebo v zime, kdy je jeskyne kluzka rozhodne doporucuji pouziti lezecke vybavy. V jeskyni budete potrebovat helmu a svetlo (vzdy si samozrejme berte nahradni svetlo i baterie).
Additional Hints
(No hints available.)