Jaskinia odkryta w 1946r. przez A.Jasiewicza. Położona jest na południowych stokach Trzech Kopców (1080m n.p.m). Ze szczytu Trzech Kopców, z żółtego szlaku turystycznego biegnącego z Klimczoka na Błatnią, schodzimy ścieżką do otworu jaskini.Osoby nie związane z jaskiniami mogą mieć trudności orientacyjne ze względu na plątaninę korytarzy. Studnia wejściowa o głębokości 4,3m prowadzi do głównego ciągu, który utworzony jest z szeregu szczelinowatych korytarzy, oraz kilku większych sal typu zawaliskowego.
Jaskinia osuwiskowa, powstała w piaskowcach warstw godulskich środkowych najbardziej zaawansowana w rozwoju ze znanych obecnie form podziemnych tego typu. Aktualnie najdłuższa w polskich Karpatach fliszowych. Jak wykazały prowadzone przez W. Puchejdę badania, rozwój jaskini przebiegał w czterech zasadniczych etapach. Część korytarzy tworzy zsuw, część rotacja w płaszczyźnie horyzontalnej. Niekiedy bloki ulegają odkształceniom i ześlizgom w różnych kierunkach. Stąd też zaznacza się podział na piętra z siecią poprzecznych, bocznych, korytarzy co powoduje, że jaskinia ma postać labiryntu.
UWAGA! Kesz jest ukryty w Jaskini w Trzech Kopcach. Zwiedzanie jej może być niebezpieczne, łatwo się zgubić więc zastanów się kilka razy zanim spróbujesz go podjąć!
Co będziesz potrzebował:
- dużo samozaparcia,
- kask!,
- jakieś źródło światła, najlepiej czołówkę (i zapasowe baterie),
- ubranie do przebrania,
- robocze rękawice, najlepiej wykończone gumą tak aby nie przepuszczały wody.
Do podjęcia kesza nie potrzeba lin ani innego sprzętu wspinaczkowego.
Aby podjąć kesz należy zaliczyć dwa etapy:
Etap 1: Dojść do wejścia do jaskini. Współrzędne wskazują na nie bardzo dobrze. Wejście można też dopatrzyć na zdjęciach satelitarnych w google.
Etap 2: Tu zaczynają się schody. Po pokonaniu głównego wejścia do jaskini (tego na zewnątrz) mijamy wystający z ziemi kamień blokujący wejście "do czeluści" i wchodzimy do pierwszej małej salki (uwaga 2m studnia możliwa do pokonania bez problemu). Potem przechodzimy do sali za zaciskiem. Tam na skalnej półce leży mapa jaskini, którą tam zostawiłem (profilaktycznie wydrukuj sobie zapasową mapę). Na lewo od mapy zaczyna się nasza przygoda. Musicie przejść do sali, w której jest głaz z wykutymi imionami osób, które odwiedziły jaskinię w 1954r. Stojąc plecami do głazu nieco po prawej u dołu zobaczycie szczelinę, która doprowadzi was do Sali Odkrywców. Łatwo wiedzieć, że się dobrze trafiły gdyż ktoś podpisał salę żółtą farbą. Pod żółtym napisem "Sala Odkrywców" jest kolejna szczelina a w niej po lewo zacisk, który trzeba pokonać. Później już z górki idzie się cały czas przed siebie skalnym korytarzem, aż dojdziemy do ślepego zaułku. Bardziej spostrzegawczy zauważą, że w miejscu gdzie korytarz się kończy jest otwór w podłodze (ok.3m z półką pośrodku). Tak, to już prawie koniec. Należy zejść tym otworem i kesz powinien być pod nawisem skalnym miej więcej na przeciwko nas, przyblokowany profilaktycznie kamieniami. Obok niego będzie informacja, którą zostawili członkowie Speleoklubu Bielsko Biała.
Dla FTF jako nagrodę proponuję wielkie piwko w Żywcu lub Krakowie :)
Oto kilka linków:
http://www.sktj.pl/epimenides/flisz/wtrzechkopcach_p.html
http://speleo.bielsko.pl/pages_historia/gmichalska/trzykop.html
A tu link do mapy, którą każdy powinien ze sobą mieć:
http://speleo.bielsko.pl/pages_historia/gmichalska/przekroje/przetrzykop1.gif
Kesz zdecydowanie nie jest dla osób, które boją się ciemności i ciasnych miejsc.
Jaskinia jest ogólnodostępna i łatwa w zwiedzaniu jednak ze względów bezpieczeństwa nie polecam iść tam samemu. Przed wejściem zawiadomcie kogoś, że wchodzicie do jaskini i kiedy planujecie wyjście.
Na dojście do kesza i powrót na górę zarezerwujcie sobie około 4h.
Dzięki uprzejmości kolegi jura.dolezal dysponujemy opisem w języku czeskim.
Etapa c. 1. Najdete vchod do jeskyne. Souradnice nejsou dobre zamereny. Vstup muzete take najit na satelitnich snimcich Google. Vchod se nachazi asi 50m od chodniku. Etapa c. 2. Za vchodem zacinaji schody. Po prekonani hlavniho vchodu do jeskyne (toho vnejsiho) minete kamen, ktery blokuje "do hlubin" pak vejdete do prvniho maleho salu (Pozor! 2m prohluben je mozne prekonat bez problemu). Pak jdete do mistnosti za skvirou. Na rimse mapa jeskyne, kterou jsem tam zanechal. (Radeji si vytisknete vlastni jako zalozni). Na leve strane mapy zacina nase dobrodruzstvi. Musite jit do mistnosti, ve ktere je vytesany kamen se jmeny lidi, kteri navstivili jeskyni v roce 1954. Pozor. Napis neni hned videt. Nachazi se na velkem kamenu, ktery je pod Vami v sale netopyru. Odtud mate k cili asi 50m. Stojic zady ke skale se jmeny uvidite mirne v pravo v dolni casti mezeru, ktera vas dovede do sine objevitelu (odkrywcow). Rychle zjistite, ze jste spravne, protoze nekdo popsal mistnost zlutou barvou. Pod zlutym napisem „Sala odkrywcow“ je dalsi sterbina a v ni vlevo skvira, kterou je treba prekonat. Pote jdete chodbou stale rovne. Nikam neuhybejte. Obcas je nutne jen neco prelezt nebo podlezt, az se dostanete do slepe ulicky. V miste kde chodba konci je dole dira v podlaze. A to jste temer u konce. Je treba prolezt tim otvorem dolu. Keska by mela byt pod skalnim previsem vice v predu. Je chranena kameny. Vedle ni je informace, kterou zde zanechali clenove Speleoklubu Bielsko-Biala. Cesta tam lze zvladnout za 1hod. Zpet je to o neco rychlejsi. Asi 40 min. Nic nepodcenujte. Dodrzujte zakladni bezpecnostni zasady. Jeskyne je velmi clenita. Mapa se moc neosvedcila. Lepsi je slovni popis cesty. Mapa uz na svem miste neni.
