Nerostrip, huis van Nero Traditional Geocache

Nl


Bij het begin van de reeks was de centrale figuur Detective Van Zwam (een naam die door collega-journalist Gaston Durnez was bedacht). Nero was een bewoner van een krankzinnigengesticht die Van Zwam ontmoet in het eerste verhaal; zijn echte naam zou"Schoonpaard" zijn, maar hij waant zich de Romeinse keizer Nero, loopt rond in een tuniek en heeft een restantje van een lauwerkrans(een paar blaadjes "peterselie") achter zijn oren.^[1] De figuur van Nero neemt later de centrale rol over en na negen verhalen wordt de reeks herdoopt van "De avonturen van detective Van Zwam" in "De avonturen van Nero en zijn hoed". Na twee verhalen in die naam krijgt de strip zijn huidige naam: "De avonturen van Nero en Co.". De reeks liep aanvankelijk in de krant De Nieuwe Gids, en vanaf 1950 in Het Volk.

In 1965 zorgde de overstap van Sleen naar de krantengroep De Standaard/Het Nieuwsblad voor een grote rel tussen beide concurrerende katholieke dagbladuitgevers. Het eerste Nero-verhaal in De Standaard, "De Geschiedenis van Sleenovia", werd uitzonderlijk niet getekend door Marc Sleen maar door "Wirel", waarachter Willy Vandersteen en Karel Verschuere schuilgingen. Gaston Durnez zorgde voor het verhaaltje. Overigens zou veel later, in 1995, Het Volk op haar beurt overgenomen worden door de groep vanDe Standaard.

In 1991 werd er in Turnhout een standbeeld onthuld van de zoon van Nero, Adhemar. In Turnhout is de stripprijs de Bronzen Adhemarnaar hetzelfde personage vernoemd. In 1994 kreeg Nero zelf een standbeeld, meer bepaald in Hoeilaart voor het oude tramstation. Het is ook daar dat Nero woont in de laatste albums, Hoeilaart is ook de woonplaats van Marc Sleen. Ondertussen kreeg Nero ook al een standbeeld op de dijk in Middelkerke, waar ook tal van andere stripfiguren een standbeeld hebben. De piraat Abraham Tuizentfloot kreeg een standbeeld in Wuustwezel, en Meneer Pheip in Moerbeke, het dorp waar hij in de strip ex-burgemeester van is.

Vanaf het verhaal "Barbarijse Vijgen" (1992) nam Dirk Stallaert het tekenwerk voor Nero over van Sleen, die wel verantwoordelijk bleef voor de scenario's. Eind 2002 ten slotte besloot de tachtigjarige Sleen met Nero te stoppen. "Zilveren tranen" was het laatste Nero-album. In dit verhaal smeden alle klassieke antagonisten uit de Nero-verhalen (Geeraard de Duivel, Matsuoka, Ricardo, Ratsjenko, Hela de Heks...) een grote samenzwering om Nero uit de weg te ruimen.