Fort 47 Lysa Góra powstal w latach 1872 - 1885. Na ozdobnym portalu bramy wjazdowej do Fortu widnieje data: 1885 ale sam projekt i budowa Fortu wiaza sie z okresem o kilka lat wczesniejszym. Twierdza Kraków ulegala w latach 1856 - 1866 bardzo intensywnej rozbudowie w oparciu o projekty opracowane pod nadzorem gen. Augusta Cabogi. Wczesniej byl tu szaniec, rozbudowany w latach 1872 - 1878 do fortu pólstalego i nastepnie przebudowany jako fort artyleryjski przed rokiem 1886. Jest to jeden z najwiekszych artyleryjskich fortów w Twierdzy Kraków; posiadal szesc baterii dzial, jednowalowy. Polozony na wschodniej czesci grzbietu wzgórz ograniczajacych od zachodu doline Sudolu Dominikanskiego i Dlubni; bardzo rozlegly widok na przedpole, od newralgicznej dla Twierdzy Kraków strony pólnocno - wschodniej, stanowil glówny atut jego polozenia. V sektor obronny, fortyfikujacy miasto od pólnocy, zgromadzil najwieksze forty w Twierdzy Kraków. Góra Wegrzecka lezy w odleglosci ok. 3 km od dawnej granicy rosyjskiej, przy glównym trakcie na Warszawe; byl to kierunek najwiekszego zagrozenia, jedna z najbardziej prawdopodobnych osi natarcia na Twierdze, stad zbudowane tu forty i umocnienia naleza do najpotezniejszych w calej Twierdzy Kraków. Charakterystycznym elementem Fortu sa obronne koszary szyjowe; blok niskich koszar szyjowych, jest dwukrotnie zalamany w formie pólbastionów flankujacych centralnie polozona brame. Dodatkowo plac broni oslaniany byl ziemna bastionetka; jej sciany tworzone byly przez przedstok, a wjazd miescil sie w czole. Wspomniane zalamanie koszar szyjowych wystepuje w starszych fortach artyleryjskich Twierdzy Kraków: Fort 51 Rajsko, Fort 49 Krzeslawice; pózniej zrealizowane (lata 1884 - 1886) forty artyleryjskie posiadaja koszary szyjowe proste: Fort 45 Zielonki, Fort 52 Borek. Fort posiada typowe elementy fortu artyleryjskiego, a jedyne co go wyróznia, to jest jego wielkosc i rozleglosc. Nieopodal Fortu 47 Lysa Góra zbudowano jeszcze jeden potezny fort pancerny, Fort 47a Wegrzce; oba forty laczy zakryta droga rokadowa, w latach 1902 - 1910 usypano nad nia wal ziemny. W sklad grupy wegrzeckiej wchodzi zatem Fort 47 Lysa Góra - swiadectwo okresu fortów zesrodkowanych (1870 - 1886), pancerny Fort 47a Wegrzce - zabytek epoki pancerza, bateria sprzezona - dajac w sumie przyklad systemu fortowego grupowego, oraz ostróg forteczny wpasowany w wal baterii, który swym ksztaltem, malymi wymiarami i silnym uzbrojeniem jest prekursorem fortyfikacji rozproszonej okresu miedzywojennego (1918 - 1939). Dalsze losy w skrócie: W 1914 roku czyszczac przedpole przed Fortem, dla poszerzenia pola ostrzalu artyleryjskiego, zniszczono wies Wegrzce; wtedy rozebrano takze dom, który pod koniec zycia, jesienia 1906 r. zakupil Stanislaw Wyspianski i w którym, wraz z zona Teofila, zamieszkal; stad w 1907 roku przewieziono go do szpitala w Krakowie, gdzie zmarl; w 1974 roku na miejscu domu Wyspianskiego polozono pamiatkowy kamien. Zespól dziel obronnych: W srodku, pomiedzy Fortem 47 Lysa Góra i Fortem 47a Wegrzce, wpasowana w wal ziemny, usytuowana byla dodatkowa bateria dzial, której betonowe schrony zachowaly sie do dzis. W miejscu, gdzie Trakt Warszawski kluczyl pomiedzy obu fortami, na wschód od obecnego wiaduktu drogowego, w osi luku starego Traktu, znajduje sie bardzo dobrze zachowany ostróg forteczny; podstawowym jego celem bylo ryglowanie ogniem czolowym Traktu Warszawskiego; sluzyly do tego lekkie dzialka szybkostrzelne (kal. ok. 37 mm) lub ciezkie karabiny maszynowe; ostróg posiada dwie izby, dwie strzelnice do ognia czolowego osloniete plytami pancernymi oraz jedna, boczna, dla broni recznej.
zassane z www.fortyck.pl
Jako ciekawostke warto zobaczyc droga kryta laczaca fort 47 "Lysa Góra" z przylegla bateria sprzezona
skrzynka magnetyczna