-
Difficulty:
-
-
Terrain:
-
Size: 
(not chosen)
Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions
in our disclaimer.
U kunt parkeren bij: N 50° 47.998 E 005° 44.000
In het bos loopt u door een kwetsbaar en beschermd gebied. Blijf a.u.b. op de paden en ga niet in de begroeing. Aangekomen bij de cache hoeft u niet van het pad. De locatie is alleen overdag toegankelijk.
Please scroll down for the English text
De Henkeput (in het dialect 'Eenkeput') ligt in het Savelsbos aan de rand van het Maasdal ten Zuidoosten van Maastricht. U vindt de put ten noorden van de Schone Grub op een helling van het plateau. De Henkeput bestaat uit een trechtervormige kuil van ongeveer 3 meter diep en een bovenwijdte van ongeveer 8 meter. De kuil gaat over in een cirkelvormige schacht die toegang geeft tot een in mergel uitgegraven koepelvormige ruimte met een vlakke bodem. In de koepelvormige ruimte zijn diverse nissen uitgegraven. De totale diepte is ongeveer 12 meter en de breedte van de schacht is ruim 1,5 meter. De kamervormige ruimte onder de schacht heeft een doorsnede van ongeveer 12 meter. (Zie de bijgevoegde figuur hieronder)
Op de bodem bevind zich op een ondergrond van kalksteen een puinkegel bestaande uit löss, brokken mergel en zwarte vuursteen, plantaardig materiaal (deels vergaan) en een opvallende hoeveelheid dierlijke skeletresten. Deze skeletresten zijn ten dele afkomstig van de in de put geworpen kadavers, maar een aanzienlijk deel wordt gevormd door dieren die zelfstandig in de put zijn geraakt, en door de speciale vorm van de grot niet meer konden ontsnappen. Oorspronkelijk zal de opening van de schacht overal rond 1.75 meter in diameter geweest zijn. Bij het nastorten van de schachtwand werd de bovenkant trechtervormig.
De vorm van de schacht en de haksporen die er te zien zijn (in de schacht en in de koepelvormige ruimte) tonen aan dat deze ruimte door mensenhanden is gemaakt.
De Henkeput werd voor het eerst in 1887 in de literatuur beschreven door Casimir Ubaghs. Samen met Eugène Dubois en Graaf de Geloes onderzocht hij in 1886 deze put. Bij het onderzoek in de Henkeput werden, in de puinkegel op de bodem, vele botten gevonden van mensen en dieren (o.a. botten van paarden, koeien, herten, schapen, honden en vossen). Dubois schatte dat het totale aantal menselijke individuen aan de hand van de gevonden botten, wel eens een honderdtal kon bedragen. Tussen het neergestorte materiaal vond men ook Romeins aardewerk. Dit was een van de redenen waarom Casimir Ubaghs een Romeinse ouderdom van de Henkeput aannam. Ubaghs vond ook haksporen aan de wanden. Ubaghs nam aan dat het om een vuursteenmijn ging en anders een bouwsteengroeve (mergel blokken). Hij dacht aan deze tweede mogelijkheid omdat er tijdens zijn bezoek aan de put een stapel kalksteen blokken van twee meter lengte en een halve meter dikte aantrof, naar zijn mening klaar gelegd om naar boven gebracht te worden. Dit zou door omstandigheden verhinderd zijn. Deze veronderstelling wijst hij echter weer van de hand door er op te wijzen, dat de kalksteen niet geschikt is als bouwsteen, daar deze vol vuursteenknollen zit. De vondsten gingen naar het kasteel Eysden (waar de eigenaar van het gebied woonde: Graaf de Geloes). Helaas is deze collectie tijdens de oorlog verloren gegaan.
Tot op de dag van vandaag is er onduidelijkheid over de gevonden menselijk resten. Er zijn 2 theorieën over:
- Romeinse soldaten, gedood bij een veldslag met de Eburonen; In Caesar's geschrift "Bello Gallico" wordt o.a. beschreven hoe de Romeinse legioenen verslagen werden door de Eburonen op een tweetal dagmarsen vanaf de Rijn (een onnauwkeurige plaats aanduiding).
- Lijken van ter dood veroordeelden (theorie van Habets, een geschiedschrijver uit Limburg;) Omdat er geen restanten van kleding zijn gevonden (gespen, knopen e.d.) is het waarschijnlijk dat de mensen naakt in de put "gegooid" werden. Echter, in een periode van ongeveer drie honderd jaar werden er in de omstreken van Gronsveld en Rijckholt nauwelijks doodvonnissen voltrokken.
De Franse paters Dominicanen uit het klooster te Rijckholt hebben in de periode 1928-1932 zeer veel in en bij het terrein van de Henkeput en de Ravijn de Schone Grub gegraven. Helaas zijn deze geestelijken in 1932 weer naar Frankrijk vertrokken. Een gedeelte van de verzameling kwam in Groningen terecht (Biologisch Archeologisch Instituut van de Rijksuniversiteit Groningen) en werd met de vondsten van Prof. van Giffen gecatalogiseerd. Een ander deel van de vondsten ging naar het Bonnefantenmuseum te Maastricht. Tevens is een gedeelte van de collectie mee naar Frankrijk gegaan. De rest bleef in Rijckholt achter en is door gebrek aan belangstelling van de Nederlandse Dominicanen verloren gegaan.
Ondanks de diverse in 1923, 1963 en 1981 is nog steeds niet onomstotelijk duidelijk waarvoor de Henkeput diende. Tijdens de onderzoeken is vast komen te staan dat de mergel te slecht van kwaliteit is om als bouwsteen te dienen. Tevens bleek dat de kwaliteit van de vuursteen te slecht was om er wapens of gereedschappen van te maken. Dit in tegenstelling tot de vuursteen van hoge kwaliteit die slechts enkele honderden meters naar het zuiden in de vuursteenmijnen van Rijckholt en St. Geertruid gewonnen werd. De Henkeput was dus beslist geen vuursteenmijn. Tijdens de onderzoeken zijn echter dezelfde haksporen gevonden als in de vuursteenmijnen waardoor de mogelijke ouderdom wellicht toch terug gaat tot in de prehistorie. Mogelijk diende de Henkeput voor het winnen van mergel voor de landbouw. Het ondergronds winnen van mergel had zijn voordelen ten opzichte van een open groeve. In de zomer is er geen tijd in de groeve te werken omdat men druk bezig is met zaaien en oogsten. In de ondergrondse groeve heerst altijd een temperatuur rond de 10 graden Celsius. Daardoor kan men in de winter bij deze relatief behaaglijke temperatuur toch in de ondergrondse groeve werken.
Om deze cahe te mogen loggen beantwoord u onderstaande vragen. Tevens stel ik het zeer op prijs als U een foto van uzelf met uw GPS op het platform maakt en deze toevoegt aan uw log.
1. Hoeveel korte spijlen bevat het kleine hek aan het eind van het overhangende platform.
2. Wat zijn de coördinaten die uw GPS aangeeft op het platform.
3. Welke hoogte geeft uw GPS aan op het platform.
Bij het samenstellen van deze tekst is met toestemming informatie overgenomen van de website www.vuursteenmijnen.nl/rijckholt/de-henkeput.html Op deze website kunt u ook voor meer informatie terecht.
English
You can park at: N 50° 47.998 E 005° 44.000
In the forrest you enter a fragile and protected area. Please stay on the trail and do not enter the vegetation. On arival at the cache site you don't have to leave the path. The location is only accessible at daylight
The Henkeput (in the local dialect "Eenkeput") is located in the Savelsbos on the edge of the Maas valley South East from Maastricht. You find the pit North of the Schone Grub on a slope of the plateau.
The funnel shaped pit is about 3 meters deep and spans about 8 meters on the top. It continues into a cylindrical shaft of 1.5 meters wide that allows access to a dome shaped space with a flat floor cut out of the limestone. A number of recesses originate from the pit. The total depth is 12 meters. The dome shaped room beneath the shaft is about 12 meters in diameter on the bottom.
A cone of rubble has formed on the bottom of the pit. The cone consists of loess, chunks of limestone and black flint stone, partly decomposed vegetable material and a striking number of animal skeletons. A number of these skeletons are coming from cadavers that were thrown in the pit. The majority however is resulting from animals that accidently dropped in the pit and could not escape due to its shape and depth. The original opening would have had a width of about 1.75 meters in diameter. Collapsing of the top of the wall resulted in the current funnel shape. The form of the shaft and the traces of chopping in the shaft and the dome shaped room underneath, proof that this pit is manmade.
The Henkeput was first documented in 1887 by Casimir Ubachs. Together with Eugène Dubois and the Count de Geloes, he researched the pit in 1886. During the research a large number of human and animal bones (horse, cow, deer, sheep, dogs and foxes) were discovered in the cone of rubble on the bottom of the pit. Based on the number of bones found, Dubois estimated that the total number of human individuals could well reach a hundred. Between the material also remains of Roman pottery were found. This was one of the reasons why Casimir Ubaghs dated the Henkeput to be from the Roman era. Ubags also found chopping marks in
the walls. Ubachs therefore concluded that the pit was a flint mine or a quarry for limestone blocks to be used as building material. He considered this second option because he found a stack of limestone blocks of 2 meter size and 0.5 meter thick when he first visited the pit. He thought these were prepared to be brought to the surface but they remained in the pit for unknown reason. Later he reconsidered this because he found out that the limestone could not be used as building material due to the abundance presence of flint tubers. The finds were stored in the castle of Eysden (the residence of the landowner, Count de Geloes). Unfortunately the collection was lost during the second world war.
Up until today there is no clarity on the origin of the human remains. There are two theories:
- Roman soldier, killed in a battle against the Eburones. In his “Bello Gallico” document, Ceasar reports how the roman legions were defeated by the Eburones on two days marching from the river Rhine (that’s quite an inaccurate way of describing a location however).
- Bodies of victims sentenced to death (a theory of Mr. Habets, a local historian). Because no remains of clothing, buckles or buttons etc. were found, it is probably that these people were thrown naked in the pit. However, in the period of three hundred years hardly any death sentence was carried out in the area of Gronsveld and Rijckholt.
The France brothers of the Dominican from the cloister in Rijckholt, intensively excavated the area around the Henkeput and the Schone Grub during the period of 1928 – 1932. Unfortunately these clergy returned to France in 1932. A part of the collection ended up in the biological and archaeological institute of the university of Groningen and was catalogued together with founds of professor van Giffen. Another part of the artefacts was handed over to the Bonnefantenmuseum in Maastricht and a part was moved to France. The rest remained in Rijckholt but was lost due to lack of interest by the Dutch Dominicans.
Despite the several research efforts in 1923, 1963 and 1981, It’s still not irrefutable clear what the purpose of the Henkeput was. During the research it is proven that the limestone was of such a poor quality that it could not be used for building material. It also became clear that the amount of flint in the limestone was of such a poor quality that it could not be used to produce arms or tools with it. This in contradiction to the high quality flint that was produced by the prehistoric flint mines just
a few hundred meters South from the Henkeput. The Henkeput was definitely not a flint mine. However, during all the research efforts, the same type of chop marks were found in both the Henkeput as in the prehistoric flint mines. This puts the possible age of the Henkeput back to the Neolithic. It is possible that the Henkeput served as an underground quarry for limestone to be used in prehistoric agriculture. Producing limestone in an underground quarry had its advantages with respect to open quarries. In the summer one was occupied with growing crops and harvesting them. In the underground limestone quarry the temperature is constant about 10 degrees Celsius. That allows the prehistoric men in winter time to work in the underground quarry at this relatively comfortable temperature.
In order to log your visit you must answer the questions below. Besides that, I would appreciate it if you could provide a picture of yourself with your GPS device on the platform and upload that with your log.
1. How many short bars contains the smallest fence on the end of the overhanging platform
2. What coordinates does your GPS device read on the platform
3. What hight does your GPS device indicate on the platform
To produce this text, information was used with consent from the website www.vuursteenmijnen.nl/rijckholt/de-henkeput.html You can visit the English page of this website if you require more information.
Additional Hints
(Decrypt)
Bc urg cyngsbez
Ba gur cyngsbez