Skip to content

Lonnekerberg EarthCache

Hidden : 3/27/2010
Difficulty:
2 out of 5
Terrain:
3 out of 5

Size: Size:   other (other)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:

De Lonnekerberg (Nedersaksisch: Lönnikerbearg) is een heuvel in de gemeente Enschede. Je kunt je auto parkeren op de bovenstaande coördinaten, hier is ook het informatiebord te vinden over de Lonnekerberg. De rode route is bij droog weer goed te doen, bij regen is het aan te raden om hiking schoenen of laarzen aan te doen. Het kan zeer drassig zijn.


De heuvel, met een hoogte van ongeveer 61 meter, ligt ten noordoosten van het dorp Lonneker en ten oosten van Vliegbasis Twenthe. De Lonnekerberg is het zuidwestelijke deel van het stuwwalcomplex Enschede-Oldenzaal. Een prachtig gebied op steenworp afstand van Enschede en Oldenzaal, waarbij alleen een afrastering in het bos er ons aan herinnerd dat we pal langs de voormalige vliegbasis lopen.

De rode route is bij droog weer goed te doen, bij regen is het aan te raden om goeie hikingschoenen of laarzen aan te doen. Het kan zeer drassig zijn.

Het Twente heuvellandschap is ontstaan gedurende het Pleistoceen, welke zich kenmerkt door een opeenvolging van ijstijden (glacialen) en warmere perioden (interglacialen). Met name de laatste twee ijstijden, het Saalien (circa 250.000 – 130.000 v. Chr.), de laatste etage van het Midden Pleistoceen. En het Weichselien (circa 90.000 – 8.800 v. Chr.), zijn voor een groot deel bepalend geweest voor de geomorfologie van Twente.



Tijdens het Saalien, het Saalien is een glaciaal dat werd voorafgegaan door het Oostermeer Interglaciaal en gevolgd door het Eemien, bereikte het landijs Nederland. Een grote ijslob drong Twente binnen. Langs de randen van deze ijslob ontstonden stuwwallen doordat het ijs grond wegduwde. Deze stuwwallen bestaan uit dakpansgewijs gelaagde afzettingen van ouder materiaal uit het Tertiair en Pleistoceen. Doordat de ijsmassa tussen het huidige Ootmarsum en Oldenzaal door de stuwwal brak, ontstonden nieuwe, kleinere stuwwallen. Het deel van de stuwwal dat doorbroken was, werd door de bewegende ijsmassa verplaatst naar het gebied tussen Oldenzaal en Enschede. In een later stadium zijn de stuwwallen overdekt geraakt door het grondijs. Hierdoor zijn de stuwwallen enigszins geëgaliseerd en werden overdekt met een laag keileem. De Pleistocene afzettingen zijn voor een groot deel door erosie verdwenen, waardoor het Tertiaire materiaal tegenwoordig aan of nabij het oppervlak voorkomt. Het gehele stuwwallencomplex van Oldenzaal bevat bijzondere elementen, zoals Tertiaire afzettingen en periglaciale dalen, waardoor het geologisch en geomorfologisch van grote waarde is. Als je naar de grondlagen in een stuwwal kijkt, kun je duidelijk zien dat ze door het ijs met grote krachten in elkaar zijn geperst.



Tijdens de laatste ijstijd, het Weichselien (circa 90.000 – 8.800 v. Chr.) bereikte het landijs Nederland niet. Er heersten in het gebied periglaciale condities, waarbij hellingafzettingen (grove grindhoudende zanden), fluvioperiglaciale afzettingen (onder andere matig fijn zand, Tw4) en eolische (dekzand) afzettingen ontstonden. Doordat in het open landschap de wind vrij spel had, werden grote hoeveelheden zand verplaatst en elders dekkend afgezet (tussen circa 25.000 en 8.800 v. Chr.).

Ongeveer 8.800 v. Chr. eindigde het Pleistoceen met een klimaatverbetering. De temperatuurstijging markeerde het begin van het huidige tijdvlak, het Holoceen. Het afsmelten van de ijskap leidde tot een snelle stijging van de zeespiegel, waardoor het Noordzeebekken, tijdens het Weichselien drooggevallen, overstroomde en de kustlijn gedurende het Holoceen richting de huidige kust opschoof. Als gevolg hiervan steeg ook het grondwater, dat in combinatie met toegenomen neerslag en stagnatie van de waterafvoer in de lager gelegen delen van het landschap veengroei tot gevolg had. De holocene opvullingen van de beekdalen worden tot de Formatie van Singraven gerekend. Het dekzandreliëf werd door nieuwe vegetatie geconsolideerd. Het plangebied bevindt zich op een dekzandgebied. De stuwwal loopt even ten oosten in noord-zuidelijke richting.

Op plaatsen waar de grond weggeduwd was bleven laagten in het landschap achter, die glaciale bekkens genoemd worden. Na de IJstijd ontstond een toendra waarover grote landdieren als mammoeten, edelherten en wolharige neushoorns langs de lager gelegen rivierdalen trokken. De hoger in het landschap gelegen stuwwallen vormden tevens de eerste woongebieden van mensen in Twente. Overal in Twente zijn botvondsten van mammoeten en overblijfselen van de eerste menselijke bewoners gedaan.

Tegenwoordig is de Lonnekerberg een natuurgebied waar vele uitheemse naaldbomen te vinden zijn. Zeker voor planten is de Lonnekerberg een prima plek. Nu al komen er 75 verschillende soorten voor, waaronder 13 bedreigde. De plantenvariatie trekt vele vlinders aan en de verscheidenheid aan bomen zorgt ervoor dat er ook bijzondere paddenstoelen voorkomen. Bij een inventarisatie enkele jaren geleden zijn 56 broedvogels geteld. Vier daarvan staan op de lijst van kwetsbare en bedreigde soorten: patrijs, ijsvogel, groene specht en geelgors. Verder broedt er een breed scala aan vogels. Ondanks dat het gebied ingeklemd ligt tussen de vliegbasis en de N733, is het toch rijk aan wild. Met name reeën, maar ook vossen en boommarters komen er voor.


vraag 1. Naar welke rivier is het geologische tijdvak Saalien vernoemd?

vraag 2: Wat is de diameter van het cirkelvormige plateau op het coordinaat: N52.16.318 E006.54.513?

Vraag 3. Wat voor bouwwerk zie je op het coördinaat: N52.16.092 E006.54.793?
4. Het toevoegen van een foto is niet verplicht, maar wordt wel gewaardeerd.

Antwoorden kunnen gestuurd worden naar geo-cache@ziggo.nl




English


The Lonnekerberg (Low Saxon: Lönnikerbearg) is a hill in the municipality of Enschede. You can park your car at the above coordinates, here is also the information sign of the Lonneker Mountain. The red route is good to do in dry weather, when it rains it is advisable to wear hiking shoes or boots. It can be very muddy.

The hill with a height of about 61 meters, lies northeast of the village Lonneker and east of Air Base Twente. The Lonneker Mountain is the southwestern part of the moraine complex Enschede-Oldenzaal. A beautiful area just steps away from Enschede, where only a fence in the forest reminds us that we walk right next to the former air base.

The red route is good to do in dry weather, when it rain is advisable to waer good hikings shoes or boots. It can be very muddy.

The hill of Twente occurred during the Pleistocene, which is characterized by a succession of ice ages (glacial) and warm periods (interglacials). Especially the last two ice ages, the Saalien (approximately 250,000 to 130,000 BC.), which is the last floor of the Middle Pleistocene. And Weichselian (approximately 90,000 to 8800 BC.), largely determined the geomorphology of Twente.

During the Saalien, the Saalien is a glacial, preceded by Oostermeer Interglacial and followed by the Eemian, the ice sheets reached the Netherlands. A large iceslob penetrated the area of Twente. Along the edges of the iceslob formed these lateral moraines becasue the ice pushed away the ground. These lateral moraines consist of overlapping layered deposits of old material from the Tertiary and Pleistocene. Because the ice broke through between the current Ootmarsum and Oldenzaal moraine, it created new, smaller lateral moraines. The part of the moraine that was broken, by the moving ice moved to the area between Oldenzaal and Enschede. At a later stage, the lateral moraines covered by the affected Anchor ice. Therefore, the lateral moraines were slightly smoothed and covered with a layer of boulder clay. The Pleistocene deposits are largely disappeared by erosion, making the Tertiary material present at or near the surface occurs. The entire complex of lateral moraines Oldenzaal contains special elements, such as Tertiary sediments and periglacial valleys, making it of great geological and geomorphological value. If you look at the soils in a lateral moraine looking, you can clearly see them through the ice with large forces have been pressed together.

During the last glaciation, the Weichselian (approximately 90,000 to 8800 BC.) reached the Netherlands but not the ice. It prevailed in the area periglacial conditions, with slope deposits (coarse gravelly sands), fluvioperiglaciale deposits (including medium fine sand, TW4) and aeolian (cover sand) deposits formed. Because in the open landscape of windswept, large quantities of sand were moved elsewhere and break off (between about 25,000 and 8800 BC .).

Approximately 8800 BC. ended the Pleistocene with a climate improvement. The rise in temperature marked the beginning of the current time level, the Holocene. The melting of the ice sheet led to a rapid rise in sea level, making the North Sea Basin, during the Weichselian dried up, overflooded the coastal Holocene and moved on towards the present coast. As a result, the increased groundwater, which in combination with increased precipitation and blockage of the drainage in the lower parts of the landscape peat growth resulted. The Holocene fills of the stream valleys are a part of the Formation Singraven. The new vegetation dekzandreliëf was consolidated. The planning area is located on a dekzandgebied. The moraine runs just east in a north-south direction.

In places where the ground was pushed away, depressions in the landscape remained, which are called glacial basins. After the Ice Age it became a tundra which attracted large land animals like mammoths, woolly rhinos and deer along the lower river valleys. The lateral moraines located higher in the landscape were also the first settlements of people in Twente. Throughout Twente the remains of mammoths and remnants of the first human inhabitants were found.

Today, the Mountain Lonneker is a nature reserve where many exotic conifers can be found. Especially for plants the Lonnekerberg is a great place. Already there are 75 different species, including 13 endangered. The variety of plants attracts butterflies and variety of trees ensures that there are special mushrooms. A survey a few years ago, counted 56 birds. Four of them are on the list of vulnerable and endangered species: partridge, kingfisher, green woodpecker and yellow-hammer. Although the area is lodged between the air base and the N733, it is rich in wildlife. Especially deer, pine martens and foxes but come on.

Question 1. Which river is named after the geological tijvak Saalian?

Question 2: What is the diameter of the circular platform at the coordinate: N52.16.318 E006.54.513?

Question 3. What kind of building you see on the coordinate: N52.16.092 E006.54.793?
4. Adding a photo to your log is optional, but appreciated.

Answers can be sent to geo-cache@ziggo.nl




Additional Hints (No hints available.)