Geschiedenis van de parochie
In 1938 kreeg de toenmalige rector van de vroedvrouwenschool, Victor Kellenaers, van de bisschop van Roermond de opdracht de stichting van een nieuwe parochie voor te bereiden in het Heerlense Bekkerveld. Op 21 november 1941 werd de parochie van H. Moeder Anna officieel opgericht. Victor Kellenaers was de eerste pastoor. De Annaparochie had geen eigen kerkgebouw, maar maakt voor de vieringen gebruik van de kapel van de paters Franciscanen aan de Akerstraat (het huidige Bernardinuscollege). Reeds in de oorlog startten de parochianen met het inzamelen van gelden voor de bouw van een eigen parochiekerk. Daartoe werden allerlei activiteiten georganiseerd. In 1953 werd het kerkgebouw aan de Bekkerveld gerealiseerd. De consecratie van de Annakerk verrichtte mgr. P. Moors in 1959.
In 1968 ging pastoor Kellenaers met emeritaat. Hij werd opgevolgd door pastoor J. Creusen, deze was slechts korte tijd werkzaam in de Annaparochie. Hij overleed namelijk in 1971. Opgevolgd werd pastoor Creusen door pastoor B. Heijnens.
In 1977 kreeg het interieur van de Annakerk een grondige opknapbeurt en werd het priesterkoor opnieuw ingericht. In 1989 werd het koperen dak gerealiseerd.
In 1990 volgde pastoor R. Merkx, pastoor Heijnens op, pastoor Merkx vertrok in 1995 naar Roermond. Deken Th. van Galen werd aangesteld als administrator, hij werd daarbij geassisteerd door kapelaan R. Schuffelers die eind 1998 een benoeming in Maastricht kreeg. In 1999 werd W. Miltenburg tot pastoor benoemd van de Moeder Annaparochie en tevens tot pastoor van de parochie op de Molenberg.
Het exterieur van de Annakerk
Op 25 juli 1953 werd de Annakerk in gebruik genomen. In meer dan één opzicht is deze kerk een bijzonder gebouw. Voor dit kerkgebouw, helemaal uitgevoerd in beton, heeft de architect F. Peutz het ontwerp gemaakt.
De Annakerk bestaat uit een vierkante onderbouw. De bovenbouw is achthoekig van vorm (het symbool van het eeuwig leven) en wordt afgedekt door een koepel, waarop in het midden een lantaarn verrijst die als bekroning een kruis draagt.
Het interieur van de Annakerk
Tussen de twee slanke hoge kolommen van het buitenportaal gaan we via een van de bronzen deuren naar het binnenportaal. Door de houten deuren betreden de sacrale ruimte, indrukwekkend vanwege haar architectonische vormgeving. Onze blik gaat via de statige wijwaterschalen naar het priesterkoor en het tabernakel. Volgens een oud gebruik is het priesterkoor gericht naar het oosten, zodat de eerste zonnestralen van de dag het altaar beschijnen. De opkomende zon is het symbool van Christus' licht dat over ons opgaat.
Opvallend in de kerk zijn de zeventien ramen met religieuze voorstellingen. als eerste in Nederland werden de ramen van de Annakerk niet uitgevoerd in glas-in-lood, maar in glas-in-beton. Deze ramen zijn ontworpen door Daan Wildschut, glazenier en kunstschilder. De afbeeldingen in de ramen zijn rechtstreeks ontleend aan de bijbel, met uitzondering van de ramen in de achterwand. Hier vinden we aan de ene kant het loflied op de schepping met de H. Franciscus en Antonius. Het andere raam in de achterwand gaat over de mens zelf. Dit raam (het zgn. Koppenraam) bevat twaalf portretten van mensen, die zich ingezet hebben voor een betere wereld, of dat nóg doen.
De aan de bijbel ontleende voorstellingen zijn onder andere de geboorte van Christus, de wonderbare visvangst, het laatste avondmaal, de kruisdood, de verrijzenis van Christus, de hemelvaart, pinksteren, de Moeder Gods Maria en de H. Moeder Anna.
De kunstenaar heeft een kleurrijk geheel geschapen dat het meest tot zijn recht komt bij zonneschijn in de kerk en bij duisternis (als de kerk van binnen verlicht is) buiten de kerk.
