Het natuurgebied (verboden voor honden) "De Haeck" in polder "De Haak" is toegankelijk van 8 uur in de ochtend tot zonsondergang. Sinds Natuurmonumenten het beheer heeft over genomen van dit gebied en de wijde omtrek, is de cache voor iedereen toegangkelijk (voordien alleen voor leden van Landschapsverenigingen). Men moet op de paden blijven en de cache is direct langs een pad in een boomwortel (voet) geplaatst. Dit jaar zijn de enge wiebelende vlonders vervangen door stalen bruggen. De zeer drassige delen van het pad zijn voorzien van looprasters. Dit 'lusthof' is in 1933 gesticht.
In de zomer kan men met de veerboot heen- en terug varen vanaf de kerk te Noorden. Zie http://www.zonneveer.cjb.net/ voor meer info. Hier is een foto van de zonneboot
Per fiets kan men via de weg beginnend bij de amusante schutsluis van Woerdense Verlaat in westelijke richting langs het water 'De Haeck' bereiken. De auto kan men parkeren bij de boswachters hoek Bosweg.
Het is totaal onmogelijk om binnen het reservaat op wieltjes (fiets, inline skates, buggy) of te paard de cache te benaderen.
Ik raad iedereen sterk af om te proberen met de GOTO pijl van de GPS in een rechte lijn de cache te benaderen. Dit leidt tot verdrinking in het moeras. Nog een tip: vooral niet stampen want dan kan de bodem het opeens vertikken om je te dragen.
Zo op het eerste gezicht hebben we hier een warboel van eentonige boompjes, takken, struikgewas (gagelstruweel) en een paar stukjes water. Niet echt bijzonder en spectaculair. Maar let op! De gaten van de turfwinning (tussen 1770 en 1900) zorgen voor open water (zeer goede waterkwaliteit met kranswieren erin) wat een heleboel vogels fijn vinden. Zo kan je hier aan vogels zien: rietzanger, ransuil en wielewaal. Heel fotogeniek met die prachtige grote waterlelies.
Over de plantjes valt te zeggen: nogal wat zeldzame en bijna uitgestorven soorten zijn hier te vinden. Om er een paar te noemen: gele lis, dotterbloem, pijpestrootje, zonnedauw, knotszegge, zachte berk, gagel en echte valeriaan. En dan zal ik mijn mond verder houden over alle soorten veenmosjes want daar zien alleen echte liefhebbers en deskundigen het mooie en bijzondere van. "Op de paden blijven' wil ik iedereen op het hart drukken: maak de zeldzame planten niet extra zeldzaam!
De oplettende wandelaar zal ook wat uitheemse planten aantreffen die door de vorige eigenaar geplant zijn: er zijn struiken magnolia's, hier en daar een bos Japanse bamboe en her en der Japanse duizendknoop.
Het kan zijn dat de plek helemaal verkeerd is en de cache inmiddels verdwenen is want een woeste noordse woelmuis (een familielid van de meer bekende Zuid-Limburgse korenwolf en net zo zeldzaam) kan bergen verzetten, staat zijn mannetje (m/v) en is territoriaal. Mogelijk is dit gebied een van de laatst overgebleven woonplaatsen voor het diertje (in ons land) waaruit hij nog niet verdreven is door aardmuis en veldmuis en mens.