Struinen door de duinen...
Deze route loopt door een prachtig stukje natuur.
Parkeren kan op bovenstaand coördinaat.
Let op!!!!! per 1-8-2009 is de berekening aangepast !!!!!!
In de kreken zie je kluten en lepelaars op zoek naar voedsel. Iets verderop, richting de Kwade Hoek ligt een drinkpoel voor het vee enis in de winter van 2005 uitgebaggerd. Daarbij werd een oude strekdam ontdekt. Blijkbaar lag hier vroeger de kustlijn, sindsdien is het land wel een kilometer verder opgeslibd. Aan je linkerhand ligt Polder Oostdijk, deels in beheer bij Natuurmonumenten. Deze graslanden heten Waternest, omdat ze door het vele kwelwater dat hier aan de duinrand omhoog komt altijd vochtig zijn. Boeren hadden last van deze natte gronden. Nu wordt het grasland twee keer per jaar gehooid om het verder te verschralen. Dankzij dat hooibeheer krijgen allerlei zeldzame planten, die van brak kwelwater houden, een kans. De polder maakt deel uit van de Ecologische Hoofdstructuur. Vanaf waypoint 3 voert een pad naar de vogelkijkhut . Die biedt een panoramisch uitzicht over het vlakke, lege land rondom, over het Haringvliet en het eiland Voorne. Er staat een verrekijker opgesteld. Infopanelen tonen plaatjes van veel voorkomende vogels en herkenningspunten in het landschap. ’s Winters kun je hier duizenden eenden en ganzen bespieden. Vooral brandganzen en grauwe ganzen zijn talrijk. Vaak jaagt hier ook de bruine kiekendief laag over het land. ’s Zomers broeden hier allerlei weidevogels, maar ook veel vogels die elders broeden komen hier voedsel zoeken, zoals aalscholvers, lepelaars en zilverreigers, die broeden in Voornes Duin.
Op de foto hier boven zie je de melkput. Dit gors wordt al tientallen jaren begraasd. Er lopen melkkoeien van een boer uit de buurt. Zij houden het gras kort, zodat het aantrekkelijk blijft voor grutto’s, kluten en tureluurs. De koeien worden ’s morgens om half negen gemolken, trekken dan met de zon mee door de kwelder en staan klokslag half vier weer braaf bij de melkput. Het natuurgebied staat in open verbinding met de zee, soms staat het hier flink onder water. In de Tweede Wereldoorlog liep hier beneden een spoorlijntje om bouwstoffen aan te voeren voor de bouw van de vele bunkers. De meeste zijn inmiddels afgebroken. In de overgebleven bunkers houden verschillende soorten vleermuizen ’s winters, als er geen insecten zijn, hun winterslaap.
De wandeling voert verder over de duinkam, met rechts het dichte duinstruweel en links fantastische vergezichten over gorzen en slikken, water en rietlanden. Let op de zandplaten bij laagwater, misschien liggen er zeehonden op.
Vanuit het duin daal je geleidelijk af naar een strandje. Bijna aan het einde van dit strandje ga je rechtsaf de asfaltdijk op. Aan de linkerhand zie je de haven met de visafslag . Hier is een visrestaurant gevestigd. Aan de overkant ligt het Kiekgat, een voormalige zandwinning die zich ontwikkeld heeft tot een fantastisch natuurgebied.
Tot zover de omschrijving en nu de cache;
Toegang tussen zonsopkomst en zonsondergang.
Bij extreem hoog water, is er tussen WP 6 en WP 8, kans op natte voeten!
Honden toegestaan, mits aangelijnd.
Graven is niet nodig,
De cache ligt buiten het terrein van Natuurmonumenten.
Veel plezier met de cache en geniet van de mooie natuur en uitzichten.
