Nederlands
Het bezoekerscentrum en een van de wandelroutes in De Groote Peel zijn toegankelijk voor rolstoelbezoekers. In het bezoekerscentrum kunnen rolstoelen bovendien gratis geleend worden. Het bezoekerscentrum is elke dinsdag t/m zondag geopend van 10.00 tot 17.00 uur. In juli en augustus dagelijks.
Er zijn 3 wandelroutes:
Meerbaansblaakroute (geel, 2 km). Deze is bij droog weer toegankelijk voor rolstoelen
Knuppelbrugroute (rood, 3 km)
Mussenbaanroute (blauw, 6 km)
De Groote Peel is een van de weinig stukken die over zijn van het onafzienbare hoogveen dat ooit de grens tussen Brabant en Limburg vormde. Nu is het een natuurgebied van internationale klasse, vooral vermaard om zijn vogelrijkdom.
Miljoenen jaren geleden hebben krachten in de aardbodem ervoor gezorgd dat er breuken kwamen in het aardoppervlak. Een van de belangrijkste breuken is de Peelrandbreuk. Deze loopt van Roermond over Meyel, Neerkant, Liessel, Deurne, Rips en Mill naar Oss.
Ondoordringbare leemlagen
Al voor de ijstijden had de Peelhorst vrij dicht aan de oppervlakte ondoordringbare leemlagen waardoor het regenwater moeilijk kon wegzakken. Het regenwater stroomde daarom naar lager gelegen delen er er ontstonden beekjes en beekdalen.
Droge ijstijden
Tijdens de ijstijden was het koud en droog en omdat er geen begroeiing was had de wind vrij spel. Zandstormen waren het gevolg, de beekjes en beekdalen waaiden dicht. Er ontstonden plassen, die als gevolg van het droge klimaat aanvankelijk droogstonden.
Veranderend klimaat
Omstreeks 10.000 jaar geleden komt er een eind aan de ijstijden. Het klimaat werd warmer en vochtiger en de plassen kwamen vol water te staan: de eerste peelvennen kondigden zich aan. Maar het zou nog een kleine 6.000 jaar duren voordat er een dik aaneengesloten pakket hoogveen gevormd was. Klik hier om te lezen hoe veen ontstaat
Veengebied
Het veen in de Peel heeft er duizenden jaren over gedaan om zijn maximale dikte van vijf tot zes meter te bereiken. Het eindresultaat was een vrijwel boomloos, nauwelijks begaanbaar gebied. Het is dan ook geen toeval dat juist hier de grens tussen twee provincies loopt. Het meeste veen is afgegraven en wat er van over is groeit niet meer vanzelf.
Bodembewegingen
Nog steeds zit er beweging in de bodem en schuiven delen van de aardkorst langs de breuken omhoog (horsten), terwijl andere delen zakken(slenken). Daarbij kunnen aardbevingen optreden zoals in 1992. Op deze wijze zijn in Oost-Brabant en Limburg de Peelhorst (hoog) en de Centrale Slenk (laag) ontstaan.
Huidige situatie
De Groote Peel is nu een aaneengesloten natuurgebied van 1500 ha. waar de rust en de weidsheid herinneren aan het vroegere veen. De 'littekens' van de vervening geven het gebied niet alleen een historische dimensie; ze hebben ook variatie toegevoegd aan het landschap, dat bestaat uit water, moeras, heide en kleine stukjes bos.
Voedselarm met bijzondere planten
Hoogveengebieden zijn voedselarm. Daardoor groeien er maar weinig soorten planten. Daar zijn dan wel heel bijzondere soorten bij. Ze hebben zo hun eigen trucs om het karige menu aan te vullen. Zoals de vleesetende zonnedauw, die met kleverige tentakels op zijn bladeren insecten vangt.
Nationaal Park en erkend wetland
Vanwege de grote betekenis voor watervogels is De Groote Peel een internationaal erkend 'wetland'. Een kleine honderd vogelsoorten broeden er en talloze trekvogels strijken er voor langere of kortere tijd neer in voor- en najaar. Vanwege zijn omvang en zijn uitzonderlijke natuurkwaliteit is De Groote Peel in 1993 uitgeroepen tot nationaal park.
De Groote Peel is een van de weinig stukken die over zijn van het onafzienbare hoogveen dat ooit de grens tussen Brabant en Limburg vormde. Nu is het een natuurgebied van internationale klasse, vooral vermaard om zijn vogelrijkdom.
Vragen:
1. Wat is het verschil in afgravingen tussen de Limburgse en de Brabantse kant van de peel ?
2. Welke dieren helpen naast de IJslandse paarden 's-zomers de openheid van het park te bewaren ?
3. Op het informatiebord bij bovenstaand coordinaat is informatie te vinden over de "knuppelbruggen". Deze zijn al sinds de romeinse tijd in gebruik.
Loop via N51 19.698 E5 48.013 naar N51 19.821 E5 47.854.
Tel het aantal "knuppels" waarvan deze brug gemaakt is. Hoeveel zijn dit er?
Stuur de antwoorden via e-mail of GC-message (Zet deze niet in de log of bij de foto!!)
Optioneel: maak op de knuppelbrug een foto van jezelf met GPS. Plaats deze foto bij je log.
Logs zonder e-mail of geocaching-message met antwoorden op de vragen , of waarin de antwoorden in log of bij foto worden genoemd, worden zonder verdere notificatie verwijderd.
Voor een mooie cache-route door de Groote Peel klik hier: Bomen in de Groote Peel (GC233Z2)
English
Millions of years ago, powers in the surface of the earth created ruptures. One of the most important one in the Netherlands is the Peelrandbreuk. This one goes from Roermond over Meijel, Neerkant, Liessel, Deurne, Rips and Mill to Oss.
Impenetrable Loamlayers
Even before the Ice-times the Peelhorst consisted of impenetrable loamlayers, close to the surface, preventing rainwater to drain into the ground. The rainwater floated to lower parts, creating brooklets and small valleys.
During the Ice times it was cold and dry and because there was hardly any overgrowth the wind blew free. Sandstorms were the consequence, filling the brooklets and small valleys. Pools were created, but due to the dry climate they were dry.
About 10.000 years ago the ice-times ended. The climate became warmer and more moist. The pools were filled, the first peelvennen were created. However, it would take another 6.000 years before a solid layer of peat-moor was created.
It took the peat-moor thousands of years to reach its size of 5 to 6 meters thick. The result was an almost impassable area with hardly any trees. No wonder the border between two provinces is located here. Most of the peat-moor has been digged up, and what is left doesn’t grow any more.
There is still movement in the peelrandbreuk, and parts of the crust of the earth are moving up (horsten), while other parts move down (slenken). This could cause earthquakes like in 1992. This way the Peelhorst (high) in Oost-Brabant and Limburg, and the Centrale Slenk (low) were created.
Current situation:
De Groote Peel is a coherent 1500ha wide nature area, where the peace and grandeur remember of the earlier peat. The scars of peating don’t only give the area a historic dimension, they also added variation to the area, consisting of water, swamp, moor and small woods.
Since peat-moor areas are not nutritious, only a few species of vegetation exist here, but there are some very special species. They have their own tricks to add to the scanty meal, like the meat-eating Zonnedauw, who caches insects with the sticky tentacles on its leaves.
Because of the big meaning for water-birds De Groote Peel is an international wetland. About 100 species of birds brood here, and numberless migratory birds rest here for longer or shorter time in spring and fall. Because of its size and its extreme nature-quality De Groote Peel has been declared National Park in 1993.
Questions:
1. On the information-board you can find info about the “knuppelbruggen”. These are in use since the Roman time.
Walk via N51 19.698 E5 48.013 to N51 19.821 E5 47.854.
Count the number of "knuppels" this bridge is made off. How many are there ?
2. What is the difference between the Limburgse and the Brabantse side of the Peel ?
3. What animals keep the openness of the park next to the IJslandse horses ?
Optional: make a picture of yourself with GPS on the "knuppelbrug". Place the picture with your log
Mail or message the answers to me.
Logs without e-mail of message with the correct answers will be removed. Also logs where the answers are in the log or with the pictures will be removed without further notification.